En nu?

Hallo lieve mensen,

Ik ben gestopt, waarom?! Niet omdat ik er zelf achterstond(?!?) maar omdat mijn ouders erachter zijn gekomen en ja, ze waren heel boos. Mijn moeder controleerd me nu elke dag dus ik kan het gewoonweg niet meer doen. Positief denk je, maar... nu?!
Het gevoel, dit is veel erger... ik heb geen uitlaatklep meer als er iets is..
Praat er wel over met vertrouwingspersoon enzo en ik moet zeggen dat dat, hoe moeilijk het ook is, soms wel een beetje oplucht. Kzie nu ook wel in dat het niet langer zo doorhad kunnen gaan.. dus toch wel beetje positief dat ik daarmee gestopt ben.. maar aan de andere kant weer, hou lang hou ik dit vol?!?!

Toch weet ik dat ik hier ooit uitkom, en moucie en alle anderen ook.. Ooit komt onze tijd!!! Hou vol.. dat probeer ik ook.

er zijn n boel andere manieren om je te uiten, slaan tegen kussens, boksen tegen n boksbal..
oow ik zie dat t in n ander topic allemaal al wordt gezegd..laat maar..

we komen er ook wel uit, het zal alleen niet gemakkelijk zijn en het kost tijd, heel veel tijd.

[anouk]

Ja, tis echt fucking moeilijk. Heb ik ook, ik denk van nu ga ik gewoon weer beter worden, maar ondertussen zit je jezelf weer helemaal open te snijden....
T lukt me gewoon niet om te stoppen, tis moeilijk!

ik vind het knap van je echt waar! dat je er in ieder geval over praat en dat het een beetje oplucht...
en ik weet dat het moeilijk is heb inmiddels ook 2jaar intensieve behandeling ervoor....
maar het gaat ons wel lukken (julie in ieder geval wel!!!! daar heb ik vertrouwen in!!)
succes