Ga Terug   Leerlingen.com Forum > Fun > Aan de Bar...
FAQ Ledenlijst Kalender Zoeken Berichten van vandaag Markeer forums als gelezen

Aan de Bar... Onder het genot van een denkbeeldig drankje kun je hier alles kwijt wat je nergens anders kwijt kunt. En het hoeft nergens over te gaan. Spammen en flamen is echter ook hier niet toegestaan!

Antwoord
 
Onderwerpopties Stem op Onderwerp Weergavemodus
Oud 24 May 2003, 18:04   #1
0Vera
Lid
 
Geregistreerd op: 24 February 2003
Locatie: Lelystad
Berichten: 5.130
Standaard Vervolg 'aanranding'

Citaat:
Originally posted by LoeLoe
Topic 'Aanranding' is al bijna een jaar oud.http://forum.leerlingen.com/vbb/show...&threadid=9707

Als mensen er nog over verder willen praten, moeten ze maar even een nieuw topic aanmaken
Sorry hier wil ik nog even wat over kwijt.
Het doet me veel, die verhalen. En ik wil hier graag nog even over kwijt dat niet elke ouder luistert

ik zeg er hier niet veel over, ben in therapie geweest en ik ben er in principe overheen maar het zal altijd een deel van mij zijn

ik wou dit niet in seksualiteit posten omdat ik et nog niet aan Dimas heb verteld en omdat ik nog erg kwetsbaar ben (althans zo voelt het nu ff )
__________________
2-4-04 21:51 Getrouwd met Sandraatje :)
0Vera is offline   Met citaat antwoorden
Oud 24 May 2003, 19:32   #2
Miss_Sweetgirl
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

erg voor je meissie ik hoop dat et lukt om het te vergeten
  Met citaat antwoorden
Oud 24 May 2003, 19:57   #3
dupke
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

ik hoop voor je dat je het kunt verwerken.
ik vraag ne altijd af wat is er nou leuk aan om op een huilend meisje te kruipen?
nee is nee en blijft nee!
  Met citaat antwoorden
Oud 24 May 2003, 20:09   #4
Elysium
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

ik vind het afschuwelijk dat mensen in staat zijn zoiets te doen, echt, ik zou ze gewoon kunnen neersteken. En na dit allemaal op het forum te hebben gelezen ben ik eigenlijk wel geschrokken dat het zoveel meisjes al overkomen is. Moest dit ooit bij een van mn vriendinnen of familie gebeuren sta ik niet in voor mijn daden Ik wens je dan ook heel veel sterkte!!
  Met citaat antwoorden
Oud 24 May 2003, 20:38   #5
0Vera
Lid
 
Geregistreerd op: 24 February 2003
Locatie: Lelystad
Berichten: 5.130
Standaard

thnx sweets

ik heb het in principe wel verwerkt, en ik kan er ook wel over praten en misschien vertel ik nog weleens mn hele verhaal hier. Maar ik was op het moment dat ik dit topic aanmaakte erg geraakt door de verhalen die ik in het gesloten topic op seksualiteit gelezen had. En dat moest ik even kwijt...

Blij dat het hier kan, echt
__________________
2-4-04 21:51 Getrouwd met Sandraatje :)
0Vera is offline   Met citaat antwoorden
Oud 24 May 2003, 23:02   #6
Irene!!!!
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

Tsja het schijnt dat 1/3 van alle vrouwen eens in hun leven verkracht worden en dat 1/4 van die vrouwen verkracht worden door hun eigenlijk vriend.. ik vind het echt heel erg vreselijk.. Ik snap best dat je er nog heel erg gevoelig om bent, maar als ik jou was dan zou ik het wel aan Dimas vertellen..
  Met citaat antwoorden
Oud 24 May 2003, 23:03   #7
Helenaa
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

Ik las het ook, en heb altijd zoiets van: Volgends mij is het allemaal (of miss niet allemaal) half verzonnen.. Maar dat kan je natuurlijk nooit weten, en ik wil ook geen mensen kwetsen die het wil is overkomen enzo.

Denk tog dat er wel ongelovig op gereageerd kan worden als je het iemand zou vertellen. Ik ken mensen als waarvan ik daarvan zou horen dat ze aangerand/verkracht zijn ik zoiets zou hebben van: ja, lul maar lekker verder.. maar ook mensen van wie ik direkt zou geloven.
Ik weet zelf niet zo goed wat ik nou bedoel, maar het is dus geen aanval op iemand ofzo hoor!

Veel sterke Vera
  Met citaat antwoorden
Oud 25 May 2003, 22:37   #8
monolo
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

wow..had echt niet verwacht dat zoveel meisjes hier zo'n ervaring hebben gehad...must be terrible :/
en ik geloof niet dat ze over het algemeen dat soort dingen gaan verzinnen, moet je wel een beetje ziek in je hoofd voor zijn.

en voor 0vera : h0n, ik denk dat het toch wel beter is dat je het dimas verteld, misschien merkt hij soms aan je affectie voor hem dat die ervaring je maybe daarin veranderd heeft? ( in ieder geval dat kan ik me voorstellen) ik kan het natuurlijk ook mishebben :s

naja what i'm tryin to say...allemaal sterkte enzo
  Met citaat antwoorden
Oud 26 May 2003, 11:15   #9
0Vera
Lid
 
Geregistreerd op: 24 February 2003
Locatie: Lelystad
Berichten: 5.130
Standaard

Ik weet dat ik het Dimas moet vertellen ja, maar ik wil hem niet overvallen met mijn verhaal. Ik merk dat ie daar moeite mee heeft. Ik heb namelijk nog wel meer meegemaakt, en toen ik daar een indicatie over gaf vond ie et al moeilijk. Maar lieverds, jullie hebben gelijk en ik zal het hem zeker ook vertellen

@Essebes: er zijn meiden die het verzinnen en/of overdrijven, maar je merkt het verschil wel of iemand het echt heeft meegemaakt of niet. Je hebt gelijk, ik begrijp wel wat je wil zeggen. Maar mensen niet geloven is soms heel pijnlijk, omdat sommige meisjes die het niet hebben meegemaakt heel overtuigend over kunnen komen terwijl meisjes die het wel is overkomen niet weten hoe ze het moeten brengen en dus niet geloofd worden. Dat is nog veel moeilijker dan het feit zelf, aangezien je dan steeds banger wordt erover te praten.

Enfin, ik heb het mijn ouders een, twee, DRIE keer verteld voor ze me eindelijk geloofden (met een tussenpoos van zo'n twee jaar ongeveer). De verhouding met mn ouders was al niet goed, dus vond ik het nog tien keer moeilijker, en toen ze me bleven afwimpelen heb ik het zelfs in bijzijn van een maatschappelijk werkster gezegd en ik geloof dat et toen pas een beetje tot hen doordrong. Als ik bedenk hoeveel pijn me dat gedaan heeft
__________________
2-4-04 21:51 Getrouwd met Sandraatje :)
0Vera is offline   Met citaat antwoorden
Oud 26 May 2003, 15:12   #10
eneri
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

Citaat:
Originally posted by 0Vera



Enfin, ik heb het mijn ouders een, twee, DRIE keer verteld voor ze me eindelijk geloofden (met een tussenpoos van zo'n twee jaar ongeveer). De verhouding met mn ouders was al niet goed, dus vond ik het nog tien keer moeilijker, en toen ze me bleven afwimpelen heb ik het zelfs in bijzijn van een maatschappelijk werkster gezegd en ik geloof dat et toen pas een beetje tot hen doordrong. Als ik bedenk hoeveel pijn me dat gedaan heeft
dat lijkt me inderdaad heel erg rot als je ouders het niet geloven..
Mijn moeder zou me wel direct geloven, omdat zij zelf vroeger is misbruikt. Ze zit er nu nog voor in therapie. Ze is dus doodsbang dat mij ook zoiets zal overkomen, wat nog niet is gebeurd gelukkig. maar sterkte ermee meis! en inderdaad niet nalaten t Dimas te vertellen, dat is heel belangrijk.
  Met citaat antwoorden
Oud 26 May 2003, 16:29   #11
Linnea
athanatos
 
Linnea's Avatar
 
Geregistreerd op: 30 March 2002
Locatie: Amsterdam
Berichten: 2.910
Stuur een bericht via ICQ naar Linnea Stuur een bericht via AIM naar Linnea
Standaard

I can only just cry...
I know my love
__________________
She's back...!!

missed me?
Linnea is offline   Met citaat antwoorden
Oud 26 May 2003, 16:36   #12
0Vera
Lid
 
Geregistreerd op: 24 February 2003
Locatie: Lelystad
Berichten: 5.130
Standaard

Citaat:
Originally posted by Linnea
I can only just cry...
I know my love
en I love you! what you did today really made me cry, it was so sweet!
__________________
2-4-04 21:51 Getrouwd met Sandraatje :)
0Vera is offline   Met citaat antwoorden
Oud 26 May 2003, 16:56   #13
Linnea
athanatos
 
Linnea's Avatar
 
Geregistreerd op: 30 March 2002
Locatie: Amsterdam
Berichten: 2.910
Stuur een bericht via ICQ naar Linnea Stuur een bericht via AIM naar Linnea
Standaard

Citaat:
Originally posted by 0Vera
en I love you! what you did today really made me cry, it was so sweet!
ik hou ook van jou!!!
__________________
She's back...!!

missed me?
Linnea is offline   Met citaat antwoorden
Oud 26 May 2003, 19:40   #14
Queenie
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

Mij is het ook een keer gebeurd..... de eerste dagen erna had ik nergens last van... Maar een aantal weken daarna werd ik al helemaal hysterisch als iemand mij weer de weg vroeg(die man die mij heeft aangerand vroeg ook naar de "weg").. Dan stond ik helemaal te schreeuwen en te flippen dat ze op moesten rotten weg moesten wezen en me vooral met rust moesten laten. Mijn toenmalige vriendje heeft me niet echt gesteund. Het enige wat hij zei was ; praat es met je ouders........ Zodat hij het gezeik niet hoefde aan te horen.........
  Met citaat antwoorden
Oud 26 May 2003, 21:50   #15
monolo
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

Citaat:
Originally posted by 0Vera
Ik weet dat ik het Dimas moet vertellen ja, maar ik wil hem niet overvallen met mijn verhaal. Ik merk dat ie daar moeite mee heeft. Ik heb namelijk nog wel meer meegemaakt, en toen ik daar een indicatie over gaf vond ie et al moeilijk. Maar lieverds, jullie hebben gelijk en ik zal het hem zeker ook vertellen

goed zo meid, maar doe maar rustig aan, niets overhaasten
  Met citaat antwoorden
Oud 26 May 2003, 22:25   #16
0Vera
Lid
 
Geregistreerd op: 24 February 2003
Locatie: Lelystad
Berichten: 5.130
Standaard

Citaat:
Originally posted by queenie
Mij is het ook een keer gebeurd..... de eerste dagen erna had ik nergens last van... Maar een aantal weken daarna werd ik al helemaal hysterisch als iemand mij weer de weg vroeg(die man die mij heeft aangerand vroeg ook naar de "weg").. Dan stond ik helemaal te schreeuwen en te flippen dat ze op moesten rotten weg moesten wezen en me vooral met rust moesten laten. Mijn toenmalige vriendje heeft me niet echt gesteund. Het enige wat hij zei was ; praat es met je ouders........ Zodat hij het gezeik niet hoefde aan te horen.........
ARGH lekker is dat he :S de mensen van wie je verwacht dat ze je steun geven....

Well it's time for my story...

Tien was ik, misschien elf ik weet het niet. Ik had al heel lang een beste vriendinnetje dat vlakbij mij woonde en met wie ik heel veel omging. Ik kwam ook op verjaardagen daar, en daar was ook haar neef. Vraag me niet hoe het ooit begon maar hij, als zeventienjarige jongen ongeveer, was nieuwsgierig en kwam bij ons naar boven als we op haar kamer zaten en deed dan walgelijke spelletjes met mij en haar. Hij zat aan ons, altijd. Hij was (natuurlijk) de lievelingsneef van de broers van mn vriendin, dus als ie bij ons zat werden we vaak gestoord. Toen gingen we eens naar de badkamer boven, en hij, zonder broek, probeerde zijn stijve bij mij, ook zonder broek of wat had ik aan naar binnen te duwen. Met geweld. Ik huilde, zei dat het pijn deed. Ik had geen idee wat hij wilde maar ik wist dat ik het iig zeker niet wilde. Godzijdank werden wij WEER gestoord door de broers van mn vriendin, en hoewel de deur op slot zat, was hij toch geschrokken en liet ons verder met rust.
Het is ook ooit gestopt weer maar hoe, dat weet ik ook niet. Waarschijnlijk was ik te bang om ooit nog met mn vriendin naar boven te gaan, gelukkig maar...

Met dit verhaal kwam ik bij mijn broer, in al mijn onschuldigheid had ik geen idee wat me was overkomen. Hij zei dat als ik pijn had gehad, dat ik dan ontmaagd was. Dit vond ik verschrikkelijk. Enige tijd later stond ik onder de douche en kwam hij binnen met pornoblaadjes. De allervreemdste dingen heb ik daarin gezien, tot plassex aan toe, hoewel ik het meeste gewoonweg verdrongen heb. Ook hij maakte misbruik van mijn onschuldigheid en speelde strippoker met mij want dat vond hij spannend, en nog wat andere spelletjes waar ik het niet over ga hebben. Hij heeft me nooit verkracht, die andere jongen ook niet, maar de schade was groot. Mijn moeder kwam een keer binnen tijdens zo'n raar spelletje en heeft mij toen uitgehoord (ik die niets durfde te zeggen omdat mijn broer me chanteerde, en zei dat pa en ma me zouden straffen natuurlijk ) en mijn broer bleef ongemoeid. Vanaf dat moment durfde ik echt niets meer toe te laten gelukkig en is ook datgene met mn broer opgehouden.
En toen later, in een ruzie vertelde ik het aan mijn ouders, in tranen. Ze luisterden niet, hebben er ook niets mee gedaan.
Pas na poging drie luisterden ze. Ze waren geschrokken (ja eindelijk ) en deden er alsnog weinig mee. Maar ik mocht in therapie (o joy dank u ).
Ik heb er veel over gepraat, heb altijd veel steun gehad van mn vriendinnen en heb het grootste deel zelf verwerkt. Het doet nog altijd wel een beetje pijn dat mn ouders er nooit iets mee gekund hebben maar dat is meer hun tekortkoming denk ik maar, dan dat het mij naar beneden moet halen.
De psycholoog bij het RIAGG maakte de verwerking af, en ik heb er nu geen last meer van, zoals nachtmerries en angstbeelden. Dat ligt achter me, net als het misbruik, maar er zal altijd van binnen een wond achterblijven. Die heelt niet. Dit ben ik, dit heb ik meegemaakt en dit zal ik voor de rest van mijn leven met me meedragen.
__________________
2-4-04 21:51 Getrouwd met Sandraatje :)
0Vera is offline   Met citaat antwoorden
Oud 26 May 2003, 22:58   #17
monolo
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

jezus gvd..wat heb jij meegemaakt zeg :/ en dat je ouders je ook eerst niet geloofden..god u must have been trough hell ....weet niet echt wat ik op dit verhaal moet zeggen..echt fucked up wel goed dat je steun hebt gehad...meid ik heb respect voor je dat je er soort van overheen bent gekomen..

voor jou
  Met citaat antwoorden
Oud 26 May 2003, 23:13   #18
eneri
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

oow meisje, wat jij hebt meegemaakt!
word er helemaal koud van. wat lijkt me dat moeilijk dat je ouders je niet geloofden, of echt luisterden.
Je boft wel met zulke vrienden!
Wel heel fijn dat je er nu mee om kan gaan en er overheen bent gekomen. Het blijft natuurlijk altijd in je, maar het is al heel goed dat je het afgesloten hebt!
  Met citaat antwoorden
Oud 27 May 2003, 10:07   #19
0Vera
Lid
 
Geregistreerd op: 24 February 2003
Locatie: Lelystad
Berichten: 5.130
Standaard

ik heb inderdaad heel veel geluk gehad met mn vriendinnen, als zij er niet waren geweest....
Maar ik ben best trots op het feit dat ik eroverheen ben gekomen thnx girlies
__________________
2-4-04 21:51 Getrouwd met Sandraatje :)
0Vera is offline   Met citaat antwoorden
Oud 27 May 2003, 12:11   #20
Rijntje
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

en dan te bedenken dat het steeds erger en erger word he..tegenwoordig ku nje niet eens meer door een bos heen alleen en savonds want dr staat vast en zeker een verkrachter. echt belachelijk in wat voor maatschappij leven wij zeg
  Met citaat antwoorden
Oud 27 May 2003, 12:15   #21
eneri
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

inderdaad..
  Met citaat antwoorden
Oud 7 June 2003, 10:57   #22
meiske
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

de maatschappij ben jij en als je ergens niet mee eens ben doe er dan wat aan? maar als jij iets probeerd te doen luisteren ze niet eens naar je.

ze zeggen dat Nederland veiliger is geworden.
i'm sorry hoor maar dan ziek op tv vermist en peter r de vries enzo en dan denk ik VEILIGER? i'm sorry?.


zelf ben ik ook misbruikt of verkracht hoe je ut zelf wil zien ik heb het hier weleens verteld. en ik heb ook hulp gehad. maar ik merk gewoon praten helpt niet want aanrakingen van jongens vind ik nog steeds eng. klein tikje en ik schrik nog steeds.

binnenkort naar zelfverdeding training misschien dat dat helpt
  Met citaat antwoorden
Oud 7 June 2003, 16:24   #23
0Vera
Lid
 
Geregistreerd op: 24 February 2003
Locatie: Lelystad
Berichten: 5.130
Standaard

Citaat:
Originally posted by meiske
de maatschappij ben jij en als je ergens niet mee eens ben doe er dan wat aan? maar als jij iets probeerd te doen luisteren ze niet eens naar je.

ze zeggen dat Nederland veiliger is geworden.
i'm sorry hoor maar dan ziek op tv vermist en peter r de vries enzo en dan denk ik VEILIGER? i'm sorry?.

zelf ben ik ook misbruikt of verkracht hoe je ut zelf wil zien ik heb het hier weleens verteld. en ik heb ook hulp gehad. maar ik merk gewoon praten helpt niet want aanrakingen van jongens vind ik nog steeds eng. klein tikje en ik schrik nog steeds.

binnenkort naar zelfverdeding training misschien dat dat helpt
veiliger? nou geloof ik ook echt niet in...

ik weet dat jij et ook hebt meegemaakt, had ik ergens gelezen, a terrible thing whch ironically can make you a better person... but why like this *sigh*

die angst voor jongens blijft tot je in levende lijve een jongen ontmoet die het geduld voor je kan opbrengen en stapje voor stapje je angst kan laten wegebben. Maar het blijft altijd, een klein beetje, want er hoeft maar iets in het verkeerde keelgat te schieten bij jou en je bent weer trug bij af. Het blijft je bij, forever, en the best thing is to deal with it

Die zelfverdediging helpt je niet met je angst tegen jongens hoor maar geeft je wel wat meer zelfvertrouwen dat je ze van je af zou kunnen slaan. Maar die angst zit van binnen, die moet je echt met ervaring overwinnen.
__________________
2-4-04 21:51 Getrouwd met Sandraatje :)
0Vera is offline   Met citaat antwoorden
Oud 7 June 2003, 22:54   #24
meiske
Guest
 
Berichten: n/a
Standaard

dat weet ik meis drom doek ut ook hoop er wat minder schrik achtig van te worden.


wat ik me nou afvraag kijk ik ben nu heel erg bang voor seks enzo en met me ex deed echt alles pijn wat hij me deed.
kennen jullie dat ook? en zoenen vind ik ookal eng bang dat ik ut niet goed doe? ligt dit nou aan mij of is ut niet raar?
  Met citaat antwoorden
Oud 8 June 2003, 12:04   #25
0Vera
Lid
 
Geregistreerd op: 24 February 2003
Locatie: Lelystad
Berichten: 5.130
Standaard

Citaat:
Originally posted by meiske
wat ik me nou afvraag kijk ik ben nu heel erg bang voor seks enzo en met me ex deed echt alles pijn wat hij me deed.
kennen jullie dat ook? en zoenen vind ik ookal eng bang dat ik ut niet goed doe? ligt dit nou aan mij of is ut niet raar?
Die pijn komt voort uit jouw gespannenheid over wat komen gaat, en alle nare herinneringen van de vervelende ervaringen komen bij de 'fijne' sex naar boven en dat geeft gewoon fysiek (als ie bij je naar binnen gaat met een vinger ofzo) EN mentaal pijn, en nee dat is niet vreemd maar wel heel naar.
Je kan daar zelfs voor in therapie, maar het sleutelwoord is eigenlijk geduld en veel liefde. Geef aan wat JIJ wil en zorg dat hij vooral niet schrikt als je dingen niet wil, dus vertel het hem van tevoren. Samen sex ontdekken is heel spannend en als je dat op jouw tempo doet dan doe je iets goed, dan kun je er langzaam van genieten
Nog iets: als je zover bent dat ie bij je naar binnengaat, kun je toch last krijgen van vaginisme. Dat is het onbewust (en dan bedoel ik ECHT onbewust!) aanspannen van je bekkenbodemspieren (spieren voor in je vagina die je voelt als je je plas moet ophouden) waardoor er NIETS inkomt. Dat is lastig, en kun je eigenlijk alleen met veel geduld overwinnen. Ik heb et zelf gehad, en aangezien er bij mij geen tijd was voor geduld (achteraf wat stom maar ik heb er geen nare ervaring aan overgehouden hoor) is ie er met vrij veel geweld en pijn ingekomen enfin daarna kon ik gelukkig wel genieten hoor, en hij was wel heel lief

En zoenen vind ik soms ook nog wel eng, bang om te falen ben ik ook wel maar dat ligt aan jezelf, dat heb je of dat heb je niet
__________________
2-4-04 21:51 Getrouwd met Sandraatje :)
0Vera is offline   Met citaat antwoorden
Antwoord

Onderwerpopties
Weergavemodus Stem op dit onderwerp:
Stem op dit onderwerp::

Berichting Regels
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is Aan
Smilies zijn Aan
[IMG] code is Aan
HTML code is Uit

Forumnavigatie


Alle tijden zijn GMT +1. De tijd is nu 19:23.


Forum software: vBulletin 3
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.