Absurde schrijfcontest deel 2

een nieuwe ronde, nieuwe kansen
de bedoeling is dat je een stukje schrijft (de vorm mag je zelf weten) over het volgende onderwerp:

komkommer

er wordt natuurlijk weer gestemd en de creatiefste wint
dit zijn de voorwaarden:

* het stuk mag niet meer dan +/_ 800 woorden bevatten
* wees creatief
* deze contest sluit 4 mei (nog steeds geen idee waarom dan )

daar gaan we dan

Op een dag, lang, lang geleden in een land hier heel ver vandaan leefde eens een kwamkwammer. De kwamkwammer liep op een goede dag door het grote bos toen hij Aubergine tegenkwam. Aubergine was de buurman van de kwamkwammer en ze gingen dan ook regelmatig bij elkaar op visite. Aubergine en de kwamkwammer liepen samen verder en praten over wat ze die dag allemaal hadden gedaan.
“Nou”, zei Aubergine,”Ik ben vandaag bij de dokter geweest.”
“Oh”, zei de kwamkwammer, “waarom dat dan?”
“Nou, ik heb allemaal rare bultjes overal.”
“Ow, dat is niet zo mooi.” Zei de kwamkwammer.
“Nee, zeker niet, dus nu heb ik een zalfje gekregen en dat moet het dan oplossen.”
“Kijk”, zei de kwamkwammer, “dat is goed hoor.”
“Inderdaad, dus ik ga nu naar huis om het zalfje op te smeren. Doei!”
“Doei! Ik hoop dat je gauw beter wordt.”.

De kwamkwammer liep nu dus weer alleen door het grote bos heen en hij verveelde zich stierlijk. Hij bedacht zich dat hij best wel eens een leuke grap kon uithalen. Maar met wie dan? Met Aubergine!

Zo gezegd zo gedaan, de kwamkwammer sloop die avond stiekum het huis van Aubergine binnen en verving het potje met zalf door een potje met honing.

Nietsvermoedend smeerde Aubergine zich de volgende ochtend in en ging een stukje lopen.
“Wat hoor ik nou toch voor gezoem?” Zei Aubergine tegen zichzelf.
“BIJEN!”

Aubergine begon te rennen voor zijn leven en kwam in volle vaart langs het huisje van de kwamkwammer die helemaal slap was van het lachen. De kwamkwammer kwam niet meer bij van het lachen en Aubergine sloeg inmiddels rood uit van het warme lopen.

Omdat volgens Aubergine dit soort grappen zich nooit meer mogen herhalen en iets van het verleden zijn besloot hij om de kwamkwammer in de tegenwoordige tijd te noemen. Sindsdien heten kwamkwammers komkommers.

En zij leefden nog lang en gelukkig.


_________________________

Vrij kort (314 woorden)

[FunFair]

Een komkommer? Wat is het? Wat doe je er mee? Waarom is het een komkommer? Wat kan je er nog meer mee doen? Waar komt het vandaan? Wat heeft het nodig? Hoe komt het dat ze zo groot worden? Waarom zijn ze eigenlijk groen en niet geel?

Dat zijn zo ongeveer de vragen die je kunt stellen over het stuk groente genaamd komkommer. De meeste vragen zijn logisch te beantwoorden. Want een komkommer is gewoon een stuk groente wat in ons alledaagse leven voorkomt. Je kunt het eten met schil, zonder schil, in plakjes met schil, in plakjes zonder schil, in rare vormpjes of je probeert de komkommer helemaal in de mond te proppen. (voor de mensen die dit willen proberen, ik wens jullie veel succes)
Over het algemeen, komt in ieder huishouden wel een komkommer voor. Dit is ook niet zo het gek, ze kosten namelijk maar 50 eurocent in de bonus bij de Albert Heijn en ze liggen zelfs voor maar 40 cent in de aanbieding bij de Edah.
Komkommers zijn echter maar rare dingen, ze bestaan voor ongeveer 80% uit vocht en bevatten amper fatsoenlijke voedingsstoffen.
Echter in combinatie met een tomaatje, een blokje féta en wat heerlijke kruidenolie maakt het een perfecte combinatie, door de frisse smaak die het geeft.
Origineel zijn komkommers veel kleiner dan dat je ze in de winkel koopt. Men heeft namelijk ontdekt dat de groei van een komkommer gestimuleerd wordt het aantal CO2 dat in de lucht bevind. Normaliter bevat de buitenlucht in Nederland een CO2 gehalte tussen de 320 en 360 parts per million volume (ppm). Door dit op te voeren naar 600 ppm met voldoende zonlicht, heeft dit het effect dat ze ongeveer 25% groter worden. De komkommerplant neemt namelijk de CO2 op in de lucht en zet deze CO2 met fotosynthese om in voedingssuikers en zetmeel, die de plant gebruikt om te groeien. Daarbij is het ook nog eens het geval, dat ze het prettig vinden, om bij een gemiddelde temperatuur van 30 graden celcius te groeien.
Je zou dan denken, dat het voor de komkommers wel goed zou zijn dat wij al onze fossiele brandstoffen aan het verbranden zijn. Bij dit proces komt namelijk een heleboel CO2 vrij in de lucht. Als we er dan gewoon voor zorgen dat er gemiddeld 800 ppm in de lucht komt te zitten, hoeven we ook geen extra CO2 te doseren. Bovendien zullen alle planten mooier en groter worden.
Nou om je even uit deze droom te halen, dit is dus niet het geval. Helaas bevatten deze brandstoffen ook stoffen als Stikstofoxiden, Stikstofdioxiden en koolstofmonoxiden die de groei van planten afremmen.
Gelukkig zijn er bepaalde processen ontwikkeld waarbij deze stoffen kunnen worden omgezet in nog meer CO2 en een paar andere onschadelijke stoffen.
Vervolgens komt er dus nog meer CO2 in de lucht. Maar ja, dat schijnt weer slecht te zijn vanwege het broeikaseffect.
Maar meer broeikaseffect, meer warmte op de wereld en het is juist ook weer goed voor komkommers om bij een hogere temperatuur te groeien. Het is niet voor niets zo warm in een kas.

Ik heb echter de indruk gekregen, dat het broeikaseffect een groot opgeblazen lulverhaal is, om de groei van de komkommers en andere groenten tegen te gaan. Het is gewoon 1 vuil complot, om ervoor te zorgen, dat de komkommers niet te groot mogen worden zodat deze de wereld overnemen en vervolgens ons in kassen te stoppen en ons daar laten groeien voor hun eigen consumptie!

En waarom is een komkommer niet geel maar groen?
Wie wil er nou een gele komkommer eten? Moet je kijken hoe goor dat eruit komt te zien. Dat ziet er toch niet uit?

Liefste,

toen ik je zag, de eerste keer, kon ik weinig anders dan lieflijk lachen. Alsof alle woorden mij ontnomen waren. Sprakeloos, misschien van schaamte voor mezelf, misschien omdat jij me aansprak. Ik weet niet wat me overkwam, hoe ik me moest gedragen, wat ik moest denken. Jij bent zo geweldig mooi. Ik voelde mij, toen ik je aankeek, een beetje blij van binnen. het leek of mijn darmen in het geniep vluchtig een rondje draaide.
Maar jij, met al je pracht, vertrok godverdomme geen enkele spier. Alsof ik lucht voor je was. Het deed me pijn. Ik wil je niet beledigen maar jouw asociale gedrag raakte mij, tot in het allerdiepste van mijn ziel. Ik ben naar huis gerend, heb nog een keer omgekeken op de hoek van de straat, maar ben toch doorgerend. Thuis ben ik op de vloer gevallen en heb daar verdomme drie dagen huilend gelegen. Ik ben verliefd op jou, smoorverliefd in alle eenzaamheid.

Later hoorde ik, van de groenteboer, dat je volledig gedrogeerd was. Ze hadden je volgespoten. Ze zeiden dat het was om je uiterlijk te bewaren, je mooier te laten lijken dan je bent en ze maakten je wijs dat je dan niet opgevreten werd, van binnen. Het spijt me lieverd, misschien hadden ze gelijk; je bent wonderbaarlijk mooi. Toch denk ik dat ze het recht niet hadden om je jouw vrijheid te ontnemen. Deze wereld is zo vreselijk oneerlijk.

Nu lig je daar op mijn tafel. Ik word er eerlijk gezegd een klein beetje opgewonden van. Je ziet er uit om op te vreten, dat ben je ook. Vanavond, mijn liefste, is onze avond. De avond waarop wij voor eeuwig versmolten zullen raken.
Ik vreet je op, komkommer. Genot voor 92 cent.


Je liefste.

*klap klap klap*

Kom kommer
kom kom maar

jij bent het gene wat ik wil
mijn liefde voor jou is nog zo pril

kom kommer
kom kom maar

kom maar bij mij
voor jou sta ik in de rij

kom kommer
kom kom maar

ik heb op je gewacht
groen in al je pracht

kom kommer
kom kom maar

kom maar bij mij
dan eet ik je op
je maakt me zo blij
en je bent lekkerder dan drop

komkommer