ik walg zo erg van mezelf :(

ik vind het zo ontzettend moeilijk allemaal.. ik was als kind altijd heel vrolijk en nooit echt depressies ofzo, ik werd ook nooit gepest.. maar nu voel ik me zo ellendig.
het begon eigenlijk vorig jaar, ik vond toen een jongen leuk en was voor het eerst in m'n leven echt heel erg verliefd. Hij vond mij ook wel aardig denk ik, soms probeerde hij met me te praten maar omdat ik toen al vrij onzeker en verlegen was durfte ik nooit echt wat te zeggen. Na een tijdje zag ik hem eigenlijk nooit meer op school.. maar ik vind hem nog steeds heel erg leuk.
het erge is dat ik helemaal mijn zelfvertrouwen kwijtgeraakt ben, die jongen heeft mij namelijk heeel duidelijk laten merken dat hij niks van mij moet weten. ik had hem al een maandje ofzo op msn, maar ik durfte nooit wat tegen hem te zeggen. uiteindelijk heb ik alle moed bij elkaar geraapt en toch geprobeert een gesprek te beginnen, maar hij negeerde me en daarna heeft hij me geblokkeerd. als iemand bij hem mijn naam noemt zegt hij "aaah bah hou op over haar". het is dus duidelijk dat hij niks van mij wil en dat hij me erg lelijk vindt.
Daarna kreeg ik ook nog eens fijn te horen van een andere vriendin dat ik lelijk ben, ze zei het niet in zo veel woorden maar ze zei dat ik alleen een goed innerlijk heb, komt er dus op neer dat ik erg lelijk ben. Toen ik vertelde aan haar dat ik misschien op streetdance ga kreeg ik ook zo'n reactie van "nou je kan toch helemaal niet dansen?"
ik begin ze zo langzamerhand heel erg te geloven, en ik trek het me allemaal heel erg aan. ik weet niet waarom ze me allemaal zo lelijk vinden, ik ben best wel licht dus ze zullen me vast niet te dik vinden, en verder zie ik er ook wel vrij normal uit.. dacht ik altijd..
maar ik weet wel dat er iets niet goed is met mij.. ik durf op school helemaal niet meer tegen anderen te praten bijna, omdat ik toch al weet wat ze van me vinden.. ik durf niemand aan te kijken... die verlegenheid word zoveel erger dan het altijd was..

en daarbij komt ook nog eens dat nu mijn beste vriendin heeft met die jongen die ik al zo lang leuk vind.. haar vind ie wel leuk, en mij vind ie een lelijk varken

sorry het is een beetje warrig allemaal maar ik moest alleen maar even mn verhaal kwijt

helemaal geen leuke situatie dus, maar misschien zijn een aantal dingen te relativeren.

dat die jongen je niet leuk vindt, kan allerlei redenen hebben, misschien heeft hij wel een heel ander karakter dan jij en heeft het niets met uiterlijk te maken.

dat je vriendin nu iets begint met die jongen, vind ik heel onsympathiek van haar, dat doet het lijken alsof ze niks om je geeft.

dat je een goed innerlijk hebt, is een mooi compliment en ook de basis van elke relatie.

dat je vriendin je 'lelijk' vindt...tja...misschien kan je eens vragen wat ze 'verkeerd' aan je vindt, maar ik zou er niet te veel op letten. het komt erop neer dat je jezelf goed voelt in je vel. misschien kan je jezelf eens plezier doen met nieuwe kleren of make-up.

en als jij streetdance wilt gaan doen, dan doe je dat toch gewoon. wat dan nog als je vriendin denkt dat je niet kan dansen? dan bewijs je haar toch gewoon het tegendeel. iedereen moet ergens beginnen.
misschien kan je in die streetdance-groep wel leuke, nieuwe mensen leren kennen, waarbij je jezelf kan zijn en helemaal niet verlegen hoeft te zijn.

je bent echt wel de moeite waard, en moet je niet het tegendeel laten wijsmaken. en natuurlijk lopen er op deze aardkloot jongens rond die wel iets in jou zien, en misschien zijn die wel dichterbij als je zelf denkt...

moed niet laten zakken he,

xxx sofie

[AmbyPur]

Plato heeft al heel wat goeie adviezen gegeven... maar ik vind toch dat als die vriendin dat echt allemaal zo heeft gezegd, dat ze het niet waard is je vriendin te zijn.... en je moet echt wel bij streetdance gaan!!! Bij mij is het om de één of andere manier heel goed geweest voor mun zelfvertrouwen misschien omdat je constant naar jezelf kijkt in de spiegel, ga je vanzelf pluspuntjes ontdekken ennn inderdaad uiterlijk is half niet zo belangrijk als innerlijk... !!!

T kan moeilijk zijn, maar je moet maar zo denken: Geen hand vol, maar een land vol! Er is 100% iemand die jij leuk, en waar dit andersom ook zo is........

hah over dat 'maar je kan toch helemaal niet...'

Dat boeit echt niks. Ze vertelden mij altijd dat ik een slome stijve hark was, en nu leg ik mun been in iemand zijn nek (van 1m50 hehe geintje, toit 1m90).....dus dat boeit helemaal niks, oefening baart kunst en af en toe ook kinderen