gemis

de regen druppelde
zachtjes - op de achtergrond..

en maakte het,
somber zoals het moest zijn..

beiden zouden we,
met pijn in ons hart

tot de conclusie komen...
er zit geen toekomst,
in onze dromen..

maar jij bleef weg,
en ik kreeg het koud..

van wanhoop en verdriet..
waarom was je er niet ?

waarom liet je me zitten ?

ondanks, dat het einde
misschien zo moest zijn..

brak, het mijn hart
in een groot stuk

toen ik hoorde van het ongeluk..

waardoor, ik je nu niet meer aan kan raken..
ik had je zoveel,
willen geven
alhoewel, het einde daar was..

afgesloten is het pas,
als "ons" en verleden tijd was..