Wie heeft er weleens de neiging gehad om voor de trein te springen??
 

Wie heeft er weleens de neiding gehad om voor de trein te springen?? :{

Hoezo wou je dat en vertel je ervaring eens, want ik ben zeer benieuwd hoe iemand dat in z'n hoofd haalt.. :no:

Als ik de zin " spring voor de trein" al hoor, dan pis ik van angst in me Broek....

Vertel je ervaring.. :Y)

ik heb sowieso nog nooit ook maar 1 keer de neiging gehad om zelfmoord te plegen op welke manier dan ook. dus ook niet om voor de trein te springen8)

ik heb (gelukkig) ook nog nooit de neiging gehad om zelfmoord te plegen en als ik dat al zou hebben zou ik het niet eens durven.

Ik had een jongen in mijn MSN-lijst die al een heel tijdje depri was. Toen ik op een dag naar school moest las ik voor ik weg moest in een mailtje dat hij naar mij had gestuurd die nacht dat hij de volgende ochtend voor de trein zou springen.

Het enge was: 'zijn' trein is ook mijn trein, en die ochtend was er vertraging op dat traject door een aanrijding.
Ik ben me kapot geschrokken en heb jankend over het station gelopen.. De hele dag kapot geweest tot ik 'm ineens online zag komen; hij durfde op het laatste moment niet meer en was terug naar huis gegaan.

met stilstaande treinen zeker :wave:

Jezus jah dan kan ik wel geloven dat je je kapot schrikt.

Iets wat niet met treinen te maken heeft maar wel met zelfmoord: Er was een jongen bij ons op school en die had ook heel veel problemen met zichzelf enzo. Hij zag eigenlijk geen andere uitweg meer dan zelfmoord. Toen heeft hij zijn vriendin opgebeld, hield haar aan de lijn en sprong van een flat van 15 hoog af...Dus ondertussen dat hij die val maakte had hij zijn vriendin nog aan de lijn...:{

Dus dat kind zit nu ook al een paar maanden met een trauma thuis.

Re: Wie heeft er weleens de neiging gehad om voor de trein te springen??
 

Ik vecht nog steeds elke dag tegen de drang eerlijk gezegd :{

Ik reis dagelijks met de trein, en altijd word ik naar het spoor getrokken. Ik weet dat ik het nooit zal doen maar er gaat wel een soort magie van uit.

DROOOGE opmerking :respect: :d
Ik had de post van YDP al weggehaald bij de weg omdat ie niet serieus was, dus vandaar dat je em nu mist ;)

Dat vink sneu voor zijn vriendin, dat doe je haar toch niet aan.
Je hoort hem gewoon kapot kletteren op de grond :no:

no details plz :kots: :(

Raadsel: het is geel en als het in je oog komt ben je dood, wat is het? :O

een gele auto?

Nee, een trein! :d

denk aan die mensen die je dan vinden..

bij ons in de stad is het ook gebeurd. een jogen van mijn eerdere klas heeft het gedaan.
en die mensen die hem gevonden hebben, hebben naar de politie gebeld, die de mensen toen niet geloofden. ze hebben gelacht toen ze het hoorden.
erg moet dat zijn, iemand zo te vinden en anderen geloven je niet als je het zegd

Voor de trein springen vind ik asociaal, maar op andere manieren heb ik het wel geprobeerd.

En eng...ach...het valt toch wel mee?

Als je het toch maar laat, zelfmoord plegen is nergens een oplossing voor. je doet er alleen maar tientallen anderen enorm verdriet mee.

Dan ken je mij nog niet...:|

Nouja.. er zijn in ieders leven wel tien(tallen) zie zich kapot schrikken hoor..

ik zat es in de trein die maar niet ging rijden. komt er zo'n bericht door de luidspreker.
"sorry voor de overlast, maar we kunnen niet verder omdat er een stoffelijke overschot is gevonden"
bleek een moeder met baby te zijn geweest, babyhoofdje zat in de koplamp.

gadverdamme...:kots: voelde me niet lekker meer die avond

Gadverdamme zeg dan dat de machinist even koffie is aan het halen ofzo maar dan niet zoiets..draait je maag toch 10 keer van om joh:{

Ja, dat gaat inderdaad een beetje ver. Aan de andere kant zouden de inzittenden er anders vroeg of laat toch wel achter zijn gekomen, en dan weer boos zijn omdat ze de waarheid niet is verteld. :thumbsup: :notgood:

als je denkt dat dood niet erger kan zijn dan leven
dan begin je na te denken der over
depresief te worden (of ben je dan al wel)
begin je rare ideeën in je hoofd te halen
die steeds meer terug komen
je begint meer en meer af te vragen hoe het moest zijn om te sterven
en weet je
een trein dat is ff een klap en gedaan
geen pijn, geen verdriet, wel in honderd stukskes

En wat bereik je ermee? :notgood:

denk niet echt dat het daarmee de bedoeling is iets te bereiken?
het is juist omdat je niets kan bereiken dat je het doet

Slik dan een berg slaappillen ofzo, da's minder bruut voor je vinder/vindster.. Toch?

De zekerheid dat je dood gaat, zelfmoord met een trein kan bijna niet mislukken....

sorry hoor maar hier moet ik even op reageren ik weet niet of dit zo mag maar ik doe het ,
ik vind altijd dat jij zo ongelooflijk hard een reactie geeft,volgens mij sta jij heel ongelukkig in het leven.
als iemand toch voor de trein springt word je ziek bij het idee alleen al .
want als je dat kunt en wil doen dan ben je echt zeker van je zaak dat je niet meer wil leven .
als ik een probleem zou hebben ben jij de laatste die dat zou horen!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
eigenlijk vind ik je erg sneu:(

Wat is er zo "hard" aan die reactie? Ik bedoel, als je pillen slikt heb je de kans dat je ze weer uitmoet braken (reactie van het lichaam). Polsen doorsnijden is de kans van slagen heel klein. Plus dat bijde pijnelijk zijn. Nou...ophangen is lastig. Voor de trein doet geen pijn, en je bent bijna altijd dood, anders is het echt een wonder...

En ik weet dat veel mensen me losjes in de dood vinden, maar als ik een zelfmoord zou kunnen voorkomen (als het teminste niet een zelfmoord uit ziekte of geestelijke/lichamelijke gebreken is) dan doe ik dat ook. Schat me daar maar niet verkeerd op in. Want zelfmoord veroorzaken is het ergste wat je kan doen:no:

als je men zelfmoord wil plegen en men denkt daar serieus over dan lukt het ook hoor op welke manier dan ook.

en ik bedoelde niet alleen deze opmerking maar eigenlijk die ik meer lees van je.
maar dat is mijn mening en die wou ik even kwijt

polsen doorsnijden zal wel heel pijnlijke manier zijn :huh:

Iemand vinden die pillen heeft geslikt of zichzelf heeft opgehangen is ook niet prettig..

mwa...polsen doorsnijden doet geen pijn....:|

valt mee, de meeste mensen doen dit in een soort roes waarin je zoveel zin hebt om dood te gaan dat je de pijn niet eens voelt

disclaimer: dit kan natuurlijk voor elke persoon anders zijn

hoe bedoel je in een roes :?

moeilijk uit te leggen maar zal het proberen:

Als je al tijden lang leeft met het idee dat je niet meer verder wil en dat de dood de enige oplossing is ga je uitkijken naar de dood, verlangen naar de dood.. als het moment eindelijk aangebroken is dat je het gaat doen kan dat tot een soort van verukking leiden 'Dat het eindelijk gaat gebeuren', net als je bv een doelpunt hebt gemaakt (rare vergelijking)

maar je zal het waarschijnlijk niet goed begrijpen als je zelf niet van zulke gevoelens hebt (gehad)

Incorrect... Mislukte zelfmoorden dmv trein komen veel vaker voor dan mensen denken, ze worden enkel verzwegen door de NS om boycot-acties te voorkomen. De gevolgen van zo'n mislukte actie?
- Afgerukte ledematen
- Vel eraf over heel je lichaam
- Blauwe plekken
- Botbreuken op enorm veel plaatsen
- Verlamd
- Verdriet omdat het 'mislukt' is
- Wensen om nog een poging te doen omdat je leven nóg kutter is dan eerst, maar nu kan je met je rolstoel niet meer in de buurt van het spoor komen...

En dáárom ben ik vóor euthanasie (als je dan zo nodig wil... doe het dan veilig)

:thumbsup: Elvenkindje :thumbsup:

Denk jij dat als je goed op het spoor staat dat je dat overleefd???

Maar...goed, euthanasie ben ik ook voor, alleen dat doen ze alleen bij lichemelijke problemen... En die zijn niet de enige die zelfmoord plegen...

Als je er goed op staat is er ook een kans dat je het overleeft, omdat de trein soms te langzaam gaat, of dat je net op het laatste moment niet durft, wegspringt en half geraakt word..

Ik ben goeeeed :d

Ja oke, weg springen... Daar noem je wat, maar als je echt wilt doe je dat niet...

En inderdaad, als je zo stom bent om op een stadsion te gaan staan:rolleyes:

Het hoeft niet per se op een station te zijn, het kan ook ver van een station vandaan, als een trein al aan het remmen is voor het station...

En wegspringen als je dood wil?? Ik denk dat jij dan weinig idee hebt waar je over praat. Het kan best zijn dat je dood wil, maar dat je toch bang bent voor de trein en daardoor in een reflex (menselijk, enorm moeilijk te onderdrukken) wegspringt.

Ik weet waar ik overpraat, in me leven heb ik genoeg met zelfmoord te maken gehad...

Als je nog toe kan geven aan een instinkt zit er nog levenskracht in je, ookal is het heel weinig

En natuurlijk een trein kan remmen, maar die dingen gaan knoeter...

Die dingen gaan idd redelijk tot zeer hard, maar dat biedt (gelukkig/helaas?) geen zekerheid voor een 'succesvolle' poging.
Ik ga niet zeggen hier hoe het altijd lukt, want ik wil geen doden op mijn geweten hebben...

Laten we het erop houden dat als je weet hoe je je moet positioneren dat het dan altijd lukt, zolang je niet in de buurt van een station staat?

Zullen we het even met een groepje vrijwilligers testen?:d ;)

Hmm, nee, we wijzen mensen aan. Jij begint :p:d

Als jij daarna gaat...

Sorrie mensen om de 1 of andere reden kwam mijn berichtje 5 x.

Heb het al ge-edit.

Oeps, ik misformuleerde mijn woorden. Ik bedoelde dat jij mag beginnen met iemand uitkiezen die vrijwilliger word :p

:d

er is een verschil tussen hard reageren en gewoon waarheidsgetrouw reageren

leg je eens met je nek op een rail, we zullen zien of je volgende morgend alleen wakker word met een stijve nek

dat hangt er eigenlijk van af
adrealine neemt op dat tijdstip wel veel de overhand
als je dat niet zou hebben, zou het idd zeer veel pijn doen

als je wil wegspringen dan ben je al niet zeker van je zaak
menselijke reflex ja
negeerbaar zeker en vast
als je gaat wegspringen ben je in mijn ogen niet echt van plan zelfmoord te plegen

Ik zou nooit zelfmoord plegen... Misschien zou ik ooit wel het verlangen voelen, maar toch zou ik het niet doen.
Het zou veel te veel verdriet doen aan mensen die ik goed ken. M'n ouders, grootouders, enz.
Hùn leven is dan ook verpest... Of toch zeker voor een tijdje.

heeft ier iemand eigenlijk ooit al een poging gedaan?

jep

Ja, maar niet met de trein

nee

er zijn genoeg andere manieren

Weet ik... Maar dit topic gaat over treintjes

klinkt leuk als je het zo uitdrukt :)

Ik ben leuk :+

Ja, de neiging heb ik wel om voor de trein te springen..Maar ik doe het niet..Ik wil niet meer leven, maar ik wil ook niet dood (Ja ik weet het, het klinkt erg dubbel)

Toch als je écht dood wilt, is voor de trein springen denk ik wel de beste oplossing..Of van een mega hoog gebouw/flat afspringen of zoiets..

Krassen,Snijden,Pillen...Mensen doen déze manieren niet om dood te gaan maar om van hun onrust en problemen af te komen en vaak is het ook een roep om aandacht(Corrigeer me als dit níet zo is, maar deze dingen heb ik in mijn omgeving vaak meegemaakt)

Ik heb eens meegemaakt dat een meisje op een forum een topic opende waarin stond : Ik ga weg ( en dan een heel verhaal ) ik heb besloten zelfmoord te plegen.

Dat vond ik ZO zuur , dan vraag je om aandacht , vind ik.
Ik heb ook in dat topic gezegd dat ik het niet seriues kon nemen.

Pfft...ik heb vroeger in een flat gewoont, 't gaat stinken hoor, een lijk voor je deur....

Ik wel, zovaak eerlijk gezegd...

Tsja..Tis wél een lijk..Diegene heeft t hem dan wél mooi geflikt hoor!

gatverdamme :kots: ik wil hier niet van dat soort uitspraken hoor 8|

hoort er toch maar gewoon bij?
het zien van dode mensen heeft altijd een psychologische impact
ook het ruiken er van

Ik hoop het in elk geval nooit te zien of te ruiken...

iedereen ziet het wel eens in zijn leven
wat je ook doet
hoop gewoon dat de manier van dood niet zo erg is
laten we daarmee even ontopic gaan over de treintjes
als je dat doet zie je er niet gezellig uit

jah...meer dan eens:'( :notgood: stomme ik, maar jah...
(enne da was ok niej mee een trein)
maar toen bedacht ik me: er zijn mensjes en zelfs diere (mun hondjuh) die me zulle misse en die er pijn van zulle hebbe. en als ze da niej zulle hebbe, heeft diegene die me vindt er toch een trauma aan over denk ik.
ennuh: Na rege kom zonneschijn8-)

Ik zou het nooit doen, hoe kut ik me ook voelde. Mijn supernette Ierse tante zei ooit in een grove bui:

'No matter how fucked up life can be, put your head up and your foot down.'

Dit betekend dus zoveel als: 'ga ervoor', en dat is gewoon wat ik aan het doen ben. Soms kan het leven gewoon zwaar klote zijn, maar voor alles is een oplossing te vinden en jezelf van kant maken is er géén van!

jij hebt nog niet veel meegemaakt in je leven he?

als ik het zou doen.. zou ik het niet doen:D om even in de Filosofie te blijven:D

maar ff serieus... je zou de machinist maar zijn... kun je niets.. helemaal niets... je kunt alleen "kut:kwaaist:" zeggen

Heb er vroeger(vooral twee jaar geleden) veel over nagedacht omdat ik het op dat moment echt wel allemaal niet meer aankon heb verschillende malen snachts langs het kanaal gaan wandelen en al zo'n dingen , heb veel in mezelf gesneden ook , maar een echte poging heb ik nog nooit ondernomen
uiteindelijk ben ik toch te laf , hoe fucked up het toch soms wel allemaal is

ja die uitspraak 'laf' herken ik. Dat heb ik mezelf destijds ook veel aangepraat. Laten we het nou niet meer 'laf' noemen maar 'niet desperate genoeg' (gelukkig!):
*je denkt nog aan je medemens
*je wil eigenlijk onbewust toch nog niet uit het leven stappen
dat zijn twee dingen die nog best dapper zijn hoor!

Die machinisten schijnen het nog best wel vaak te moeten verwerken, ach dat vind ik toch wel zo sneu, die arme mensen doen ook alleen maar hun werk, namelijk allemaal dankbare mensjes (waaronder mij!) van A naar B te brengen :{

dat heeft er helemaal niets mee te maken..
Er zijn heel veel mensen die meer hebben meegemaakt dan jij bij elkaar kunt verzinnen en toch zo denken..
dat noem ik knap..

up je deze topic speciaal om dat te zeggen
proficiat :)
en ik weet best dat ik knap ben
je hoeft me dat niet te vertellen :yes: *)

bwaah sterven kan je elke dag nog
leven niet

hehe dit topic stond al vrij bovenaan :z

je bent heel knap :$

die was anders al redelijk lang geleden :)
thx btw :$

lieve colafles had dit topic idd niet geupt, even voor the clear thoughts :p

|:( Domme uitspraak

nee dat vind ik niet :)
heeft wel wat, zo'n gedachte

denk je?
:)
die uitspraak heeft me erdoor geholpen :p
dagje per dagje, minuutje per minuutje leven

Ik vind hem een beetje ongefundeerd, (srry was mn agrumentatie vergeten erbij te zetten) en dat kan ik op een heel vage manier niet uitleggen. FF kijken of het lukt :)

hm... lukt niet :(

Re: Wie heeft er weleens de neiging gehad om voor de trein te springen??
 

elke dag maar lukt niet die stopt altijd op het peron en dan moet ik opstappe voor naar school te gaan 8| :kwaaist:

Re: Re: Wie heeft er weleens de neiging gehad om voor de trein te springen??
 

:?

Re: Re: Re: Wie heeft er weleens de neiging gehad om voor de trein te springen??
 

Volges mij bedoelt ze : Ik wil elke dag voor de trein springen, en ik ben elke dag op het station omdat ik met de trein naar school ga. Maar de trein die ik neem stopt op het station dus die gaat niet hard genoeg.. Ofzo, correct me if i'm wrong :p

jah euthanasie is misschien wel de veiligste manier volgens jouw(als je het teminste doet en wil) en misschien ook de meest prettigste........maar mensen laten je toch egt niet euthanasie plegen........een trein is veel moeilijker om tegen te houden

Externe factoren (mensen om je heen) houden je tegen ja. Maar als je écht kapot bent, of het nou lichamelijk of geestelijk is, zien ze dat wel aan je en geven ze je je rust (tenminste, dat zou ik doen). En bovendien, de trein, als je daarvoor springt zit je met dezelfde dingen in andere vorm, hoe ze reageren als je er meteen niet meer bent. Bij euthanasie kunnen ze zich nog 'voorbereiden'.

ligt eraan wat je met voorbereiden bedoelt. voorbereiden op de dood kun je niet,nooit. je kunt niet zeggen van ow over een uur ga ik dood dus nou ga ik iedereen even het beste wensen voor de komende jaren

ik ga liever plots dood, dan dat ik van tevoren weet dat ik dood ga

Maar ik bedoel meer in de richting van : je kan iedereen duidelijk maken (voor zover dat mogelijk is) dat het je EIGEN keuze is, dat het GEEN impulsieve actie is en dat je dit als enige uitweg ziet.

ja ik denk dat mensen euthanasie nooit acceptabel zullen vinden. ook al leg je ze nog zo goed uit dat het is waar je voor gekozen hebt.:)

dat zeg ik : voor zover dat mogelijk is

oke:)

ik heb zelf nog nooit de drang gehad om zelf moord te plegen, me nicht echter wel en ook me vriendin...
Mijn nicht had meer dan 1 probleem en kon zich met snijden in de armen en pillen sikken niet meer helpen.. verdrinken kon ze zich zelf ook niet omdat dat te lang duurde, dus had ze besloten om voor de trein te springen, de eerste keer kon ze het niet en is ze naar huis gegaan, de tweede keer wou ze springen maar de trein was afgeremd door een zelfmoord poging 100 terug...
en de derde keer is ze tegen gehouden door een ns amtenaar.. Godzijdank!.. toen dat dus ook niet lukte heeft ze haar appartementje in brand proberen te steken...:( is haar ook nietl gelukt.. en nu heeft ze gelukkig 24 uur perdag hulp.. wan bij het riagg kon je alleen op afspraak ect.. alleen als je dat zelf aan gaf.. en dat kon ze niet.. nu zit ze in den haag ergens.. in een soort instituut, ik ga binnen kort eens langs omdat ze naar mij had gevraagd omdat ik de enige was die telkens wist waarover ze droomde en haar pogingen.. ik ga haar proberen te helpen, met steun enal:)

een vriendin daar in tegen heb ik gelukkig ook nog kunnen tegen houden, ze wou +/- 12 weken geleden zelfmoord plegen, had problemen thuis, moeder zware kanker, vader moeder in scheiding daardoor, zij ook kanker en moest geopereerd worden, daardoor is ze waarschijnlijk onvruchtbaar ect.. ect.. je kent de problemen allemaal wel.. nou in elk geval nieman was thuis en hier ging te telefoon.. ze wou het gaan doen... maar moest eerst mij nog op bellen om te zeggen dat ze op school niet om haar moesten rouwen... ik heb met twee telefoons gelijk een vriendin bij haar in het dorp gebeld,... en die naar haar toe gestuurd.. samen hebben we 4 uur aan de telefoon gehangen..
nu wil ze er niet meer over praten.. ik wil er wel over praten wie weet wat ze zich nog in der hoofd haald:rolleyes: en dat wil ik echt niet.. maar zei wil er met geen 10 paarden over praten wat nu ?

mensen die van te voren aangeven zelfmoord te gaan plegen doen dit nooit :) dit zijn aandachttrekkers die wel degelijk een probleem hebben en dus hulp nodig hebben maar zelfmoord plegen doen ze niet.

Mensen die zelfmoord plegen praten bijna niet meer hebben al hun kennisen en vrienden verstoten leven nog slechts in hun eigen wereld en hebben nog maar contact met 1 of 2 mensen. en plegen dan opeens zelfmoord.


Dan over die treinen dat is acosiaal, je belast de machinist heel erg als mede alle reizigers die vertraging hebben. Er is een goed alternatief. drink voldoende alchohol zodat je aangeschoten bent doe een grote plastic zak om je kop en bind die af bij je nek en ga lekker slapen :Y)

Weet je nooit met zekerheid, dus ik vind wel dat je't altijd serieus moet nemen, je weet nooit wat dr in die persoon zijn hoofd omgaat.

ik heb nooit de neiging gehad dat echt te doen. Ik heb wel vaak dat als ik sta te wachten op t perron en de trein naar den Haag kwam dan voorbij zoeven, dat ik dan dacht aan wat er zou gebeuren als ik me dan laat pakken door die trein, hoe mensen zouden reageren enzo.
Je moet toch wat als je je verveeld op zo'n perron he? :7

Hier kan ik me kwaad over maken (niet persoonelijk bedoeld hoor) maar ik heb een heel mooi tegenstellend voorbeeldje voor deze stelling.
In het jaar 1990 begon me vader te praten dat hij zelfmoord wou plegen, hij deed geen een poging of wat dan ook, me ouders waren net gescheiden en me moeder dacht dat hij wou dat ze weer bijelkaar kwamen (dat wou hij ook trouwens), dat ging een paar jaar door, tot hij ineens, zonder een kick te geven in 1994 zelfmoord pleegde... Hij had het er vaak over, bijna altijd als hij me moeder zag, en niemand deed iets omdat ze net zo dachten als jij denkt....

:{ erg zeg! lijkt me ook dat je je dan achteraf ontzettend schuldig voelt terwijl je daar in principe toch echt niets aan kan doen :|

Toch is dat wat koelkast zegt ook wel waar. het geldt alleen zeker niet altijd, en daarom moet je eigenlijk elke waarschuwing serieus nemen. Just in case :{

Maarjah. Daar wordt jouw scenario niet mooier van. Echt vreselijk moet dat voor je geweest zijn meissie!! :no: :aai:

Tja...Zo is de wereld eenmaal, alleen die stelling kan ik niet zo goed hebben, er is altijd kans dat het gebeurt, helaas.

En bij me vader was het wel een erg extreem geval, want hij heeft echter daarvoor geen 1 poging gedaan ofzo, ook niet al zijn dierbare spullen weg gegeven... Het enige wat hij deed was mij een weekje laten logeren (de mooiste week uit me leven trouwens :) )...
(en me moeder voelt zich niet schuldig, ze haat me vader en ik voelde me eerst ook niet schuldig want ik het niet begreep, alleen toen ik 13 was dacht ik dat het mijn fout was).

uppen is wel in de laatste tijd?!?

Anno , dit vind ik toch wel heel kut voor je man.

Anno, je verhaal lijkt wel 'n beetje op 't mijne. Al heeft mijn vader wel een paar keer op de rand van een brug gestaan, een jaar of 12 voor zijn dood. Hij zei in '98 al regelmatig dat hij het leven zo zwaar en kut vond, dat hij het niet meer aankon en in feb. 1999 issie ook echt gegaan.

Heeft overigens wel (voor mij) onopgemerkt afscheid genomen van al zijn vrienden, familie en kennissen..

Tja...eigelijk zou het verboden moeten worden voor mensen met kinderen...

Sterkte ermee Bloempjuh...:aai:

wat is jouw probleem :? er is hier geen sprake van uppen als de laatste reactie nog geen maand geleden is hoor, en dat is ook nergens het geval 8|

@ annomeisje:
aan de ene kant wel he, ze hebben wel een verantwoordelijkheid naar hun kinderen toe, maar aan de andere kant hebben ouders ook het recht op eigen keuzen. Ook al zijn dat hele slechte :no:

Sterkte voor jullie allebei, er valt veel over te praten maar dat brengt ze nooit terug, helaas :(
:aai:

erm zelfs als ze het verbieden
denk niet echt dat mensen zich dat iets gaan aantrekken
als je echt dood wil ga je dood hoor...
is mensen hun eigen keus
al is die soms moeilijk te verstaan voor omstanders
voor de persoon in kwestie kan het de juiste keuze lijken

Zelfdoding hoeft niet 'verboden te worden voor mensen met kinderen', absoluut niet. Als ik in de schoenen van mijn papa had gestaan had ik al eerder een eind aan mijn leven gemaakt. Het is alleen zo kut dat hij er gewoon niet meer ís..

Voor hem is dit zeker de beste oplossing die er was.

Tja...natuurlijk is dat zo, en ik begrijp heel goed waarom me vader zelfmoord heeft gepleegt, respecteer het en begrijp het ook zeer zeker... Maar leuk vinden doe ik niet, en als je een verbod op zoiets legt heeft het toch geen zin, een lijk de bak in gooie gaat niet.

Het was meer een onrealistische zucht en niet lettelijk bedoelt.

plezierig is het natuurlijk nooit als iemand waar je om geeft aan zelfdoding doet
maar als hij of zij er een goede reden voor heeft
als leven nu eenmaal erger is dan dood
ik zou het natuurlijk wel uit zijn/haar hoofd willen praten
maar zou me uiteindelijk bij neerleggen en de tijd die me zou resteren met die persoon zo goed mogelijk proberen door te komen

ik heb een vriend gehad, die voor een trein is gesprongen, en dat daarvoor al een aantal keer geprobeerd had, ik was blij dat ik hem er nu niet afgehaald heb, te meer omdat hij nooit gelukkig zou worden, er was namelijk niks aan de hand, behalve dat hij met zichzelf in de knoop zat, en voor hem was leven gewoon erger dan de dood. Ik heb daarom ook absoluut geen schuld gevoel ofzo, ik denk nog steeds dat het beter is zo

Schuldgevoel? Heb je hem geholpen dan? En jah, ik weet hoe het is: dat het leven erger lijkt dan de dood, maar je weet niet hoe doodgaan is...en wat erna te beleven valt...of je nou in miljoenen stukjes energie verspreidt wordt of dat je een beter/ander leven ingaat of een net zo langdurig (lees dradig) leventje als je net hebt geëindigd... ik ben niet bang, om dood te gaan, maar ik heb nog niet het kleine sprankje hoop in me opgegeven dat me zegt dat ik nog moet doorleven en dat ik hier ben om anderen uit hun lijden te helpen, of hun problemen op te lossen. Maar ik weet wel dat ik het niet tot mn 80ste uithou. En dat vind ik wel zonde, hadden de dingen anders gelopen, dan had ik dit gevoel al 4 jaar niet meer gehad. Tsjah, faith.

je kan je natuurlijk wel een bepaald beeld vormen van de dood
volgens mij is de dood gewoon eeuwig niets
niets meer :)
wees maar zeker dat ik er af en toe naar verlang
je kan het niet zeker weten
maar meeste mensen zien gewoon geen andere uitweg
het is makkelijker om er in te graken dan er uit te graken

Ik denk zowiezo dat als mensen roepen dat ze zelfmoord willen plegen dat geen negatieve vorm van aandacht trekken is, denk dat t meer een schreeuw om hulp is. En dat je moet proberen die mensen te helpen.
Nou zijn sommige mensen mischien beter dood af als je niet gelukkig worden. Ze hebben t wel zelf gewilt dan, t blijft moeilijk maar bij sommige mensen kun je t wel begrijpen.