Handicap en relatie..
 

Lieve mensuh

Ik vroeg me eens af, hoe iedereen over een relatie met iemand denkt die een lichamelijke of verstandelijke handicap heeft..

Vanwaar mijn vraag?
ik heb zelf een lichamelijke aangeboren handicap, mijn vriend heeft er vanaf het begin geen enkel probleem van gemaakt, via organisaties en dergelijke hoorde ik dat het voor sommige mensen wel heel moeilijk is..

Daarom zou ik zeggen barst los.. en vertel me wat jij vind

greetzz en kuss

heel sterk van je vriend, wat heb je?

Relatie en handicap
 

Ik ben geboren met een open ruggetje, ben rolstoelgebonden.. daar komen nog een paar kleine dingen bij kijken.. lang verhaal.. maar mijn vriend maakt er dus geen probleem van

lichamelijke gehandicapte mensen verdienen geen relatie :|

En waarom niet? Je zou zelf eens een lichamelijke handicap moeten hebben. Iedereen verdient een relatie, of die nu een handicap heeft of niet. Denk dat het eerder de mensen zijn die zulke uitspraken doen die een beetje geestelijk gehandicapt zijn maar ja...

oh en waarom niet? zij hebben toch ook liefde nodig ?

Heb ik ook http://forum.leerlingen.com/vbb/images/icons/icon14.gif

Mja, dan snap ik je redenering toch niet goed.

Ik weet nie hoor, maar volgens mij verdient iedereen wel een relatie, de gene die lichamelijk gehandicapten afkraken mankeren wat aan hun hoofd.. en juist DIE zijn niet in staat tot een relatie... think about it

Lichamelijk gehandicapten zijn toch zielig aanstellers. Net vrouwen altijd zeiken bij gym enzo daarom verdienen ze geen relatie :kots:

iedereen heeft recht op liefde volgens mij.
ik zelf zou het niet kunnen verliefd worden op iemand die dit heeft.
waarom niet ? omdat ik mentaal daar niet sterk genoeg voor ben.
maar ik weet heel zeker van mezelf moest mijn vriendin ieks voor hebben. en in een rolstoel of dergelijke belanden. ik laat haar nooit vallen maar duw ze vooruit in haar rolstoel tot mijn tijd om te gaan gekomen is.

sterkte met je relatie in iedergeval. en veel respect voor u vriend en jezelf en andere mensen die dit kunnen.

Mja misschien is dat bij jouw het geval maar daarom moet je het nog niet veralgemenen eh.

Ken je grenzen jochie :no:

Nee tuurlijk, een relatie is voor iedereen :) Het kan in sommige gevallen wel moeilijk zijn. Vindt `n betere vraag waarom niet?

Iedereen verdient een relatie. Mijn vader zegt altijd, op elk potje past een dekseltje. Ik geloof dat je voorbestemd bent voor iemand.

Mijn vriend is niet gehandicapt maar heeft wel een vervelende ziekte. Hij is soms depressief. Toen ik dit hoorde schrok ik wel even, maar zo is hij nu eenmaal, daar kan hij ook niks aan doen.

kappen

ik vind dit wel een interessant onderwerp. Ik denk namelijk dat mensen die dat niet aankunnen ook nadenken over de toekomst.
Afhankelijk van wat voor handicap je hebt, er bestaat de kans dat men geen kinderen kan krijgen. En de meeste mensen hebben daar toch wel behoefte aan. De vraag is: kun je dat accepteren of niet ?

Waarom zijn kinderen bij vrouwen altijd zo'n absolute must? :| Niet dat ik het uitsluit ooit kinderen te willen, maar de vraag is of je niet gewoon egoïstisch bent om op deze wereld een kind neer te planten.

Maar das een andere discussie ;)

reactie door hannah's vriendje op jouw opmerking
 

Misschien, mijn waarde vriend, is het beter te kijken naar het innerlijk van een mens dan naar een handicap..... niet erg fair om zo te oordelen..... Hannah is een lief en trouw meisje met een groot goed hart...en ik hou van haar ,


RoyChapman (Hannah's vriendje) Ik hou van je, Hannah!

Re: reactie door hannah's vriendje op jouw opmerking
 

Hoe kun jij over mensen met een handicap oordelen dan? heb je het zelf?

En mensen die geen handicap hebben en zeggen ach dat kan wel moeten ook ff nadenken over hoe mensen met een handicap worden aangekeken ze denken dat ze het weten, maar ze hebben geen flauw benul hoe het is. Om altijd maar als "raar" aangekeken te worden. Daar komt ook nog bij wat een handicap met je doet en met de manier van denken en doen van de persoon.

Eigenlijk wens ik iedereen een keer een week een handicap toe om gewoon het gevoel te krijgen hoe het is met alle toeters en bellen enz.. en dan is 1 week nog te kort :{

Inderdaad :yes:
Ik vind het heel tof dat je vriend daar geen probleem van maakt hoor :thumbsup:

Re: Re: reactie door hannah's vriendje op jouw opmerking
 

maar als jij zelf vind dat mensen er door raar aangekeken worden, denk jij dan niet dat het adners moet? imo moeten wij die mensen gewoon accepteren en als je echt van iemand houdt, kan je hemel en aarde verzetten om het te laten werken

Re: Re: reactie door hannah's vriendje op jouw opmerking
 

Heb jij een handicap? Dat is mij namelijk niet opgevallen?
Daarnaast heb je wel gelijk dat men altijd iets ander reageert ten op zichte van iemand die een handicap heeft. Dit gebeurt niet bewust en het is meer een erkenning en een moment van twijfel over hoe er mee om te gaan..

Re: Re: Re: reactie door hannah's vriendje op jouw opmerking
 

Uiteraad worden die mensen raar aangekeken maar wat wil je er aan doen dan? TV spotje opzetten met "Het zijn maar mensen hij kan wel krippel zijn en hij kwijlt maar hij heeft ook een hart." Heeft weinig nut :{
Ik loop er ook niet mee tekoop aangezien ik het vervolg er ook wel op ken.

Juist mensen gaan denken "oh wat erg" en gaan die trieste medelijden hebben :kots:

jesus wat een domme opmerking, je gaat zelf mij te ver.. dombo , lees je niet wat de topicstarter heeft?

En jij leest de rest van topic niet :*

Handicap en relatie..
 

goh, wist nie dat dit zo'n discussie zou veroorzaken ;) thnx iig iedereen die mij steunt. Ik ben erg gelukkig in mijn relatie, vind dus de opmerkingen van sommigen (zal geen namen noemen :p) errug laag.. je zal zelf maar een handicap hebben! ik zelf heb er niet zoveel moeite mee.. alleen de rolstoel beperkt me een beetje.. maar ook daar word je wel handig van..

kuwz ikke

Re: Handicap en relatie..
 

Teneerst IK HEB EEN HANDICAP!!!! :{ *no-flame*

Re: Re: Handicap en relatie..
 

stel je niet aan joh

Re: Re: Re: Handicap en relatie..
 

ok..



auw ik ben zielig :{

Re: Re: Re: Re: Handicap en relatie..
 

:aai: :thumbsup: *)

Re: Re: Re: Re: Re: Handicap en relatie..
 

aandacht :9~

ach je moet gewoon je bek houden handicap of niet :Z

hij kan er neits aandoen, is gewoon een lomp manneke van 14 met een handicap(skinhead) die zelf geen vriendin kan krijgen en dus maar zegt dat niemand het verdient. Ik heb respect voor iedereen met een handicap en ze verdienen allemaal liefde.

Ben ik de eerste die Pakspul begrijpt? :?

14? 12 :{

Respect en liefde voor mij :love:

ik begrijp hem ook hoor. zie mijn eerste reactie ( onrechtstreeks heef ik hem ergens gelijk )

iedereen vindt het kunnen maar groot deel zou er nooit aan beginnen denkek.

zoals ik al zij. die mensen verdienen het even veel als iemand anders. maar ik zelf zou het niet kunnen. enkel en alleen de zorg die sommige wel niet nodig hebben.
ik zeg wel nogmaals moest mijn vriendin ieks voor krijgen blijf ik haar de rest van mijn leven steunen. en nog altijd respect voor de mensen die het wel kunnen.
maar vrijwileg er voor kiezen zou ik niet doen. moest ik er zoals bij mijn voorbeeld er interecht komen doe ik het zeker wel.

ik begrijp ook plakspul zeker wel.
denk dat we niet goed beseffes wat voor aandacht zo een persoon wel niet opeist en tijd. en dan nog eens de reacties van buiten af en zo . en iemand die zegt dat hij zich dit niet aan trekt geloof ik niet want iedereen trekt zich zo een reacties aan en zeker als ze zich blijven opstapelen.

maar nogmaals nieks tegen tegen dit feit .

mvg
kurobu

Ik weet niet hoe jij gehandicapten ziet maar ze hebben niet allemaal zorg nodig hoor.. enige zorg die ik af en toe nodig heb is losdraaien van doppen maar dat kan iedereen overkomen.

zie punt 1

Mij persoonlijk intresseert het bar weinig maar dat kan ook meer zijn hoe ik er mee opgegroeit ben. Vroeger had ik er wel veel problemen mee nu eigenlijk aangezien ik me niet door dat soort dingen laat lijden.

Re: Re: Re: reactie door hannah's vriendje op jouw opmerking
 

Tuurlijk, die gast heeft een geestelijke handicap :z.


tuurlijk zal het lastig zijn voor mensen met een handicap om een relatie goed te onderhouden. Maar dat wil niet zeggen dat ze het niet verdienen :? ?

Re: Re: Re: Re: reactie door hannah's vriendje op jouw opmerking
 

bourka humor :|
Je praat vast uit eigen ervaring :{

waarom zouden gehandicapte mensen meer moeite hebben met een relatie goed te onderhouden? relatie gaat toch om de gevoelen tussen 2 personen waarom zou een lichamelijk gehandicapt persoon daar meer moeite bij hebben? omdat ze "anders" zijn? geestelijk zijn die mensen ook nog wel op normaal nivo hoor.

Iedereen verdient een relatie en liefde. Gehandicapt of niet gehandicapt. Het is alleen moeilijk om een relatie te beginnen met iemand die je leert kennen en een handicap heeft. Ligt er wel aan wat voor handicap dat is natuurlijk. Ik zou zelf moeilijk een relatie kunnen beginnen met iemand die in een rolstoel zit, denk ik. Als mn vriendin in een rolstoel zou belanden is dat heel wat anders. Ik ken haar al heel lang en heel goed. En het feit dat ik van haar houd is een reden om dan bij haar te blijven en het niet uit te maken omdat zij in een rolstoel zit. Dit zei Kurobu ook al.

Maar ze verdienen het allemaal!! En ik vind het hartstikke knap van je vriend :thumbsup:

Re: Re: Re: Re: Re: reactie door hannah's vriendje op jouw opmerking
 

Dat jij vreemd aangekeken wordt omdat je gehandicapt bent wil nog niet zeggen dat je geen relatie verdient. :z

Ik snap nu echt totaal niet wat je wil zeggen? Dat je een handicapt hebt, dat je het ons een week toewenst..
ja en verder? Make up your mind

Re: Re: Re: Re: Re: Re: reactie door hannah's vriendje op jouw opmerking
 

I rest me case.
I rest me case again.

Is het misschien dat je probeert te zeggen dat niemand anders dan gehandicapten zelf iets over dit onderwerp mogen zeggen? Dat alleen de gehandicapten (of misschien de ex-gehandicapten ;)) weten waar ze het over hebben als men het over een handicap heeft?
Als je niet gehandicapt bent mag je niet zeggen of gehandicapten een relatie verdienen, want je weet immers niet hoe het is om gehandicapt te zijn.
Maar misschien is liefde wel voor elk levend wezen, gehandicapt of niet, mens of bacterie. Tenminste, dat is een standpunt dat je kan innemen. Als je op de manier doordenkt als ik denk dat Plakspul denkt dan kan je zeggen dat iedereen alleen voor zichzelf mag zeggen of ie liefde verdient of niet. Maar ik zal het dan ook wel mis hebben, qua gedachtegang van Plakspul.

edit; overal waar je plakspul leest -> lees: Pakspul.

A. PAKSPUL!
B. De mensen hier denken hier te simpel over
C. Ik zeg niet (vorige replies waren onzin) dat gehandicapten geen relatie verdienen ik druf te wedden dat er duizenden mensen zijn in nederland waarvan je niet kan zien dat ze gehandicapt zijn (licht of zwaar), maar als puntje bij paaltje komt gaan mensen toch anders naar je kijken en daarom rare dingen gaan denken over dat soort mensen bv: vroege dood, mindere prestaties kunnen leveren en dat ze (validen) ineens verzorgster zullen/moeten gaan spelen voor hun. Want dat is gewoon bullshit. Mensen kijken altijd anders naar invaliden (invaliden ruim gezien). Omdat mensen een ziekte hebben maken ze nog niks anders dan anderen hoor.
D. Iedereen zegt dat gehandicapten relatie verdienen maar als iemand, iemand tegenkomt in een rolstoel haken ze af. Komt ongeveer op neer dat niemand mensen in een rolstoel relatie gunt waarom dat dan? Zijn mensen in een rolstoel dan ineens zoveel anders dan mensen zonder rolstoel? Stel je voor dat iemand z'n benen heeft verloren (weet ik veel hoe) maar met hun gedachten nog 100% zijn. Zijn dat soort mensen dan ook ineens anders? En dat soort mensen zullen het er de meeste problemen mee hebben, ineens in hun leven worden ze behandeld als mindere alsof ze ineens niks meer kunnen. Ze kunnen even veel als jij en ik, maar worden door de maatschappij als gehandicapte/invalide bekeken worden en met een meelevend/mindere behandeld worden ook al vragen ze daar niet om en dat stoort me het meeste.

En ja ik vind echt dat mensen die niks hebben of "normaal" zijn niet kunnen meepraten over mensen die een handicap hebben. Ze denken wel dat ze er over mee kunnen praten en dit geld ook voor mensen die met gehandicapten leven, want ze zullen nooit weten hoe het is om met pijn wakker te worden en 24/7 te leven met pijn. De pijn de gehandicapten kennen en meeleven is heel anders dan mensen die "normaal" zijn.
Ik vind het ook de meest grote onzin als mensen zeggen: "ik weet hoe het is" tegen een gehandicapte. Ze weten niet hoe het is. Ze denken het maar ze kennen het niet en daarom zullen ze er ook, misschien bang/angst/onwetend tegen aankijken. Tuurlijk is het niet erg aangezien ze het nooit zullen weten maar ze doen er zo laconiek over.

sorry voor het plakspul, pakspul ;) ik had toen niet echt een helder moment geloof ik.
Ik snap wel dat die vorige replies onzin waren (tenminste, dat dacht ik toen).
Beetje naïef idd (is dit het woord?), mensen wensen gehandicapten relaties toe, zolang zij maar niet diegene zijn (die de relatie hebben met de gehandicapte).
Ik kan het niet weten (ik ben niet zo gehandicapt dat andere mensen het merken (wanneer ben je gehandcapt en wanneer niet)) maar in de vergelijkbare situaties (waar ik het dus wel kan weten) denk ik er hetzelfde over.

ik vind het knap hoe hij iedereen op de kast krijgt en ook nog es net doet alsof hij helemaal overtuigd is van zijn mening

zulke dingen zijn goed voor het forum


respect for pakspul

Beat me bitch! http://forum.leerlingen.com/vbb/images/icons/icon14.gif

Hmm, misschien dat pakspul het anders bedoelt, of gewoon als geintje post ofzo, maar het roept reacties op.
Ik vind het een beetje bullshit.

Iedereen verdient idd een relatie, inclusief gehandicapten.
Ik zou zelf ook niet zo gauw een relatie beginnen met een gehandicapte, ook al is dat omdat je ze niet zomaar tegenkomt in de uitgaansplaatsen/school. Maar als je vriendin/vriend plotseling door een ongeluk oid in een rolstoel beland, dan ben je laf als je het daarom uit maakt. Het kan inderdaad zijn dat je er mentaal niet sterk genoeg voor bent, maar wat denk je dat de 'gehandicapte' zelf er van vindt? die heeft het waarschijnlijk 10 keer zwaarder. En je kan veel oplossen, bijvoorbeeld dat een deel van de zorg wordt overgenomen door 1 of andere instantie.

Kortom, als ik een leuk meisje zou tegenkomen, dan zou het me er niet van weerhouden om een relatie te beginnen.

ik snap pakspul terecht.

Politiek Correcte antwoorden allemaal :kots:

Politiek Correcte Gemeende antwoorden.

Ik zou er wel 2 keer over nadenken, maar het zou me er niet van weerhouden.

ik vraag het me af

ik zie mezelf niet zo snel iets met een gehandicapte beginnen en dat is het enige eerlijke antwoord dat ik kan geven.
Ik denk dat sommige mensen hier hun eigen 'politieke correctheid' een beetje overschatten.

Ik begrijp het ook wel, maar je trouwt toch uit eindelijk met je ware liefde, dat zou net zo goed een gehandicapte zijn. Het is maar net met wie je je leven wilt delen.

Maar liefste niet met een gehandicapte en zeker al niet met iemand die in een rolstoel zit :{

carmen diaz in een rolstoel omdat haar benen als enige niet functioneren?

+10 voorbeeld IQ

handicap en relatie
 

Heey mensen

Ik ben een week weggeweest en sta er echt van te kijken wat een enorme discussie dit is geworden..

Ff over het niet kunnen of aandurven van een relatie met een gehandicapte: Ik denk dat mijn vriend er ook zo over dacht toen ik hem bekende dat ik een lichamelijke handicap heb. Maar of je het aandurft of niet, heeft niet zo zeer met de vorm van de handicap te maken, maar met jezelf, als jij echt van iemand houd, weet ik zeker dat je wel over iemands handicap kijkt.. want handicap is buitenkant.. binnenkant is veel belangrijker..

En nog ff over een dagje gehandicapt zijn:
Dat hebben verschillende vrienden van mij al uitgeprobeerd, gewoon een rolstoel lenen en een hele week door het leven crossen. Ze vonden het ontzettend gaaf om te zien hoe handig je ervan kunt worden, van zo'n rolstoel. Iedereen die dit ook eens wil ondervinden wens ik een hoop fun met het achterover knallen enzo :P (went wel hoor).

Kspreek jullie wel weer bij de volgende reactie, dikke kus voor alle mensen (alleen de lieve,) en voor mn moppie khou van jou!!

Re: handicap en relatie
 

Even hierop in. Ik kan me voorstellen dat wanneer ik een week in een rolstoel zit ik toch heel de tijd zou weten dat ik elke moment kan opstaan. Kortom ze zullen zich niet het zelfde voelen als iemand die echt niet meer kan lopen. Maar dat is mijn visie.

En een relatie met iemand met een handicap, ik weet het niet, het ligt er ook aan wat voor een handicap het is. Ik heb nooit in zo'n situatie gezeten dus ik zou het echt niet weten wat ik zou doen.

Re: Re: handicap en relatie
 

ja.... :{
Zeg ik 1 week en dat is nog tekort. Jaartje of 3 zou redelijk zijn.

Re: Re: Re: handicap en relatie
 

Dan nog zou ik weten dat ik elk moment kan opstaan ;)

handicap en relatie
 

Dat is het juist.. je kunt elk moment uit de rolstoel stappen en weglopen. maar de mensen die dat niet kunnen zitten de hele dag aan de rolstoel vast. Ik ben op dit moment aan het revalideren van een operatie, de bedoeling is dat ik over een jaar of anderhalf ook weer ga beginnen met lopen.

Vroeger toen ik een jaar of 4/5 was kon ik heel goed lopen, ik ging buiten bij opa en oma voetballen enzo, helaas is dat door een noodzakelijke rugoperatie sterk veranderd.. maar waar een wil is is een weg...

Ik denk dat je als niet-gehandicapte niet kunt weten hoe het is om de hele dag vast te zitten aan een rolstoel, dat moet je echt een keer zelf mee maken om te voelen wat de ander daarbij voelt en wat de beperkingen dan zijn... maar een rolstoel maakt een mens geen ander gevoelsmens, ik ben nog steeds wie ik ben, en ik ben trots op mezelf.

Hallo,

Ik heb zelf ook een relatie gehad met iemand die in een rolstoel zat, en die lichamelijk gehandicapt is. Ik heb er zelf geen problemen mee, want het innnerlijk dat telt. In het begin was het wel even wennen natuurlijk, maar om nou te zeggen dat ik daardoor gehinderd word in een relatie. En om nou van die opmerkingen ertussen te zetten van iemand die gehandicapt is verdient geen relatie, dat is gewoon bullshit. Iedereen verdient het.

Ik zou zeggen Hannah, geniet van je vriendje ;)

Groetjes Ferry

handicap en relatie
 

Heeeey ferry

T word steeds gezelliger hier ;)
ik heb er ook niet veel van gemerkt, van hinders in de relatie die wij hadden. Ik vond het gwoon een leuke relatie.. ( ja ja mensen hij kwam zelfs toen ik geopereerd werd :P) Ik denk dat je jezelf best wel in de weg zit als je een relatie niet toelaat omdat de ander in een rolstoel zit.. dan ben je beetje geblokkeerd denk ik.

Mja.. wie ben ik om daar wat over te zeggen he..

Tot volgende keer maar weer -xx- voor ferry en alle mensen die ik hier ken

Handicap en Crossen
 

Hey mensen,

Ik wil jullie ff vertellen van mijn kei gave ervaring van gister. Ik ben met een cross club een aantal rondjes gereden over de crossbaan enzo. dat was echt heel erg gaaf.

Ik had alleen iemand nodig die me erop en eraf hielp, maar aangezien ik de crossers erg goed kende, ging dat allemaal prima.. en ik en mijn vrienden hadden een geweldige avond met het crossteam.


Zo zie je maar, ook met handicap kun je lol hebben, en zelfs motorcrossen!!

Seeya mensen

kuwzzz ikke

Interesses stappen paardrijden

Tof dat je dat kan met een rolstoel.

Even over iedereen die zegt dat ie eigenlijk niet echt een probleem zou hebben met een lichamelijk gehandicapte (over geestelijk beginnen we maar niet), wat hier ook al staat, t zijn een beetje politiek correcte reacties. Tuurlijk ga je iemand niet recht in zn gezicht zeggen, rot op ik moet je niet je zit in een rolstoel en je hebt een handicap, maar van binnen voel je zoiets wel. Dat kan je alleen al zien door het feit dat iemand zo wordt na gekeken, en steeds medeleven wordt aangeboden. Daarnaast gaat het natuurlijk ook gewoon recht tegen de natuurlijke selectie in, om even intressant te doen, maar ik denk zeker wel dat dat er in mee speelt, de drang tot reproduceren, als je daar naar kijkt is een gehandicapte toch even iets minder intressant.
Verder wordt ik schijt ziek van die mensen die zeggen "ik heb heel veel respect voor die mensen die leven met een handicap", lekker makkelijk respect verdienen met het feit dat je wat mankeert. Slaat natuurlijk helemaal nergens op, dat je gehandicapt bent, is genaaid omdat je misschien niet alles kan wat wilt, maar omdat nou meteen te belonen met respect...

Hierop wil ik ff reageren..

Dat jij denkt bij een gehandicapten 'rot op jou moet ik niet' is helemaal aan jou, maar dat betekend niet dat je iedereen over een kam moet scheren, ik heb een hele lieve vriend, die ontzettend veel van mij houd, en die de rolstoel niet eens meer ziet soms. Het is aan jezelf of je deze uitdaging aandurft of niet..

Maar ik ben het zeker niet ermee eens dat jij gehandicapten (met name de geestelijk gehandicapten) hier als pispaaltje neer gaat zetten. Dat is voor mij een teken dat jij meer mankeert dan sommige die wel een aandoening hebben. want als JIJ een ongeluk krijgt en in de rolstoel beland, verlang je ook wel naar wat liefje.. want dat je lichaam iets mankeert betekend niet gelijk dat je gevoel iets mankeert..


Think about it

Meisje, dat bedoel ik ook helemaal niet, tuurlijk verdient iedereen liefde, een relatie of wat dan ook. Is geen twijfel over, dat rot op is natuurlijk even een extreme verduidelijking van wat ik probeer duidelijk te maken. Je voelt toch een terug houdend iets als je een gehandicapt iemand ziet, is toch altijd anders dan een "normaal" iemand. Als jij 2 mensen hebt die even knap even leuk zijn etc. alleen de een is gehandicapt en de ander niet, wie kies je dan... juist. En dan zijn er allemaal van die mensen die van dat politiek correcte geblaat hebben, dat ze er geen probleem mee hebben, ik vind dat een beetje schijnheilig.

En ik zet (geestlijk) gehandicapten niet neer als pispaal, ik zeg alleen dat het dwars tegen natuurlijke selectie indruist, en dat is ook gewoon zo, en ik weet vrijwel zeker dat dat in het onder bewustzijn ook meespeelt

Ik denk inderdaad dat je hier gelijk in hebt, want iedereen die een keuze heeft uit twee bloed mooie meiden/mannen en de een zit in een rolstoel en de ander niet, dan wordt denk ik automatisch voor diegene zonder rolstoel gekozen omdat je onbewust al denkt aan de dingen die dat met zich meebrengt.
En zeg nou zelf veel mensen kunnen dat gewoon niet aan dat hun liefje in een rolstoel zitten, en de een merkt dat aan het begin en de ander later in de relatie.

als jullie een jaar lang met allebei samenleven (gehandicapte en niet-gehandicapte) en de gehandicapte blijkt toch een iets fijnere persoonlijkheid te hebben (of een veel fijnere) voor wie kiezen jullie dan?

Of zouden jullie een gehandicapte nooit zo dicht bij laten komen?

Je komt anders niet erg intelegent over :{...

intelegent
:)
Doe het dan wel goed:thumbsup:

Aah fijn,, Heb je nu ook al moeite met mijn typ kunsten 8|?..

Als je iemand aanspreekt op inteligentie is het een beetje sneu om het zelf verkeerd te schrijven.
Maar goed dat vind ik dan

uiteraard

Tis ineens zo stil
 

Heey mensen, na een aantal weken dat dit echt actueel was is deze discussie helemaal stilgevallen. Eigenlijk wel jammer. De verschillende meningen horen vond ik erg leuk, en ook de argumenten ervoor vond ik erg interessant..

Wie weet komt er nog een keer wat in je op...

Tot snel
Dikke kus
Hannah

Ik snap niet hoe mensen kunnen zeggen dat gehandicapten geen liefde verdienen enzo..... das gewoon letterlijk ZIEK

gehandicapten zijn OOK mensen of je het nu leuk vind of niet...

ben zelf niet gehandicapt en heb een relatie gehad met een gehandicapte meid....

en ik vertel het je eerlijk ik zou het ZO nog een keer doen.... want als je ze eenmaal goed leert kennen zie je die handicap naar verloop van tijd niet eens meer.... (niet verkeerd opvatten hiero ik bedoel het goed)

mijn beste vriend zit in een rolstoel... heeft duchenne (Spierziekte).... zal waarschijnlijk eerder sterven als ik.... en das NIET leuk om te weten.... toch blijf ik zijn makker en hem steunen door dik en dun
onze vriendschap is zo sterk dat we af en toe zelf gewoon grappen maken over zijn handicap en hij lacht dan zelf het hardste

GeneralM Out...

Peace 2 all!

Kijk.. das nog eens een vriend
 

Heey Michiel,

Ik vind het leuk dat jullie zo goed met elkaar omgaan. Af en toe een geintje over je handicap kan niet iedereen waarderen, maar de mensen die het waarderen weten ook wel waar de ander het over heeft en wat die ermee bedoelt.
Ik zelf ben heel wat mensen kwijtgeraakt door mijn handicap.. maar de echte vriendden blijven over. en daar kun je echt een hoop lol en plezier mee hebben

Khou van jullie

Liefs Hannah

Volgens mij is het nog altijd met 2 L-en ;)

Intelligent dus en Intelligentie XD

Re: Kijk.. das nog eens een vriend
 

Hannah wees jij maar niet bang lieve meid.... ik ken je misschien nog NIET zo goed maar ik kan je beloven dat je mij als een vriend niet zo gauw kwijt raakt

Re: handicap en relatie
 

ik heb het voor de lol eens een dag geprobeert..... en ik kan het je vertellen.... het went wel... maar de pijn aan je reet niet XD

tis niet makkelijk voortbewegen in een rolstoel (helemaal niet als je je kamer op Zolder hebt)

tuurlijk wel dat zijn toch ook mensen en niet alleen gezonde mensen verdienen een relatie ook mensen met een handicapt maak niet uit wat voor handicapt daar kiezen die mensen toch zelf ook niet voor of wel dan?:[

ja oke maar wat nou als je vriend/ vriendin een ongeluk krijgt en moet voor de rest van haar/zijn leven in een rolstoel door brengen zet je er dan ook een punt achter de relatie of dan niet?

nee natuurlijk niet want je hou van haar/hem....
maar als je moest kiezen tussen een gehandicapte man of vrouw en een "gezonde"dan kies je voor die gezonde maar waarom dan want wat ik net ook al zei als je meisje of je jongetje in een rolstoel later komt laat je haar/hem ook niet gaan.
dat weet ik zeker en als je dat wel doet ben je erg zwak als je er dan een punt achter je relatie zet als hij/zij later in een rolstoel komt dan ben je echt een mietje vind ik.
maar ja dat is mijn mening.
en dit onderwerp zal altijd wel een discussiepunt blijven maar zo denk ik er over en zo zou ik er ook altijd over blijven denken.

dus als later mijn vriend een handicapt op loopt door wat dan ook ik zal altijd bij hem blijven want ik heb voor hem gekozen en niet voor zn handicapt.
ik moet dan nu wel even zeggen dat hij gelukkig gezond is maar als het later toch gebeurt zal ik hem niet verlaten dat zou ik ook niet kunnen om dan zo'n jonge alleen te laten.

Patriesje je haalt de woorden uit me mond :D;)

Zo dacht ik er ook altijd over hé. Ik dacht dat als mijn vriend later een ongeval kreeg en in een rolstoel terecht kwam, ik toch bij hem zou blijven.

Nu ben ik daar niet meer zo zeker van. Laat ik maar vertellen waarom hé.
Ik ken iemand,zijn vriendin kreeg een ongeval. Nu zit ze in een rolstoel, kan niet meer bewegen, niet meer praten, eigenlijk helemaal niets dus. Hij is in het begin bij haar gebleven maar heeft na een jaar of zo wel iemand anders leren kennen. Eigenlijk moet ik toegeven dat ik dat wel begrijp. Hij heeft echt zijn best gedaan om bij haar te blijven, maar ze hadden eigenlijk geen toekomst meer. Hij zoekt dat meisje nog wel op maar ze zijn geen koppel meer. Enerzijds voelt hij zich daar schuldig over maar anderzijds is hij nu gelukkig met een ander.

Snap je wat ik bedoel? Het is niet altijd zo evident om te zeggen: "wat er ook gebeurt, ik blijf bij mijn vriend(in)."

Ik ben het met je eens aan de ene kant..

Het is een hele stap, als je vriend(in) ineens een ongeluk krijgt, en vrijwel niets meer kan. Maar dan lijkt het me juist logisch dat je elkaar nodig hebt.

Natuurlijk is het anders als je met iemand die altijd al een handicap gehad heeft een relatie begint, dan ben je aan elkaar gewend, aan de eventuele beperkingen. Maar toch lijkt het me een best goede relatieproef, als de een ineens voor een deel wegvalt..

De uitspraak 'ik blijf bij je, wat er ook gebeurt!' klopt voor mij wel.. als ik een vriend zou hebben die ineens gruwelijk verbrand is ofzo.. zou mijn liefde er echt niet minder om worden, want zijn ziel en karakter veranderd niet..

nee, zijn ziel en karakter veranderd niet, maar jou leven wel. En ik kan me heel goed voorstellen dat veel of misschien wel de meeste mensen een dergelijke verandering niet aankunnen/durven.

Ik kan me heel goed voorstellen dat sommigen het niet aandurven, maar je kunt het op zijn minst proberen, misschien ontdek je wel een hele nieuwe kant van je relatie, en kun je nog heel erg lang plezier met elkaar hebben..

Ik zou geen liefdesrelatie aangaan met een meid die dr hele leven in een rolstoel zit denk ik. En gelukkig voor deze mensen denken niet alle mensen zoals ik.

Waarom zou je dat niet doen er is namelijk toch helemaal niks mis met een meid die in een rolstoel zit...Ik zou het helemaal geen ramp vinden om een relatie aan te gaan met een meid in een rolstoel.. En ik zou er ook geen problemen mee hebben als je een vriendin hebt die na een ongeluk en/of operatie in een rolstoel beland.

Dat vink nou eens een goed standpunt sharpy..

Maar ik snap ook de anderen wel, is het dan niet onwijs wennen? veranderd je gevoel niet? volgens mij niet.. maar anderen kunnen daar anders over denken

En jij denkt dus niet zoals ik. Stoer man :z

Ik denk dat dat wennen best mee zal vallen. Kijk ik weet dat je enorm veel je best moet doen om de relatie up and running te houden, maar als je echt van elkaar houd maakt dat toch niet uit. En je moet niet alleen naar uiterlijk kijken, want wat belangrijk is is wat het innerlijk is van iemand. En ik snap mensen niet die dat weer niet snappen.

Ik ben het met je eens,
de binnenkant is best wel belangrijker, maar ik denk dat de buitenkant toch de eerste indruk vormt, en hoe voelen mensen zich die met iemand die een handicap heeft gezien word???

Ik zou me er goed bij voelen, want ik heb dan de mooie binnenkant van iemand ondekt..

think about it

love you all

re
 

mijn neef heeft een lichamelijke handicap ( is geboren zonder benen... niet erg handig natuurlijk , maar hij heeft er mee leren leven) aangezien zijn ouders gestorven zijn , hij geen andere familie meer heeft buiten men ma en ik , mijn ouders gescheiden zijn , wij ( ik en mijn neef) bij mijn moeder wonen die sinds kort aan een vrij slepende ziekte lijdt , verzorg ik , als 14 jarig meisje hem en draag ik hem iedere dag de trap op ( spijtig genoeg wonen we in een apartement ZONDER lift... )Hij heeft een hele lieve vriendin die me helpt bij zijn verzorging en die mij er soms bovenop helpt als ik het niet meer aankan wegens de verzorging van 2 zieke/gehandicapte mensen ( men neef en men ma) maar ja , zij is er niet altijd en ze heeft enorm zware studies... ik ben blij dat men neef boft met zo'n lieve vriendin wantjah ... zonder haar zou het helemaal erg zijn ...

Tanja ... we love you girl ( Pieter en ik xxx)

Heey meis,

Ik vind het heel sterk van jou en je familie dat jullie je neef en je moeder zo goed verzorgen, daar is zeker wel wat kracht voor nodig.

Je neef heeft een vriendin die hem goed verzorgd, dat is denk ik wel een bewijs dat jou vriendin heel veel van hem houd, en heel veel voor hem over heeft!

Ik wens jullie heel veel sterkte

Offtopic berichten verwijderd.

Ik vind dit ook wel een interessant onderwerp. Ik ben zelf een jongen van 15 jaar en ben ook gehandicapt. Ik vind het triest hoe 'Pakspul' reageerd. Ik vraag me af wat voor handicap jij hebt, aangezien je er zo over praat. Je doet net of gehandicapte mensen niets waard zijn. Ook wij verdienen liefde. Ik ben het ermee eens dat we niet zielig gevonden moeten worden door de maatschappij. Daar heb ik zelf ook een hekel aan. Helaas gebeurd dat soms wel, maar het ligt ook grotendeels aan jezelf. Als jij je zielig opstelt, zal je ook zielig gevonden worden door de mensen om je heen, waardoor je weinig vrienden zal hebben etc. Als jij open en vrolijk bent, er gewoon over kunt praten, en zelf ook contact zoekt, zal het stukken beter gaan. Ik weet dat je uiterlijk ook belangrijk is, en dat het een eerste indruk vormt. Het is natuurlijk ook afhankelijk van de handicap zelf, maar het ligt helemaal aan je eigen instelling. Het is moeilijker voor mensen die een handicap hebben om een relatie te krijgen, omdat de ander er ook 'nuchter' in moet zijn, en het innerlijk belangrijker moet vinden.
Ik ben blij dat er veel mensen zijn die er wel positief over denken, maar de opmerking van 'Pakspul' vind ik echt diep triest. Als je zelf al gehandicapt bent, dan geef je er dus mee aan dat je zelf ook geen relatie verdient. Naar mijn idee klopt dat niet, want iedereen zal gelukkig willen worden en een relatie willen hebben.

Niels

Ik ben geen open boek ik praat niet over me handicap daardoor kijkt niemand mij zielig aan :{
En kluizenaars dan?

Het is inderdaad zo dat de valide soms anders kijken naar de invaliden. Dit blijft onterecht, maar opzich wel begrijpelijk. In eerste instantie zal je nooit weten welke beperkingen die invalide heeft, en hoe erg zijn/haar handicap is.
Het is (gelukkig) lang niet zo dat alle valide bang zijn om als verzorger gezien te worden. Het licht namelijk ook aan je eigen instelling. Als jij iets niet kunt vanwege je handicap, dan zal iemand die van de invalide houdt, hem/ haar helpen, zonder er bij na te denken. Het is namelijk gewoon het helpen van elkaar. In een relatie van 2 validen doe je toch ook dingen voor elkaar?
Een andere situatie is het wanneer de invalide gaat commanderen of iets wat daar op lijkt. Het moet niet zo zijn dat je als valide zijnde een soort van 'slaaf' bent. Dit gevoel zal de valide wel krijgen als er constant dingen gevraagd worden die de invalide ook zelf kan doen.

Dit ligt puur aan je eigen houding. Natuurlijk is het in het begin heel moeilijk, maar je moet er mee verder leven. Je moet het zien te verwerken, en daar heb je o.a. hulp van je vrienden van nodig. Maar als je het verwerkt hebt moet je gewoon proberen om de pisitieve kant van het leven te bekijken. Hoe 'botter' jij jezelf als invalide instelt, hoe moeilijker het voor je wordt.

Er zijn ook een heleboel invaliden die niet 24/7 pijn hebben. Natuurlijk zal een valide zelf nooit precies weten hoe het voelt om invalide te zijn, maar ik vind wel dat ze recht van spreken hebben. Ze bepalen namelijk wel degelijk hoe de invalide zich voelt.

De valide zelf zal inderdaad nooit precies weten hoe het is om invalide te zijn. Dat mensen er laconiek over doen ben ik alleen niet met je eens. Een valide kan ook gewoon meeleven met een invalide. Een valide zal alleen nooit precies hetzelfde kunnen voelen als hoe een invalide zich voelt. Toch heeft een valide wel degelijk invloed op de invalide qua gevoelens. Als de invalide voelt dat hij/zij gewaardeerd wordt om wie hij/zij is, zal hij/zij zich een stuk beter voelen.

Ik weet niet in hoeverre jij gehandicapt bent, maar naar mijn idee is het nog altijd het beste om er open over te kunnen praten. Je hoeft het tenslotte niet te verzwijgen want het is een eigenschap van jou. Het is mogelijk dat je er ontevreden over bent, maar dan zal je het nog moeten verwerken. Je verwerkt het zelf echter veel makkelijker als je er open over kunt praten. De mensen om je heen weten dan ook waar ze aan toe zijn.
Ik ben het met je eens dat je het niet van de daken hoeft te schreeuwen dat je gehandicapt bent, dat slaat ook nergens op, maar je hoeft er ook niet over te zwijgen.


Kluizenaars heb je altijd, maar die kiezen er dus zelf voor. Dat heeft er nog niets mee te maken dat een invalide geen relatie verdient.

Mijn vrienden weten precies wat er aan de hand is maar er over praten doen we niet aangezien het niet nodig is. Af en toe wel discussie maar dat ligt anders.

Ik snap niet waarom ik er nu nog met hun over zou praten hun weten wat ik kan, ik weet dat ik op hun kan rekenen. Klaar meer woorden worden er niet aan vuil gemaakt aangezien het toch geen meer waarde voor mij of hun heeft.

Maar aan onbekende mensen ga ik niet zeggen dat ik reuma heb of meteen als verdediging reuma gebruiken dat is triest :notgood:

Ik zeg ook niet dat je het van de daken moet schreeuwen. Het hoeft ook niet het onderwerp van de dag te zijn. Zelf praat ik er ook niet veel over. Je doet zelf alleen voorkomen dat je het liever verbergt voor mensen, en dat snap ik niet.
Daarnaast staat dit nog steeds los van het feit dat lichamelijk gehandicapte mensen geen relatie verdienen.

Waarom zal ik over me reuma praten? Ik zeg hoe erg ik het heb, iemand anders denkt 'goh wat erg' maar wat schieten we ermee op? Bar weinig :{
Waarom haal je dit nog op? :{

Ik ken jou situatie niet, maar het lijkt mij handig als mensen weten wat jou beperkingen zijn, omdat ze je dan kunnen steunen, indien nodig. Dan wordt het leven naar mijn idee een stuk makkelijker, omdat je steun krijgt van mensen. Ze zullen dan weliswaar niet voelen wat jij voelt, maar ze kunnen je wel steunen waardoor jij je beter zult gaan voelen.


Omdat ik dit nogal een (op zijn zachtst gezegd) apparte uitspraak vind, zeker voor iemand die zelf een lichamelijke handicap heeft. Je geeft hier eigenlijk mee aan dat jij vind dat jij geen relatie verdient. Daarna kom je met de opmerking dat kluizenaars geen relatie willen. Kan ik hieruit concluderen dat jij jezelf een kluizenaar vindt?
Uit jou verhalen/opmerkingen kan ik de conclusie trekken dat jij niet bepaald positief bent over jezelf. Het lijkt mij echter een stuk makkelijker als je positief in het leven staat. Je leven zal veel leuker en makkelijker zijn.

Mijn beperkingen zijn zware dingen tillen (waar je dus zwaar werk met je handen moet doen). Voor de rest doe ik alles zelf dat wil ik ook. Ik voel me prettig als ik kan werken dus zal ik ook alles proberen te doen wat ik kan en daardoor heb ik amper hulp nodig. Dus niet iedereen krijgt het te weten wat ik heb en als het me niet lukt haal ik ook niet meteen me handicap er bij ik zeg gewoon het is me te zwaar en daar mee klaar.
Kijk eens naar de natuur wat daar gebeurd. Wij mensen zijn eigenlijk totaal verkeerd bezig maarja dan krijg je dat weer van het is zielig. Ja en? Hun probleem niet de mijne :{
Nee kun je niet.
Je kent me ook zo goed :')

In dit geval is dat inderdaad niet nodig nee. Het is goed dat je zoveel mogelijk zelf wil doen, dat doe ik ook. Wel moet ik er bij zeggen dat als het tillen van zware dingen jouw enige beperking is, je daar blij mee zag zijn, omdat lichamelijk gehandicapten over het algemeen meer beperkingen hebben. Vat dit niet te aanvallend op AUB.

Dit vind ik een erg egoïstische opmerking. Ik zelf vind het nooit leuk om te horen als mensen een gehandicapte zielig vinden. Ik probeer ze daarom ook altijd duidelijk te maken dat het niet zo is, en beargumenteer waarom.
Jij zal deze discussie echter weinig hebben, aangezien je niet zoveel beperkingen hebt, zoals je zelf zegt.

Dan snap ik niet waarom je met dit voorbeeld komt..

Moet ik iemand kennen om mijn mening te geven? Ik kan wel degelijk een beeld vormen van iemand aan de hand van de dingen die een persoon zegt, dus vandaar.

Ik heb ook wel veel erger gezien.
Ik snap niet waarom die opmerking egoistisch is :|

Ik zeg alleen dat als het een dier in de natuur was dan was die allang dood en zou neverde never een realitie krijgen. Waarom het is besmet met iets wat er niet hoort en dat weten die andere dieren.

En als je nog steeds door gaat hameren over die eerste opmerking van mij kun je er beter meestoppen dat 99% van de rest daar op hapt kan ik niks aan doen :{
Je vroeg of je het kon ik ze dat je het niet kan :')
Het is meestal wel handig want dan weet je ongeveer wat voor persoon ik ben :+

In feite zeg jij dat het je niet uitmaakt wat zij vinden. Aan de ene kant is het goed dat het je niet uitmaakt hoe de mensen over jou denken, maar aan de andere kant is het wel wat egoïstisch dat je zegt, ja dat is mijn probleem niet.

Het interesseert me helemaal geen donder hoe iemand over me denkt. Waarom zal ik me daar nog druk over maken heb me eigen problemen en andermans problemen intresseren me ook bar weinig eigenlijk. :)

Re: Re: Handicap en relatie..
 

Wat heb je? Een té kleine schedel waardoor je hersenen klem komen te zitten ofzo?

Natuurlijk weet jij niet wat iemand met een lichaamelijke handicap doormaakt, aangezien jij geen handicap hebt = =

Lezen is niet je sterkste kant he?

En dingen snappen niet de jouwe.. ik snap haar heel goed, die opmerking heb ik ook al willen maken, kijk maar naar hoe hij praat en zich gedraagt.. haar opmerking klopt helemaal, en ik ben het er mee eens

Hartklep kanker :{
Gelukkig niet nee... :{
Blijkbaar klopt die dus niet :')

En jij weet dat wel?

Niet volledig, maar ik loop dan ook niet te verkondigen dat ik precies weet wat er in het hoofd van iemand met een lichaamelijke of geestelijke handicap omgaat.

Grappig. Eerst had je nog reuma :z

Niet volledig? Je bent gehandicapt of niet, lijkt me zo?
En wat heb jij last van chronische druip kut?

:Y)

Bijna. Aangeboren lekkage aan een hartklep.

aaaah:aai:
:z

Ik wel :)
Waarom vraag je het dan nog als je het al wist? :{

Het is een interessant onderwerp: handicap en relaties. Jammer dat het een tijd geleden is dat er een reactie is geplaatst. Zelf ben ik net nieuw hier en kijk nog hoe het werkt: het plaatsen van een bericht. Ik hoop dat meer mensen reageren en hun mening geven. Moet nu weg, kom later nog wel met een ander bericht!

Heey, Het klopt dat het een beetje stilgevallen is na een heftige discussie... ontzettend jammer...

dus mensen... kom maar op.. hoe denken jullie over relaties met iemand die een handicap heeft...

Kan dit topic neit gewoon dicht :{

Het zijn gewoon mensen. Jij bent dom en dit topic is nutteloos :{

Dat jij een beetje nutteloos alles slecht maakt is ook bekend...
Dus andere mensen... laten JULLIE je is horen...
van Pakspul hebben we al genoeg gehoord de afgelopen maanden...

Wat wil je horen dan? Mensen die tegen of voor zijn? :{

Zelf heb ik een motorische beperking (lichte spasme) vanaf mijn geboorte. Ik loop zonder hulpmiddelen en kan ook gewoon goed rennen, al zie je natuurlijk wel dat ik moeilijker loop en ren. Op zich kan ik erg goed met mijn handicap omgaan. Heb tot nu toe weinig problemen gehad: ik woon op mezelf en doe werk dat ik erg leuk vind. Het hebben van een handicap merk ik over het algemeen niet; zo zie ik mezelf ook niet. Hoewel het me in het dagelijks leven redelijk goed af gaat, ik goed met mensen kan opschieten en best wat vrienden heb, merk ik dat het op het gebied van liefdesrelaties moeizaam verloopt.

Ik ben 30 jaar en heb nog geen vriendin gehad. Of het aan mijn handicap ligt, dat zal waarschijjnlijk wel mee spelen. Zelf denk ik wel dat mensen met een handicap meer moeite hebben met het vinden van een partner. Dat wil niet zeggen dat het uitgesloten is, helemaal niet! Iemand met een handicap heeft zelf ook veel te bieden en misschien wel meer! Een mens is meer dan het uiterlijk en zijn motorische handelingen of bewegingen. Al weet ik dat men het eerst naar het uiterlijk kijkt en hierop oordeelt.

En natuurlijk lijkt het me mooi om iemand te ontmoeten en met haar mijn leven te delen, maar ik denk dat het allereerst belangrijk is dat je tevreden bent met jezelf en wat er wel is. Als je zelf tevreden en dankbaar bent en van het leven geniet, dan zul je dat ook uitstralen. En als je jezelf kunt zijn en van jezelf kunt houden, zal je je partner meer te bieden hebben. En voor je het weet kom je die ene persoon wel tegen. En als dat niet het geval is, dan is het ook goed. Want ook mijn leven nu zonder vriendin is meer dan de moeite waard en ik kan zeggen dat ik gelukkig ben. Al hoop ik wel dat ik dat lieve meisje snel mag ontmoeten:P !

Reactie..
 

Ik ben het totaal met je eens.. Ik heb een vriend, maar ook toen ik geen vriend had was ik gelukkig. Ik kan bijna alles wat anderen ook kunnen.. en als iets niet mogelijk is word het mogelijk gemaakt :p

Ik hoop dat alle andere gehandicapten ook hun weg vinden... en natuurlijk komt dat ene meisje jou leven ook nog wel een keer in..
-xx-
Ikke

Re: Reactie..
 

Najib amhali had gelijk. Mensen met geluk gaan domme dingen zeggen.

Paksul, dan zul je wel een mens met veel geluk zijn:aai:

jij verdient geen relatie lijkt me eerder...
Natuurlijk verdient iemand met een handicap, lichamelijk of geestelijk, een relatie!

Trouwens, even ter informatie: vrouwen zeiken niet altijd bij gym,
Jongens zeiken evengoed...
Enne... probeer jij maar in een wandrek te klimmen met een rolstoel :rolleyes: kijken of jij dan gaat 'zeiken'

edit: oeps, storing in me comp, die zei dat het laatste bericht die quote was :S

eitje.... :rolleyes:
Ik stel een lees-de-rest-van-het-topic-ook cursus voor jou.

zo pakspul... je hebt al meer dan 11000 berichtjes geplaatst, heb je geen hobbies ofzo??:loser:

ga een ander pesten met je irritante en domme uitspraken!! je bent niet grappig... kleuter

je bent een zielig mannetje.....

ohja janneman _0_ mooie opmerking!

jewel
ok
ok
ok

Stil over t onderwerp
 

Heey lieve mensen

Tis laatste tijd zo stil op deze topic?? hebben jullie niet meer te vertellen over hoe en wat??

Korte update van mij.. :p

Kben inmiddels bijna 18 jaartjes, heb sinds kort een nieuwe vriend, waar ik ontzettend veel van hou en die ik ook regelmatig zie. En waar het geen probleem is.. mijn beperking


Hoest met jullie? nog leuke of rare dingen over dit beleefd? of niet leuke??


Barst los zou ik zeggen

-xxx- Hannah

Waarom heeft je ex het uit gemaakt dan? Kon die het toch niet meer hebben dat je een handicap hebt? :')

IK heb het uitgemaakt.. omdat ik het niet meer zo zag zitten... puur om het gevoel..

uiteraad :')

hehe, ander verhaal

je ben getrouwd en je partner raakt invalide, wat dan?

En ten tweede? :)

~Sndr

mijn mening erover is dat lichamelijk gehandicapte net als gewone mensen ook gewoon een relatie verdienen..

Ik ben zielig en ik wil aandacht.
Het is ook een nutteloos topic maar ok :{

Als topic begon met wat Forza voor laatst vroeg dan had het nog een interessant topic kunnen worden. Helaas schat ik de kans op getrouwde mensen hier zeer klein :p

hij raakt een invalide aan?

Ik weet niet wat jij denkt daar in dat domme hoofd van je maar inderdaad iedereen verdient liefde. En als het waar is wat je zegt en je hebt zelf een handicap begrijp ik niet dat je er zo over praat, jij zou daar respect voor moeten hebben, en als je dat niet hebt ben je echt ziek in je hoofd.

Maarja aangezien daar al uitgebreid over gepraat is lijkt me dat wel duidelijk.

Ik denk dat als je partner invalide raakt dat je hem/haar moet steunen elk moment van de dag elke seconde van het uur. Het klinkt misschien alsof het wat overdreven is maar dat is er niet. Mensen die een normaal leven hadden en door een ongeluk weining meer alleen kunnen doen hebben alle steun nodig om door die tijd heen te komen..

Ikzelf zou nooit een liefdes relatie kunnen hebben met een gehandicapt iemand. Ik kan de gebreken denk ik niet accepteren. Natuurlijk verdienen ze wel liefde maar dan van een sterker persoon dan ik.

verdient verdient... dat vind ik ook weer z'n bullshit woord. :{

En ik zeg gewoon waar het opstaat.
Ik denk dat als jij partner invalide raakt dat je nog voor een grote verrassing komt te staan en je niet weet waar je in beland :)
Eerlijkheid :)

Olaaaa mensen ben ik weer....

Na weet bijzonder trieste aanwezigheid van Pakspul, die nog steeds ook voor zichzelf geen liefde verdient... ben ik er ook weer.
Ik ben nog steeds gelukkig met mijn vriend, al bijna een half jaar :) en we zijn gewoon t gelukkigste stel van de wereld.. ook MET rolstoel en een kleine beperking...


tja, ik ben GELUKKIG, iets wat pakspul nooit zal worden...


Lov u all, tot gauw


Han

Dat vind ik fijn voor je :)

Volgens mij begint dit topic meer op een afzeiken van pakspul te lijken dan ook daadwerkelijk the issue waar dit topic voor geopend is :p

dat is een tijd zo geweest ja, maar daar maakt ie het zelf naar. maarja, back to basics, wat vind jij van ht onderwerp dan?

Reactie van Hannah's vriend.
 

Na eerst met interesse het topic doorgelezen te hebben, ook de replies van Pakspul, die gewoon een schreeuw om aandacht waren, en bedoeld om een discussie op gang te krijgen (ook die mensen heb je nodig)...

Heb ik besloten om me ook maar aan te melden en mijn zegje te doen.

Ik heb Hannah inmiddels zeker 5 jaar geleden leren kennen, online, via een forum (als ik me goed herinner :$ ). Het klikte vrijwel meteen en zonder mekaar daadwerkelijk te kennen ontstond al snel een vriendschapsband.

Er gingen enkele maanden over heen, en ik kan niet ontkennen dat mijn gevoelens voor haar in die tijd sterker zijn geworden. Toen kwam het punt waarop ze mij vertelde van haar handicap. Dat kwam voor mij best hard aan, daar ben ik eerlijk over.

Ik was destijds 15, en stond nog lang niet zo sterk in mijn schoenen als nu, ruim 4 jaar later. Ik zou het toen nog niet aangekund hebben, dacht ik, en die twijfels waren er de oorzaak van dat ik de boot afhield. Dat,en ook de afstand van ruim 100 kilometer tussen ons, voor mijn gevoel lag er een hele oceaan tussen ons, zo ver.

Na 4 jaar regelmatig chatten en bellen is het contact een beetje doodgebloed. Of het komt omdat ik destijds een relatie had met een ander. of dat we elkaar gewoon even echt niets te vertellen hadden, dat weet ik niet meer.

Na een stilte van enkele maanden kwam het gesprek toch weer op gang en sprong de vonk (van beide kanten) opnieuw over. Ik besloot de twijfels van me af te schuiven en er gewoon voor te gaan. En het klinkt misschien cliche, maar het is de beste beslissing geweest die ik ooit gemaakt heb.

Het is inmiddels bijna 5 maanden geleden dat ik Hannah voor het eerst ontmoette, en ervaren heb, dat haar beperkingen haar geen minder mens maken. Ze is gewoon zoals ieder ander mens, en was alles wat ik van haar verwachtte, na de 4 jaar die we elkaar al kenden. Ik merk al bijna niet meer dat ze een rolstoel heeft. Hdet voelt voor mij alsof ik niet beter weet. Hannah en ik zijn dolgelukkig samen en ik zie een toekomst met haar helemaal zitten. Ik weet dat er dingen zullen zijn waar we rekening mee moeten houden, maar die zulen ons niet in de weg staan om samen een toekomst op te bouwen.

Zo. Na dit topic gelezen te hebben moest me dit even van het hart. rest mij alleen nog een persoonlijk berichtje aan Hannah...

Hannah, schat, ik hou zielsveel van je en kan me geen leven zonder je meer voorstellen. Je weet, ik heb mijn twijfels gehad in het verleden, maar daar is nu totaal geen sprake meer van. Ik weet dat jij gewoon degene bent waarmee ik oud wil worden, met of zonder rolstoel, dat doet er niet toe. Als je van elkaar houdt, kies je onvoorwaardelijk voor die ander, en dat is wat ik ook doe, voor jou. Dikke kus, jouw Brian.

tja.... *heeft hier ff nix op terug*

Ik hou ook van jou schat!!!

samen staan we sterk

Goedenavond. Heb me hier na het lezen van dit topic ook maar even aangemeld. Ik ben inmiddels 25 en zit al lang niet meer op school. Maar toch wil ik hier wat over kwijt.

De allereerste vraag was of iemand met een handicap een relatie verdiend. Om heel kort te zijn: JA.

Het hebben van een handycap is in 93% van de gevallen niet een keuze die iemand gemaakt heeft maar is die persoon helaas overkomen. Bovendien heb je ook verschillende handycaps natuurlijk zowel lichaamelijk als geestelijk. Zelf heb ik geen ervaring met lichaamelijk gehandycapte mensen. Wel geestelijk. Al ligt het er maar aan wat je daar onder verstaat. Mijn moeder heeft een Bi-Polaire stoornisch wat eigenlijk inhoudt dat ze chronisch Manisch-Depressief is. Dit is iets wat ze al heel lang heeft al voordat ik überhaubt geboren was. Ik ben er zelf pas achter gekomen toen ik 14 was op een hele vervelende en naar manier door de negatieve kanten er zelf van te ondervinden. Op vakantie in Zweden is het helemaal fout met haar gegaan en moesten we terug naar Nederland. Dit geen helaas niet zonder slag of stoot. Iemand die deze ziekte heeft is het ene moment meer dan vrolijk; leeft een een aparte wereld waarbij die persoon zich bijna aan de zijde van God waant. Maar binnen een paar seconden maar ook pas na een hele tijd kan niet omslaan naar extreme depressies met zelfmoordneigingen maar ook het niet instaan voor jezelf dat je anderen in je omgeving iets aandoet. Dit laatste is mij overkomen doordat mijn moeder een schaar naar mijn hoofd heeft gegooid. Dit is gelukkig goed afgelopen en inmiddels is het alleen nog maar een klein lidteken. Mijn vader was omdat moment totaal niet instaat om zich staande te houden en om zaken te kunnen regelen om terug naar huis te kunnen gaan. Ik, als 14-jarige jongen, moest dus in Zweden eigenlijk alles regelen. Het enige wat me pa kon doen was rijden. Na bij verschillende huisartsenposten en ziekenhuizen geweest te zijn was mijn moeder inmiddels zodanig platgespoten dat ze eindelijk handelbaar was. Hiervoor was wel een "overdosis" valium nodig. Dankzij een doktersverklaring konden we nog aan boord van schip komen en daar werden we gelukkig goed opgevangen en was er in NL al een hoop geregeld waaronder eerste opvang bij het RIAG in Utrecht. Mijn moeder is meteen gedwongen opgenomen in de gesloten afdeling van de Willem Arentz Hoeve in Den Dolder. Ik heb er toen voor gekozen om haar een aantal maanden niet te zien. De nasleep heeft nog heel lang geduurd en duurt nog steeds voort. Inmiddels is alweer 8 jaar uit een kliniek en gelukkig dat het dankzij zeer zware Lithium medicatie goed met haar gaat.

Toen ik klein was had ze dit ook al maar is mij altijd verteld dat ze voor een rugziekte (bleek Hernia te zijn) naar het ziekenhuis moet. Maarja na een jaar had ik haar nog steeds niet gezien en was ze nog steeds niet thuis. Als kind ga je dan maar een ding denken ook al verteld je vader dat ze in het ziekenhuis is en dat is dat ze tussen 6 plankjes onder de grond ligt. En na 1,5 jaar stond ze ineens "pardoes" voor mijn neus en was ze zonder aankondiging voor een week naar huis. Dit is het ergste wat je denk ik als kiund kan overkomen. Een dode moeder die weer voor je staat.

Ondanks dit alles (moet even ophouden met vertellen anders wordt het zo stil aan te moeilijk) houd ik nog steeds zielsveel van mijn moeder en verdiend zij een relatie zowel met haar kinderen als met haar man. En dus ook de daarbij behorende liefde. Mijn ouders zijn nog steeds bij elkaar terwijl ze hier al hun hele huwelijk (36 jaar) mee moeten leven. Mijn moeder heeft hier niet voor gekozen dat deze ziekte haar is overkomen. En ze probeert naar haar eigen vermogen een zo normaal mogelijk leven te lijden. Het feit dat sommige onder ons vinden dat die mensen zielig zijn die moeten zich eens laten nakijken of eens met mij praten (over dan geestelijk handycaps). Ik denk dat ze binnen een paar dagen zelf psychische hulp nodig hebben.

Ik kan nu even niet verder goed uit mijn woorden komen dus houdt het nu even voor gezien.

Nog een laatste ding.

Ik ken Hannah zelf ook via internet. Ze is een hele lieve en spontane meid. Dat ze deze handycap heeft weet ik nu pas werkelijk zo duidelijk, want ze praat hier niet veel over, gewoon om het feit de ze gewoon is en dat ze niet anders is of anders gevonden wil worden. Ik vind Hannah een kanjer en ik heb ook zeer veel respect voor haar vriend dat hij dit allemaal kan behappen en ik hoop dat hij dit vol kan houden.

NIETS tegen skins hé, 't zijn niet allemaal racisten of extreme mensen

Reactie op Skinheads..
 

Hier wil ik ook even iets op zeggen, ookal heeft t nix met t onderwerp te maken...


Als skinheads niets met geweld enzo temaken hebben, waarom willen ze dan nog skinheads genoemd worden en kleden en gedragen ze zich zo? vind het niet gek dat je dan vooroordelen krijgt, omdat andere groepen WEL racistisch zijn... voor mij zijn skinheads gewoon 1 groep, en mensen die niet gewelddadig zijn enzo zijn gewoon geen skinheads

Volgens mij scheer je ze nu toch wel een beetje over een kam mop... Maar de echte harde kern is inderdaad zo.

Elke groep mensen heeft zijn rotte appels, en ik vind het een beetje onredelijk om de hele groep daarop te beoordelen. Dat gaat ten koste van de groep die het wel goed bedoelt.

Helaas gaat dit topic daar niet over, dus als er een topic over skinheads is, zou ik degenen die daarover willen discussiëren graag daarheen verwijzen.

Helemaal met je eens mop, maar toch ben ik ervan overtuigd dat mensen die niet zo gewelddadig zijn enzo dan Skins neit onder die groep vallen...

Nja back to basics, nog iemand een zegje over het onderwerp :

Handicap & Relatie

Wel ik vind dat iedereen een relatie verdiend, ook al zitten ze in een rolstoel of hebben ze een levenslange ziekte.
Als je echt van die persoon houd dan neem je dat er toch gewoon bij?
Ikzelf ben al eens verliefd geweest op een jongen in een rolstoel (het is dan uiteindelijk niets geworden) maar ik hield wel van de persoon om wie hij was en dat "kleine ongemakje" nam ik er met alles plezier bij.

Er zijn wel mensen die zeggen dat een handicap & relatie niet bij elkaar horen, maar dan moeten die mensen zich de vraag stellen: Geloof ik wel in de liefde? de ware liefde?
Meestal is dat antwoord nee, en dus reageren ze ook zo op de vraag of handicap en liefde bij elkaar gaat.

Wel nu heb ik ook mijn zegje gedaan, en ik hoop dat je er iets aan hebt ;)

Hey

Ik heb een paar maanden geleden iemand ontmoet die in een rolstoel zit en bijna niets meer kan. Hij woont ook in een verpleeghuis. Hij is 12 jaar ouder dan ik ben, maar toch ben ik om hem gaan geven en ik ben bang dat dát steeds meer gaat worden. Hij heeft al aangegeven dat hij heel graag iets zou willen. Maar dan denk ik aan zijn beperkingen en dat ik nooit met hem bijvoorbeeld naar de bioscoop kan en al dat soort dingen, ik zal nooit met hem samen wonen (mocht het zover komen dat ik dát zou willen) enzovoort. Jullie begrijpen vast wat ik bedoel.
Het vervelende is dat als ik hem zie ik wel graag bij hem zou willen zijn. Hij is erg lief en leuk. Het is niet een kwestie dat ik het niet zou kunnen. Ik ben er sterk genoeg voor om ermee te leven. Het is een kwestie of ik het wil. En daar zit ik heel erg mee.
Please geef me een reactie of een mening hierop. Niet dat ik aan de hand daarvan beslissingen ga nemen maar het kan me wel helpen bij het nadenken hierover.

Groetjesss