Zelfmoord, een oplossing of een vlucht?
 

Zou zelfmoord voor veel mensen niet een oplossing zijn? Nooit meer vervelende gevoelens? Nooit meer gepest? Nooit meer last van je eigen onmacht? Of is er altijd nog een reden om voor te leven? Moet je jezelf wegcijferen om bij je familie te blijven? En is iedereen te redden met een goede therapie? Wat denk jij?

Nee...

Volgens mij is zelfmoord de enigste oplossing...

Denk maar dat je half lam bent, steeds afhankelijk bent.
Nee, ik weet wel wat ik zou doen. (mssh een van de weinige).

Trouwens voor mij telt die vraag niet. Ik vlucht meestal voor mijn problemen... (heb ik al een paar keer horen zeggen.)

Ik denk dat veel afhangt van de situatie waar het zich in voordoet en bij wie.
Sommige situaties lijken uitzichtloos, maar zijn het lang niet. Ik kan niet zeggen of elke situatie een oplossing heeft, maar veel hangt echt af van de persoon zelf. Alles kan tegen zitten, je kan denken dat je er helemaal onderdoor zit en geen enkele tegenslag meer aankan en toch hopen/vechten voor een beter leven.
En je hebt mensen die het (na een (lange) strijd) opgeven, geen oplossingen meer zien voor de situatie en er geen geloof meer aan hechten dat het ooit beter zal worden.
Misschien is het een oplossing, maar ik denk eerder dat het een vlucht is. Een vlucht uit de menselijke ellende naar het (onmenselijke (?)) onbekende.

Ik moet eerlijk zijn dat ik de laatste maanden ook veel gevlucht heb. Hetgeen wat me rechthoudt/heeft gehouden was hoop dat het alleen maar kon beteren. Moest ik die mogelijkheid niet gehad hebben om te kunnen vluchten, had ik het ook al lang opgegeven. Al was zelfmoord lang geen oplossing geweest. Dat had alles alleen nog maar erger gemaakt. Denk ik.

Ja, het is een vlucht volgens mij. De een vlucht in de studies, een verslaving of zijn vrienden, de ander ziet een uitweg in de dood. Maar ik ben te zwak om daarin mijn toevlucht te zoeken. De mens is een hopend wezen, voortdurend op zoek naar nieuwe wegen en oplossingen. En soms lijken die spoorloos te zijn, maar ik denk niet dat de dood daar een oplossing op geeft.
Een mens is sterk als het erop aankomt, maar één tegenslag kan dat helemaal naar beneden halen.

[edit]Weer een mooi samenhangend stukje tekst :rolleyes:.[/edit]

zelfmoord zou een mogelijke oplossing voor je eigen problemen kunnen zijn, maar vergeet niet dat er nog mensen zijn die van je houden en je dood erg zouden betreuren. jou problemen zouden opgelost kunnen zijn, maar die van hen beginnen op dat moment dan pas

ik heb vroeger ook veel gevlucht voor mijn problemen, maar merkte dat dat geen oplossing was. Toen ben ik mijn problemen eens op een rijtje gaan zetten en proberen er een oplossing voor te vinden. Dat is goed gelukt. Voel me nu een stuk happier in mn vel. Mensen die me de grond proberen in te boren, die gun ik geen blik. negeer het gewoon. Zo ontdoe ik hen van het plezier om mij proberen te kleineren.

Zoals eerder iemand zei, de mens leeft van hoop. Zolang je altijd maar een sprankeltje hoop hebt zul je altijd het leven met een opgeheven hoofd kunnen doorlopen. Een kleine tegenslag is niet het einde van de wereld. Je moet je er gewoon doorheen vechten en dan zal je zien dat de toekomst iets moois met zich mee brengt.

je vlucht niet in de dood zoeken is geen teken van zwakte, het is een teken van kracht, doorzettingsvermogen en karakter.. Hoe moeilijk het ook is, blijven doorgaan, niet alleen voor jezelf, ook voor de mensen die je graag zien!

Zelfmoord goed idee,
ik heb een rot leven, mag niets, wordt op elke site gehaat terwijl ze me amper kennen, ben lelijk en dik.
Dus genoeg redenen om dood te gaan!
En dan kom ik in de hel want heb god uitgescholden!

OK zo is het wel genoeg met dat zielige gedoe van je. Pak jezelf even aan ofzo en ga niet zo depri op een forum zitten huilen :no: .. maar doe wat aan de situatie.

Moet dat een reden zijn voor mensen om geen zelfmoord te plegen?
Ik vind van niet, want je moet niet door gaan leven alleen maar voor anderen en niet voor jezelf. Soms moet je gewoon een beetje egoïstisch zijn.

Als je echt een kutleven hebt, denk ik toch dat zelfmoord beter is dan te blijven leven. Want je medemens heeft ook geen zin in het zielige gedoe van iemand met een kutleven. Het is maar een simpel mensenleven wat weg is, in dit enorme heelal is dat echt niet erg. Maar elke gezonde tiener heeft wel eens dood gewild. Ik ken niemand die het nog nooit heeft gezegd, alleen mijn veel te optimistische vriendin Fenna. Maar ja. Zeggen is ver verwijderd van doen.

zelfmoord is het grootste egoisme wat er bestaat.

verklaar je nader?

dan waardeer je simpelweg het leven niet meer. dan ben je verwent. niemand geeft het recht dat jij met je egoisme je nabestaanden zoveel verdriet bezorgd. er is er maar een die het leven mag nemen en dat is Allah/God.....(in mijn ogen):)

Vaak weten die gasten niet eens wat ze doen. De ene dag lopen ze te kwijlen bij het hertenkampje, de andere dag lopen ze met kots op hun shirt door de vrieskou en vallen ze mensen lastig, en de volgende dag lopen ze met hun suffe kop onder een trein.

Ik ben het wel met je eens dat zelfmoord één van de meest egoïstische daden is die er bestaat. Je doet het immers puur en alleen voor jezelf en echt niet voor iemand anders. Je helpt er echt niemand mee, behalve voor je gevoel jezelf.
Iemand die zelfmoor pleegt is echter wel helemaal ten einde raad. Zo'n persoon kàn en wil niet meer geholpen worden. De ziel van deze persoon heeft niet meer de wil om te leven en de geest en het lichaam geven hier dan aan toe. Het gevoel en lichaam van een mens heeft niet de kracht om een definitief besluit van de ziel te doen veranderen. De knop is dan omgezet.
Wat je overigens zegt over Allah cq. God is in mijn ogen onzin. Mocht dit fenomeen bestaan dan is het iets wat de mens de kracht heeft gegeven om zelf te beslissen over wat er gebeurd met zijn lichaam, geest en ziel. Als Allah cq. God zou vinden dat een mens hier niet zelf een keuze in zou mogen maken, dan had Allah cq. God het wel zo gemaakt dat deze keuze onmogelijk te maken was.

Voor mij zou het een oplossing zijn, maar voor andere mensen bekijk ik het als een uitvlucht.

Zelfmoord is zwaar egoistisch.. Je hebt toch niet voor niks t leven gekregen?

Ik ben zelf een jaar lang depressief geweest, ook dat ik het allemaal niet meer zag zitten. Maar ik heb gevochten om eruit te komen! Mijn leven ZELF in te richten en niet vast te blijven houden aan mijn verleden. Ik ben nog niet klaar met deze strijd, maar ik moet zeggen dat ik inmiddels wel hartstikke blij ben dat ik leef.

Dus ik zou zeggen mensen geniet van het leven en vlucht er niet voor! Los je problemen op.. Je komt er sterker en gelukkiger uit

moet je op sommige momenten niet gewoon egoïstisch zijn?

Idd, behoorlijk depressieve post van mij, but then again, wie zegt dat ik er wat aan wil doen?
Ik geloof zeker ook dat er mensen zijn die gewoon niet van hun depressieve gedachten afwillen.
Maar is wel een 'leuk' discussiepunt..(dat de gedachten daarover heel erg uiteen kunnen lopen)

Wat ben je dan voor sukkel als je ongelukkig wilt zijn?

Behoorlijke sukkel ja, geef ik toe :+
Maar ik bedoel hiermee degenen die er einde aan maken.
Ach misschien zit ik ook wel fout hoor ;).

Edit: degenen die liever dood gaan dan gelukkig te worden, omdat ze niet eens geloven dat dat mogelijk is.

Zij die denken dat de wereld echt slecht is als het ware. Zij denken dat degene die dat niet vinden, of niet goed nadenken en alles veel te optimistisch aannemen of 'gehard' zijn en het slechte van de wereld niet meer zien.
Vanuit dat oogpunt (ik zie het wel en jij ziet het niet) willen ze niet gelukkig worden, want dat betekent immers dat ze de wereld niet meer goed zien.
(weer zo'n heerlijke psychologische analyse, ongetwijfeld weer de grootste onzin ;))

Ik snap het nog niet helemaal, maar dat is geloof ik wel een beetje wat ik (d'r boven) bedoelde ;)

Ze zijn gewoon arrogant omdat ze denken dat ze slimmer zijn

Of misschien zijn wij inderdaad juist dom ;)
Bewijs jij maar eens dat ze niet gelijk hebben.
Jij kan hen niet overtuigen en zij kunnen jou denk ik ook niet overtuigen. Tenzij je misschien jarenlange ervaring hebt in de psychologie, maar voor het gemak ga ik daar maar even niet van uit ;)

Zoals ik het zelf altijd gezien heb is zelfmoord voor mietjes en duidelijk een teken van weglopen voor je problemen.
Ik neem aan dat iedereen op het Forum hier weet dat weglopen voor je problemen nooit helpen dus dat al helemaal niet.
Voor diegene die gepest worden is het puur een keer tot het opkomen voor jezelf om de boel vaak te sussen en voor de rest van de problemen die je hebt zijn er ook altijd wel oplossingen.
Kijk maar naar die vent die problemen had met de belasting ofzo die pleegt geen zelfmoord maar gaat gewoon sneaky naar Duitsland :p

MrInsane daarintegen heeft blijkbaar wel jarenlange ervaring in de psychologie (maar ja, op een zekere manier, wie ook niet?) en weet precies hoe het allemaal zit ;)

:|Zelfmoor is niet voor mietjes ... mensen die er aan denken om "dat" te doen ,, hebben problemen op zitten in een vervelende situatie ,, het kan jou ook over komen. Zelfmoord is iets afschuwelijks , maar het kan iedereen gebeuren , het kan in je gedachten komen. Zelfs bij jou. Ik vind het zwak dat jij mensen die die gedachten hebben voor mietjes uit maakt. Schande! :|

Ik denk dat de echte "mietjes" de mensen zijn die ervoor kiezen zelfmoord te plegen op het moment dat ze er aan denken.

Mensen krijgen niet alleen maar zelfmoord neigingen als het slecht met ze gaat. Het kan ook een ziekte zijn, die je depressief maakt, een bepaalde stof die wel/niet aangemaakt wordt in lichaam.

De "zwakke mensen" kiezen ervoor aan hun gevoelens toe te geven en er een einde aan te maken. De sterkere mensen kiezen ervoor om hulp te zoeken.

Als je het dus goed bekijkt is zelfmoord wel een mannier van vluchten voor je problemen.

Zelfmoord of zelfpijniging is nog best moeilijk. Gaat nogal tegen de evolutie in. Na verloop van tijd heeft de mens (en elk ander levende diersoort volens mij) een behoorlijke beveiliging opgeworpen om in leven te blijven (bijvoorbeeld hoogtevrees). Iets doen terwijl je weet dat het 1 van de laatste dingen is die je doet is behoorlijk lastig (probeer het maar eens uit).
Hulp zoeken zelf wordt vaak als zwak gezien (door de mensen die hulp moeten zoeken) volgens mij.
Zijn er trouwens veel mensen die zomaar zelfmoord plegen zonder dat ze er ooit eerder aan hebben gedacht?

Je bent 20 lichaam goed aangetast door een ziekte. Gegarandeerd elke dag helse pijn.. Maar voor de rest ben je wel inorde en goed bij zou je 60 jaar met pijn willen leven?

Ja

Ik denk dat heel veel mensen niet eens willen proberen om gelukkig te worden omdat dat gewoon heel veel energie kost, je zet jezelf ineen nieuwe situatie, kan me voorstellen dat dat eng is.
daarom hebben sommigen ook (professionele) hulp nodig denk ik om zo'n angst te overwinnen

waarom?

Ik heb nog teveel om voor te leven.

Tsjah, niet iedereen is mentaal zo sterk.
Ik zou het niet durven zeggen, zou het eerst een tijdje moeten aanzien.

Alsof een depressie niet al je energie opslurpt.


Zijn ze dan voor elke nieuwe situatie bang? Als ze kleren gaan kopen in een nieuwe winkel, zijn ze dan bang? Of zijn ze bang voor zichzelf, dat ze kunnen lachen? Zijn ze bang om een nieuwe weg te fietsen? Zijn ze bang dat mensen ze blijven zien als 'die ene die nooit lachte'? Ik heb het altijd een stuk enger gevonden om depressief te blijven dan dat ik het zou vinden als ik gelukkig zou zijn en nu ik gelukkig ben weet ik dat dit een stuk beter is.

Dan zoeken ze dat maar. Misschien gaat het dan over.

Onverschillige mensen trekken zich niet zo veel van de wereld aan. Vinden ze een voordeel. Als ze opeens gelukkig worden (en niet meer onverschillig) raken ze dat voordeel kwijt. Het voelt kwetsbaarder. En je bent niet voor niets onverschillig geworden.
Nou ja, dit is maar 1 reden die op zou kunnen gaan. Er zijn ongetwijfeld nog meer redenen die uniek zijn voor elk persoon.
Rationele redenering wijst misschien uit dat het onlogisch is om depressief te zijn, maar rationele redeneringen gaan inet altijd op

Onbegrijpelijk misschien, maar dat is de menselijke psyche soms he ;)

Ja, daarom :pNieuwe kleren kopen of een nieuwe weg infietsen komt toch lang niet zo dichtbij als erkennen dat je je kut voelt en dat je zelf de enige bent die daar wat aan kan doen, maar toch ook maar niet doet?

Als je in reincarnatie gelooft schiet je er hoe dan ook geen ene flikker mee op.
Problemen zijn er om opgelost te worden, hoe harder je ervoor weg rent hoe erger ze worden.

Ik herinner me een kinderboek dat ik zelf ooit gehad heb:
"Je bent nog niet in niemandsverdriet"

Gaat over een ventje dat gelukkig probeert te worden door voor alle pech en ongeluk weg te lopen. maar naarmate hij dichter bij "niemandsverdriet" (een plaats zonder pech) komt hoe erger de pech wordt.

op de laatste bladzijde is hij terug op zijn oude plek met een enorme knuppel in z'n handen:
"Ik heb eindelijk geleerd dat je voor pech niet uit de weg moet gaan. De pech die ik nu nog tegen kom, die pech heeft pech gehad ! "


:d 8-)

Ik moet zeggen dat er hier wel heel zwart-wit gedacht wordt en van sommige reacties wordt ik dus echt zwaar boos. Zelf ben ik zo'n 3 jaar depressief met een angststoornis en soms heb ik ook wel zoiets van : Ik wil dit niet meer. Maar dan denk ik dus weer aan mn familie die er altijd voor me is. Die zijn me namelijk nog niet zat omdat ik zogezegd "zielig" ben.
Ik denk dat mensen die zelfmoord plegen zoveel meer lef hebben dan "gewone" mensen. Probeer jij maar es met je volle verstand die stap te nemen. Ik durf dat niet hoor. Ik denk op dit moment dat het een oplossing kan zijn. Jij bent er vanaf maar tegelijkertijd zadel je er ook andere mensen mee op. Ik spreek mezelf ook wel een beetje tegen. Het kan ook een vlucht zijn, maar dan wel omdat je het zelf gewoon niet meer aankan. wat het bij mij zou zijn weet ik niet. Ik kan mezelf er gelukkig nog steeds van overtuigen dat het ooit goed komt en dat er wel degelijk mensen/dingen zijn om voor te leven. Dus voorlopig zijn ze hier nog niet van me af!

hatseflats

Jij had dat boek dus eens moeten lezen .. kan nog hoor wat kan jou het schelen ;)

als je dingen dwars zitten (zacht uitgedrukt) moet DAT juist een reden zijn om nog harder terug te knokken.

wat voor angststoornis heb je eigenlijk ? ( als ik dat tenminste weten mag )

Ik vind zelfmoord plegen omdat je depressief bent een beetje makkelijk en inderdaad ook vluchten. Als mens wordt je juist sterker en wijzer doordat je moeilijke dingen meemaakt waar je je uit weet te knokken.

presies, de meeste mensen hier die hun oordeel zo duidelijk klaar hebben liggen, hebben er geen ervaring mee. Dan vind ik dus ook dat je daar niet over kunt meepraten. Mjah dat is dus mijn mening.
en wat betreft mijn angststoornis: ik heb het met bijna alles. Het is nu na bijna 3 jaar al een stuk beter geworden maar op het ergst durfde ik nog niet eens het huis uit om een brief te posten. Contact met mensen vermeed ik en ik kwam gewoon mn bed niet meer uit. Nu gaat het al een heel stuk beter maar ik heb er nog steeds last van. Ik zit daarom ook niet meer op school en werken is ook moeilijk....

Mensen zonder problemen zullen zeggen dat zelfmoord egoistisch is en slap en dat soort dingen. En mensen met problemen zullen zich er in kunnen vinden.

Net zo als dit:
Hij weet geen eens waar hij Ja op zegt.

En tegen sanne: krijg keer goede depresie/lang durige ziekte dan kun je er over mee praten en make-up drama's zijn geen echte problemen :{

maar.. dan ga je dus ook niet vaak wat leuks doen en op die manier is je "batterijtje" heel vlug leeg.
Probeer het echt te doorbreken dan gaat de rest vanzelf ook beter.
Weglopen voor angst is het "ergste" wat je maar kan doen, je geeft dat "spook" wat je zelf gecreeerd hebt macht over jou leven. Je moet zorgen dat je ZELF weer de baas wordt.

als je een keertje wil kletsen dan PM je me maar
( en nee ik vind niks gek ;) )

Voor de mensen die zelfmoord egoïstisch vinden.

Bij het volgende stuk ga ik er van uit van ongeneesbare dingen.

Is het niet veel egoïstischer om die mensen een leven vol pijn te laten leven, alleen om je eigen verdriet, die door hun dood zou ontstaan, uit te stellen?

da's weer een heel ander verhaal

Misschien vinden zij die depressief zijn hun ziekte (voorzover ze het een ziekte vinden) ook wel ongeneesbaar, in de zin van, ze zien geen oplossing.

Dat wel, maar zo moet er ook es naar gekeken worden. Depressie kan je ook wel een beetje vergelijken met een chronische ziekte vind ik. Alleen daar zou wel iets op gevonden kunnen worden. Gebeurt dat niet, moet je er toch maar es over nadenken hoe zoon persoon zich dan voelt. Je kunt in mijn beleving beter ECHT ziek zijn (niet ongeneeslijk hoor) maar dan is er tenminste een concreet behandelplan.
Anyway, ik verander van onderwerp.

Even voor de terminologie ;), een depressie is echt een ziekte. Het is officieel erkend als een ziekte. Het is een psychologische, net zoals anorexia ofzo (al waren daar ook mogelijke lichamelijke oorzaken voor gevonden geloof ik)

Wij wonen in een dermate liberale samenleving dat Euthenasie ook een mogelijkheid is.

Zelfde uitkomst, andere wijze.

En ik vind het egoisme argument een beetje makkelijk. Zeker omdat het word gebruikt door mensen die waarschijnlijk niet met dergelijke problemen kampen.

een vlucht..

een oplossing vind ik et niet.. miss voor je zelf, maar niet voor je naasten

zijn zat mensen die geen naasten hebben

wat weet jij nou over wat ik heb meegemaakt?

ik vind dat je het niet moet doen

mannelijke intuitie.

Zelfmoord is zeker niet altijd een goede oplossing. Veel mensen zien geen andere uitweg. Met therapie kan je in ieder geval meestal wel goed verder geholpen worden...
Maar bij sommige mensen helpt dit misschien ook niet

Ik vind het in ieder geval geen (goede) oplossing. Net zoals al iemand hiervoor zei vlucht je eigenlijk voor je problemen. :|

Als je zelf weet hoe het voelt om al tijden zo depressief te zijn dat het echt zwart is voor je ogen waar je ook kijkt en wat je ook doet, dan kun je wel begrijpen als mensen met die gedachte rondlopen.
En ook als ze het daadwerkelijk doen. Ik kan het die mensen niet kwalijk nemen en kan ik ze ook niet egoïstisch noemen.
Wat ik wel egoïstisch noem, zijn mensen die het zelf egoïstisch vinden als iemand zelfmoord pleegt. Hoe kan jij erover oordelen hoe egoïtisch het is als je niet weet wat er door die persoon heen is gegaan en wat hem er toe aangezet heeft? Die persoon zal heus wel aan zijn geliefden (de mensen die het dus vaak egoïstisch noemen) gedacht hebben, meer dan eens, maar soms is niks meer genoeg en wordt door zo iemand de afweging gemaakt.

Bovendien wil ik graag melden dat personen die zelfmoord plegen zichzelf vaak zo waardeloos voelen, dat ze zich ook van geen waarde voelen voor hun geliefden en zich juist eerder tot last en overbodig voelen. En zich dus op den duur voelen alsof het ook voor hun geliefden beter is als hij/zij er niet meer is. Inderdaad, sommigen hebben die gedachte misschien wel (onbewust) om hun geweten te sussen en sommigen vechten er wel degelijk tegen maar op het laatste wint het negatieve op deze wereld.

voor mij zou het een oplossing zijn ik ben nu aan het huilen en keihard, nu ik alleen ben.:(
heeft gewoon geen zin mijn leven:( :( :( :[

Je kunt niet op MSN komen? :{

reactie
 

Ik heb zelf ook meerdere malen zelfmoord willen plegen.
Ik weet zelfs hoe ik het wel gaan doen,
hoe ik mijn begrafenis wil en dergelijke zaken.
Ik zie het ook niet echt als een vlucht.
Het is eigenlijk een vlucht en een oplossing.
Soms zit je zo verstrikt in je problemen dat je geen weg terug meer ziet.
Soms zijn er dingen waar gewoon geen oplossingen voor zijn, behalve het plegen van zelfmoord.
Klinkt hard, maar soms is dat wel zo.
Dat kun je net zo hard blijven knokken en vechten, maar heeft dan geen zin meer.
Je vecht, maar van binnen weet je dat het geen zin meer heeft.
Voor mij persoonlijk is het eerder een oplossing.
Ik wou ook dat ik het gedaan had, want zak nu alleen maar verder weg :'( :? :'(

Kom op zeg, je bent 17!. Wat voor problemen heb je gehad dat je zelfmoord wil plegen...

Ik hoef mijn problemen hier toch niet te gaan voorleggen???
Het gaat hier toch om om je zelfmoord een vlucht of een oplossing vindt?
Niet wat mijn problemen zijn.....

Niks van hem aantrekken hoor :aai:

Ik wil gewoon graag weten wat jij voor problemen hebt dat je al meerdere malen zelfmoord hebt willen plegen, en al helemaal voor je ziet hoe je begrafenis in elkaar moet steken.
Want nu denk ik namelijk dat je je een beetje aanstelt.
Dit beeld valt natuurlijk bij te stellen, maar dan moet ik natuurlijk wel (ongeveer) weten waaorm je meerdere malen zelfmoord hebt willen plegen...

je bent gewoon nep als jij zelfmoord wil plegen doe je dat en ga je geen aandacht trekke op internet

Wat heb je geprobeerd dan en vertel ook even wat je dwars zit.. kan me net zo als Chrizlybeer niet echt voorstellen dat het extreem grote problemen zijn. :|

Ik voel me nu beter dan toen ik 15 was hoor. Een depressie is toch niet leeftijdsafhankelijk? Sommige leeftijden zijn er misschien vatbaarder voor.
Jullie kennen niemand van rond de 15 ofzo die depressief is en ik kan er zo 3 noemen. Ik ken niemand van 20 of ouder die depressief is en jullie kunnen er waarschijnlijk zo 5 noemen.
Problemen zijn zo groot als dat je jezelf maakt. Dat jullie sommige dingen niet belangrijk vinden hoeft nog niet te zijn dat anderen dat ook niet vinden. Arrogantie van het ouder worden.

Ik heb meerdere malen zelfmoord willen plegen, omdat ik ruim een jaar misbruikt ben. En zag daardoor het leven niet meer zitten. Hij heeft mij daarna met zich mee gesleurd zijn val tegemoet. Genoeg informatie zo?? Of ben ik volgens jou nog steeds een aansteller???

Na ag ik weet niet wat ik daarvan moet denken.
Maar goed als t waar is is t natuurlijk wel kut voor je, maar zelfmoord in zo'n geval? Lijkt me nog steeds niet relaxt, dan maak je jezelf dus af om 1 idioot die ongelooflijk lomp heeft lopen doen.
Tuurlijk is en blijft het kut voelen. Maar zelfmoord schiet je toch niets mee op? wel dan?

Nee, misschien niet nee.

Misschien niet? Ik weet eigenlijk wel zeker dat je er niets mee opschiet, alles houd dan namelijk op. Er is niets meer om mee op te schieten of te verbeteren.
Daarnaast laat je alleen maar verdriet achter bij nabestaanden en vrienden.
Daarom vind ik zelfmoord ook iets ongelooflijk egoistisch, je doet het voor jezelf omdat je niets wilt veranderen en denk dat alles uitzichtsloos is, en je treft er enorm veel mensen mee.

Precies. Zelfmoord kan nu eenmaal geen oplossing zijn aangezien je dan gewoon weg bent. Je kunt het dan juist níet meer oplossen..

Zelfmoord is gewoon wegrennen van je problemen! Ik ben niet gelovig maar ik weet zeker dat die man daarboven ons hier niet heeft neergezet zodat wij zo snel mogelijk weer weggaan. Dan had hij toch wel een ander geplaatst?
En wat heeft zelfmoord voorn nut? Als je het doet ben je giga egoistisch, want de enige die hier goed mee wegkomt ben jij. De zijn echt wel meer mensen die van je houden dan jij denkt!

Je bent niet gelovig, maar je gelooft wel in een god? :{

Mensen die zeggen dat zelfmoordenaars egoistisch zijn zijn zelf de egoisten. Laat iemand anders maar een dik kut leven lijden als ik het maar goed heb. http://forum.leerlingen.com/vbb/images/icons/icon13.gif

zelfmoord is geen vlucht nog een oplossing.
ik studeer menswetenschappen. we leren over menselijk gedrag enz...
ik heb vorig jaar een meisje tegen gehouden van een zelfmoord poging omdat zij mishandeld word thuis. als ze 3 min te laat thuis kwam moest ze zonder eten naar bed enz.

ken je mensen die zelfmoord willen plegen?
geef hen de opdracht om op een papier te schrijven waar ze van verlost zullen zijn en wie/wat ze zullen verliezen.

in 90 % is de lijst van mensen en dingen die ze zullen missen veel groter. En dan zetten ze die freselijke gedachten uit hun hoofd

xxx

Er is verschil tussen kwantiteit en kwaliteit.
Maar toch, aardige manier. Al zeggen de slimmere misschien 'Iets of iemand missen? Gaat wat lastig als ik dood ben he'

wat je verliest dan. neem nu je wil zelfmoord plegen omdat je vader ja altijd slaat. Maar dan laat je je vrienden, lief, familie enz in de steek terwijl je even goet je vader kan aangeven hoe pijnlijk dat ook is. je moet alles niet zo letterlijk neme

xxx

Ik vind dat je, voor iemand die humane wetenschappen studeert, nog best simpel denkt over dingen als depressie en zelfmoord. Tuurlijk, je kan je vader wel aan gaan geven, maar ten eerste is dat al een enorm zware stap. Bovendien kan je de oorzaak van iemand zijn/haar problemen wel weghalen, maar de wonden zullen dan heus niet opeens verdwijnen.

Dat weet ik ook allemaal wel. En moest et u intereseere tis mn 1ste jaar. ben nog geen psycholoog! mijn vriendin heeft haar vader aan gegeven. en ze is een heel stuk gelukkiger nu. ok het idee dat haar vader haar sloeg en niet van haar hield zal haar altijd achtervolgen. JE KAN NOOIT ZULKE WONDEN GENEZEN. als je zulke ervaringen hebt zullen die je altijd achtervolgen daar kan je nooit meer iets aan veranderen. maar als medemens is het wel je plicht om het te laten ophouden zodat het slachtoffer nog een eigen leven kan leiden

xxx

Leeftijd 15 jaar (22 augustus 1990)
Zo goed hoor, ik studeerde ook al toen ik 15 was

tis 1991
ja maar je kan het pas beginnen studeren van af je 15!
en in het eerste jaar gaat het ovr het gedrag van de neonatale faste tot de ouderdomsfase ni overzelf moord

Nou, hou je bek hier dan

Als het 1991 is, ben je nu dus nog geen 15.
Je zegt net dat je pas vanaf je 15e kan beginnen met studeren, en dat je in het eerste jaar het nog niet over zelfmoord hebt.
Hier kloppen dus twee dingen niet.
A je bent 14 en kan dus nog niet studeren
B je kan nog niet in je tweede jaar zitten omdat je 14 zit en je kan het dus nog niet over zelfmoord hebben gehad.
Klopt dus allemaal niet helemaal

GRRRRRRRR
14de dan ik word er 15 e
doe ni moeilijk
pff vanaf je 3de jaar zo goed? meneer ik weet het altijd beter

Zelfmoord is nooit een oplossing. Je kunt het zien als egoistisch. Je vlucht weg voor je problemen en laat dierbare mensen achter in een benauwde situatie. Je laat ze alleen achter.
En als je vlucht voor problemen is dat zoiezo nooit een oplossing.

Mooier kan je het niet verwoorden vind ik.

xxx

Er zijn altijd mensen om je heen die je kunnen helpen. Kijk maar goed. ;)

Stel nou he, dat dat meisje waar je het over had, dat die er nooit overheen komt? Dat ze voor de rest van haar leven met een kutgevoel blijft zitten.. Is het dan niet veel egoïstischer van ons, om haar te zeggen dat ze moet blijven leven (geen betere verwoording kunnen vinden) dan dat het van haar egoïstisch zo zijn om zelfmoord te plegen? Dan willen we dus eigenlijk dat zij haar lijden blijft voortzetten om ons eigen lijden uit te stellen/te vermijden.

:d Dankje!

Ja juist, je maakt het er allemaal erg duidelijk op.
Ik geloof niet dat je humane wetenschappen studeert.
En al zou je dat wel doen, dan reageer je (zoals hier al staat) voor iemand die dat studeert wel erg simpel op zelfmoord en depressie.

Dat klopt niet. Ze hoeft niet te blijven lijden. Je moet gewoon zien dat zelfmoord niet de oplossing is. Ze kan profesionele hulp zoeken ofzo. Ik zeg niet dat het makkelijk is. Maar je moet het proberen. Om je heen zie je wel mensen die van je houden.

En dan nog als je nog nooit zelfmoord hebt willen plegen. kun je er niet over oordelen. kheb het 3 jaa geleden willen doen. de problemen zijn weg maar de littekens op mn polsen zijn er nog. ik ben er inmiddels over heen. kdenk er soms nog wel over na. Maar in het satanisme is zelfmoord=zwakheid en zwakheid wordt niet geaccepteerd. Eigenlijk vind ik dat zelfmoord plegen = aan de liefde tussen je ouders verbreken. een kind wordt toch gemaakt uit liefde? En denk je daar anders over pech dan zowieso zullen je ouders de schuld op zich of op de andere steken.

xxx

(Trouwens, dit is wel een zwaar onderwerp zeg!)

Professionele hulp is niet altijd een oplossing, dat wordt hier ook wel makkelijk gedacht.
Ik ben echter wel van mening dat zelfmoord een zwakke uitvlucht is.
Je doet iets met jezelf waardoor je niets meer kan verbeteren. Die slechte dingen waardoor jij zelfmoord hebt gepleegd blijven bestaan, en dat is niet goed. Tegen problemen kan je altijd vechten. Ze kunnen niet eeuwig blijven.

Waarom dacht ik nou dat je zoiets zou zeggen:')

Ik zeg ook niets dat dat altijd de oplossing is. Maar het kan echt helpen hoor. Zoiezo met iemand over de problemen praten is goed.

Ik ben het met je eens. *Edit* Alleen dat van Ze kunnen niet eeuwig blijven ben ik het niet mee eens. Je zult het nooit vergeten. Je moet gewoon een manier vinden om ermee om te gaan.

Als je er mee om kan gaan is het toch geen probleem meer

:yes:

:')

Ja ik weet:')

Waarom zeg je het dan :?

Toen klonk het wel leuk:z

Gewoon accepteren van je probleem klinkt ook wel leuk, maar doe het maar eens ;)

Dan ben je er wel t snelst van af:+

Ik heb kanker ik ga dood, jeej wat ga ik nog genieten van de laatste 3 dagen van mijn leven :+

O.o

ja, maar al je door middel van kanker nog maar drie dagen te leven hebt, hoef je geen zelfmoord te plegen. Is de dood ook geen vlucht, en moet je gewoon genieten van de dagen die je nog resten.

En wat als je nu heel veel pijn hebt? Zoveel dat je niet meer kan leven?
In zo'n geval zou ik absoluut "zelfmoord" willen plegen.
Maar dit zijn fysieke problemen, dat ligt, in ieder geval voor mij, anders dan de psychishe problemen waar sommige mensen mee kampen

Ja oké, als ik echt nog 'n half jaar te leven had en had verschrikkelijke pijn. Dan zou ik het misschien ook doen. Maar Pakspul had het over drie dagen, dan zou zelfmoord niet eens in mijn gedachten komen.

Als je nog drie dagen te leven hebt ben je aardig dom om zelfmoord te gaan plegen :+

idd ja, als je nog drie dagen hebt moet je pakken wat er te pakken valt!!!

Er is altijd nog een kans dat er dingen weer goedkomen :)
Dat weet je nooit zeker... dus ik vind zelfmoord geen oplossing...:no:

xxx
Gwen

Je kan natuurlijk ook kijken naar de diepere betekenis van zijn post :z

Maar als je die oplossing zelf voorlopig niet echt aan ziet komen, waarom dan nog zo lang je door het leven trekken als je er nu in 1 keer van af kan zijn. Dat je daarmee het leven van na die oplossing mist heb je toch niet door, dus dat is geen gemis.

8| Dan ziet het er wel makkelijk uit, hè. Ik vind dat je gewoon je problemen moet proberen op te lossen. Zelfmoord heb je niks aan.

Appeltje eitje...

Wat nou als je een ziekte hebt die je elke dag laat krom lopen van de pijn dan? Operaties kunnen niks voor je doen en medicatie helpt maar licht?

Niet aanstellen en doorgaan?

Ik heb dit topic een tijdje niet gevolgt, maar wat ik bedoelde met me vorige uitspraak is dat ik de mensen die daadwerkelijk zelfmoord plegen dat dat de "mietjes" zijn.
Dat het in je gedachten schiet op moment dat je een probleem hebt, of je hebt het emotioneel moeilijk dat snap ik prima dat heeft geloof ik iedereen wel eens en daar is op zich ook nix mis mee.
Maar voornamelijk het uitvoeren van deze daad vind ik gewoon dom omdat je daar vervolgens weer anderen ongelukkig mee maakt en zo langsaamaan de hele wereld doodongelukkig maakt en uitroeit!

Mensen die zelfmoord plegen zitten daar niet mee dat ze andere leed aan doen, maar aan de andere kant vind ik echt asociaal van mensen die zeggen dat mensen die zelfmoord plegen "mietjes" zijn en dat ze anderen leed aan brengen. Omdat jij normaal wil leven zonder dat er iets ergs in je leven gebeurd moeten anderen, maar een kut level lijden? :{

Wat betreft dat zelfmoord egoistisch is; volgens mij is iemand die zover is dat hij (/zij) daadwerkelijk zelfmoord pleegt, allang niet meer in staat om te beseffen dat hij andere mensen daar meer pijn mee doet dan dat hij blijft leven.

Pagina 2 om 17:59 ;)

sorry:+

Dat klopt... Dan kun je "zelfmoord" plegen. Maar volgens mij heet dat anders... Ik ben het woord even kwijt.

Maar in een andere situatie dat je bijvoorbeeld veel problemen hebt. Dan vind ik het niet terecht om zelfmoord te plegen. Het zou kunnen dat mensen het ergens anders in de wereld het veel slechter hebben dan jij, maar toch het beste ervan proberen te maken. Je moet steun zoeken bij mensen. Er zijn genoeg mensen die jou niet kwijt willen!

Euthanasie.
Dus eigenlijk vind jij psychologische schade niet zo belangrijk?
En dat is hun probleem als je dood bent, niet de jouwe. Je staat er verstelt van hoeveel problemen je niet hebt wanmeer je dood bent.

Het zwaard snijdt aan 2 kanten. Aan de ene kant is achterlijk om zelfmoord te promoten (waar dit bijna op begint te lijken), aan de andere kant ga ik ook niet campagne voeren tegen zelfmoord met de verkeerde argumenten.

Tuurlijk wel. Maar daar kun je aan werken. Ik weet dat het niet zo makkelijk is. Maar zelfmoord vind ik gewoon niet goed.

Dat vind ik nou egoistisch.

Niet dus. Iedereen mag zijn mening geven. Dit is niet promoten.

Soms moet je egoïstisch zijn ;). Ergens anders dachten we trouwens dat alles wat een mens doet voortkomt uit egoïsme.
Totdat er iemand langskomt die wat in de put zit en alleen de voordelen leest en niet de nadelen als het ware (beetje selectief lezen)

Lol. Zucht. Aan iedereen die dat doet, doe dat niet. :p

Een studie heeft aangetoond dat zelfmoord acties over het algemeen impuls reacties zijn. Mensen die de actie overleven hebben dan ook later geen spijt dat ze het overleven.
En dat is nu net het probleem, wanneer zijn je problemen zo groot dat je niet meer verder kan leven?
Ik heb het nu trouwens alleen over mensen die psychisch in de knoop zitten (euthanasie is voor mij een heel ander verhaal).
Over het algemeen vind ik de argumenten die gebruikt worden om een zelfmoordpoging te verantwoorden erg zwak.
Ik vind daarentegen wel dat je je ook moet realiseren, als je zelfmoord wilt plegen, dat er mensen zijn die je gaan missen en het waarschijnlijk nogal erg gaan vinden. Dan moet je een goede afweging maken of je drang om niet verder te leven groter groter is dan het geluk van je vrienden (want ja daar kan je zelf ook geluk uit putten).

Hoi, ik ben een autist en dat kan ik niet veranderen. Stel nou dat ik daarmee zou zitten, dan zou het een uitzichtloze situatie zijn. Hoe zou je daar tegenaan kijken dan?

Ik weet dat het moeilijk is. Het blijft moeilijk. Maar het leven is alles wat je hebt. Als je dat opgeeft heb je helemaal niks meer...

En waarom zou je daarom malen als je dood bent ;)

Gegroet trouwens iedereen...

Zelfmoord is géén oplossing. Hoe uitzichtloos de situatie soms lijkt, er is altijd wel één of andere oplossing, in eender welke vorm. Er is inderdaad altijd wel een reden om te blijven leven, maar dat wil niet zeggen dat je jezelf moet wegcijferen om bij je familie te blijven. Blijven leven doe je alleen maar voor jezelf, niet voor anderen. Iedereen is het waard om te leven en te blijven leven.

Wat betreft 'iedereen is te redden met een goede therapie'... Ik zeg niet dat therapie helpt, maar bij 99% van degenen die wel degelijk therapie nodig hebben (in eender welke vorm), is het zéker een stap in de goede richting.

Maar ook al helpt therapie niet; zelfmoord is allesbehalve een oplossing. Ikzelf heb in mijn jeugd een héle lange tijd met zelfmoordgedachten rondgelopen, ik heb een aantal pogingen ondernomen ook... Maar uiteindelijk is alles op zijn pootjes terecht gekomen en ben ik kinderpsychologe geworden... Om een paar weken geleden iemand te hebben kunnen weerhouden van zelfmoord. Dit keer stond ik aan de andere kant van de lijn: niet meer de tiener die dood wilde, maar de hulpverleenster die zelfmoord moest zien te voorkomen. En dat is niet leuk; weten dat iemand zo graag wil overlijden, dat die persoon op het punt staat om bij wijze van spreken te springen... En weten dat jij als hulpverleenster alles moet doen om dat proberen te voorkomen. Nu gaat het een beetje beter met dat meisje; je ziet: uiteindelijk komt alles wel goed, hoe uitzichtloos je situatie op dat moment ook kan lijken.


Sylvie.

Zelfmoord is opzich wel een oplossing; ik kan me voorstellen dat mensen het doen.
In de meeste gevallen komt er volgens mij een betere periode aan; het is natuurlijk een beter idee om daarop te wachten. Iedereen kan zich denk ik uit een slechte fase trekken, uiteindelijk, maar ik erken dat dat veel energie kost enz, en als je dat niet hebt, of het er niet voor over hebt, nouja, dan kan het denk ik wel.
Anti depressiva pillen nemen!
en voor je familie en vrienden hoef je van mij niet in leven te blijven.. Behalve misschien als ouder van kinderen die nog in huis wonen, of in zo'n dergelijke situatie. Zo'n gebeurtenis is wel heel erg bepalend in het leven van een kind.

Naar mijn mening is het plegen van zelfmoord egoïstisch en erg makkelijk als oplossing voor je problemen.

Ik ben het niet helemaal met je eens als je zegt dat ze het geen ene moer intereseert op dat moment, want ik denk dat ze het juist als een impulsieve actie ook daadwerkelijk doen en daarbij niet stil staan bij de gevolgen.
Dus echt nadenken erbij doen ze niet.

Geweldig dit soort threads :D

we gaan er allemaal wel een keer aan...dus geniet ( probeer) er maar van zolang je er bent

Ik denk eerlijk gezegd dat het nu wel mooi is geweest met dit topic.
Mocht iemand er op door willen gaan kan je een nieuwe openen