Waarom?
 

Laatst was ik op school, en in de de pauze komt de conrector naar mij en wat vriendinnen toe. Hij vertelt ons dat er een vriendin in het ziekenhuis ligt. Ze heeft leukemie. We zijn niet meer naar de les geweest, en hebbe de hele tijd in de wc zitte janke en gepraat. Ze mag gewoon niet dood gaan! Zo oneerlijk vind ik het! We mogen er ook niet eens naar toe, omdat we kinderen zijn:? We willen haar zo graag helpen, maar we weten niet hoe. Ik heb al un kaartjuh gestuurd en een brief, en met m'n vriendinne un knuffel... Ma daar help je haar tog niet mee? En dat wil ik zo graag:(

Me Gedicht: (Hij's wel dom ohr, ma 'k wou um er ff bijzette, zo voel ik me dus...)

Weer verdomme...
Het is weer gebeurt
Denk je net dat alles weer un beetje goed is
Dat alles weer een beetje opfleurt
Maar neej ohr, fuck zooi
Het is weer mis
Is er weer gerotzooi
Weet je wat voor kutgevoel dat is?
Alsof geluk me niet geschonken, wordt
Alsof ik het gewoon niet verdien...:(

Ik heb vorige week een vriendin aan leukemie verloren dus ik weet percies hoe jij je voelt.....IK hoop voor je dat de chemokuren aanslaan dat was bij mijn vriendin niet het geval...De dokters konden niks meer doen en ze is overleden.Ik kon de eerste week gewoon niks doen maar daarna ben ik gaan denken van het is ook beter voor haar ze had veel pijn maar dan nog denk ja van waarom zij zo een jong meisje

Ik weet verder niet veel te zeggen...
Ik wil je alleen heel veel sterkte wensen en ik hoop dat de chemokuren aan slaan en dat je vriendin weer beter word

heel veel liefs :*

Ik hoop ut ook zeg! Dat die chemokuren aanslaan. Ma ze hebben gezegd dat ze 75% kans heeft om te genezen. Ma ze heeft nog geen chemokuren gehad, ze zijn nou nog aan ut onderzoeken ofzo welke behandeling ze nodig heeft. Ma iedereen zegt dat 75% best veel is... Dus misschien komt ut wel goed! Ma die chemokure MOETE gewoon aanslaan

probeer je niet helemaal op die 75% te storten, des te harder zal de klap zijn als het dadelijk alsnog verkeerd gaat... Ik probeer je niet bang te maken, maar zeg je alleen realistisch te blijven en af te wachten, meer kun je niet doen

Ja blijf realistisch.. maar het is heel lief om kaartjes te sturen enzow.. ik heb laatst gezien dat als je gewoon sterk en vrolijk blijft (wat natuurlijk wel moeilijk is) dat dat ook helpt.. Zeg tegen haar dat ze nooit de kanker moet laten winnen.. Hopelijk helpt dat.. Hou je taai he!! Sterkte!! :* :*