Schimmen
 

de schimmen,
van een ver vervlogen ideaal

vervloeken, het gedachtengoed
donderen, door zijn hoofd

hij is verdoofd
voor de "buiten" wereld..

hij is verdwaald
in zijn eigen dwaalspoor

en gaat maar door
tot oneindigheid,

terwijl de realiteit
zonder hem doorgaat,

daar kwam een auto
maar zijn realiteit,

zag geen kwaad..
en toen was het te laat

de schimmen
van het ver vervlogen ideaal

namen plaats in de zaal
waar hij..

lag opgebaard..
het verhaal van een jongen die staarde,

naar het kwaad,
het bloed had gevloeid
hij was te laat

om terug te keren..
de dood het hem reeds
gevonden

je gedicht bevangt me, en ik zit gelijk helemaal in het verhaal, GOED man!! :thumbsup: