oma [1920-2004]
 

:(
Mn ouders kwamen gisteravond thuis met van die rode waterige ogen binnen. Ik dacht NEE dat kan niet waar zijn!

Mn oma was van de week gevallen in dr huis, ze is niet zo goed te been en soms lijkt t net alsof ze omvalt maar dan kan ze zich nog net vasthouden. Maar dit keer waarschijn lijk niet. Hierdoor had ze haar bovenarm gebroken, en verschrikkelijke veel pijn. Dit was al een probleem omdat ze eerder een herseninfarct had gehad en daardoor dr andere arm ook niet-goed- werkte.

Maar ze kon niet in het ziekehuis blijve omdat ze ver nix voor haar konden doen, en in een verpleeg tehuis kon ook neit want die waren vol dus moest ze gewoon naar huis! bespottelijk...

Mn oma belde vannacht dat ze zo'n pijn had en mn moeder ging naar mn oma en die lag in bed te creperen van de pijn. De volgende ochtend meteen dokter+ziekenhuis gebeld voor verder onderzoek. Ze was in een shock geraakt van de pijn. mn moeder was naar huis gekomen om te vertellen hoe het was met mn oma. Toen werdt er bebeld dat ze beter naar t ziekenhuis kon komen, mn vader ging mee.

Door de shock zou ze een te lage bloeddruk hebben gekregen en daardoor een hartstilstand. en bleek dat ze lief en vredig in slaap is gevallen nooit meer wakker zou worden. :(

ik had nog nooit eerder een familie-lid verloren. En t voel zo raar dat ze er nu niet meer is... mn moeder vroeg of ik haar nog wilde zien, maar ik denk dat ik mn oma liever herinner zoals ze was, met dr rolatortje, en niet in een houten kist…

ik weet niet of ik t nou bij Psychologie & Filosofie of bij Cyber Talk moest posten… Maar k had ff zin om het van me af te schrijven…
:'(

Condoleerd

:aai:

Keb het een maand geleden gehad, en als ik dit zo lees zit ik weer :| tis denk ik ook beter dat je haar niet meer ziet. Ik heb het wel gedaan en was daar echt helemaal down van, zie d'r ook steeds weer liggen..

Ik wens veel sterkte.

dank je, ik ben ook bang dat ik haar dan aleen maar herinner in die kist en dat lijkt me nix, dus k doe t maar niet:{

Familie verliezen is nooit echt leuk, zeker niet als het iemand uit je naaste buurt was. Wanneer je iemand verliest die je vaak zag is de schok ook groter dan wanneer je iemand verliest die je bijvoorbeeld enkel op familiefeesten zag.

Ik ben bijna drie jaar geleden ook mijn oma verloren [1939-2001] Geloof mij dat het ook wel als een enorme schok aankwam. Ik zag haar elke dag (ze woonde schuin-over ons) en ik ging er met plezier heen. We kwamen echt op alle vlakken overeen. In 2000 werd ze plots heel erg ziek. Ze dachten dat er iets mis was bij haar nier, maar later werd vastgesteld dat het kanker was. Als ze in het begin GOED gecontroleerd hadden, had ze misschien nu nog geleefd....

Ach... na bijna twee jaar vechten tegen kanker heeft ze d'r strijd verloren. Ik mis haar eigelijk nog vaak... Maar verdriet slijt wel met tijd, hoe hard het ook klinkt...

In ieder geval gecondoleerd, en sterkte aan je familie... :( :aai: :aai:

mijn oma gaat momenteel ook achteruit. ligt al een aantal dagen alleen maar in bed geloof ik:\
gecondoleerd en sterkte iig:aai:

hmz dat verhaal heb ik ook bij mn oom. dat heeft een paar maanden geduurd met onderzoeken voor ze zeiden dat het longkanker was. ik vraag me nog altijd af of ze het eerder wisten, maar gewoon niet wouden zeggen. Of dat ze er echt pas zo laat achter kwamen:s

ik heb het nog nooit meegemaakt dat iemand in mijn dirrecte omgeving is gestorven.
en spap wil niet eens dat ik naar zijn begrafenis kom als hij doodgaat want hij wil dat ik hem herrinner zoals hij was..

maar sterkte frox!!

gecondoleerd..

Het wordt alleen erger als het niet alleen blijft bij je oma.....

sterkte voor de komende tijd jongen :aai:

Gecondoleerd zou ik zeggen..

Heb nog niet echt vaak iemand verloren die me heel erg dierbaar was, dus ik weet niet zo goed hoe je je dan voelt. Maar ik kan me voorstellen, zeker bij een persoon die dicht bij je staat, je onwijs veel pijn hebt.

Sterkte ermee.

bedank allemaal! :love: ik hou van jullie!

Gecondoleerd. Mijn Oma is 1 maand en 2 dagen gelden overleden, ik woonde bij der in huis vanaf me 4e. Dus het was als een 2e moeder , daarom is het bij mij anders. Omdat ik meteen na de begravenis naar Tokyo ben teruggegaan , besef ik het me niet. Nog niet. Maar dat komt wel als ik thuis ben end aar ben ik bang voor. Iig wil ik je veel sterkte wensen , want een verlies is iets wat moeilijk is om mee om te gaan. Knuffel!

gecondoleerd :aai: :)

Gecondoleerd..:*
Als het afscheid er is, kun je misschien wel meegaan, maar dan bijv. blijven wachten in een andere ruimte.
Dan kun je op dat moment nog bedenken wat je zelf wil..
Dat heb ik zelf ook gedaan bij m'n oma, ik wou eerst niet, omdat ik haar ook wou herinneren zoals ze was, maar uiteindelijk ben ik toch gegaan...
sterkte. :aai:

Gecondoleerd:aai:

Ik was nog heel erg jong toen allebei mijn oma's overleden,dus ik heb dat niet zo heel sterk meegemaakt.
Heel veel sterkte iig!

gecondoleerd...:aai:


ik heb trouwens al 4 familieleden verloren; moeder, oom, oma, opa. puuh en me andere opa en oma ken ik niet, omdat me pa daar ruzie mee heeft...:(:(

Volgens mij kan ik jou beter condoleren dan jij mij, :aai: * omhelst silverchair * :love:

Mijn innige deelneming ...


Ik heb ongeveer het zelfde meegemaakt, maar dan met mij overgrootmoeder. Zij is ook verschillende keren gevallen.
In 5 jaar tijd is ze van lopend en zelfstandig gegaan naar een plant-leven.
De laatste week kon ze zelfs niet meer eten of drinken, dat is het moment waarop je beseft dat nx nog kan helpen :'(
Iedereen toen langsgeweest, ze is op 21 januari gestorven een jaar geleden, was 97 geworden.

Ik leef met je mee ... :aai:

Gecondoleerd.. :)

Mijn oma krijgt vandaag de uitslag over haar hooddpijn.. ze heeft al maanden achter elkaar hoofdpijn en ze kunnen maar niet vinden wat er is, en dan vandaag hoopt ze eindelijk de uitslag te krijgen.. K hoop natuurlijk niet dat t iets ernstigs is.. Kheb nog nooit iemand in m'n directe omgeving verloren, maar ik kan me wel een beetje voorstellen hoe erg dat moet zijn :s Heel veel sterkte he :* :)