Fobieën
 

Een fobie voor vrouwen.
Is dat erg? :{

Dat ligt eraan he.

of je homo bent of niet :)

Re: Fobieën
 

zo erg ben ik toch nie?:{

Re: Re: Fobieën
 

Nou ;)

tis meer zo van.. dat als je meisje ziet die je niet kent en je hebt bijvoorbeeld een paar keer oogcontact, dat je dan.. snelle hartkloppingen krijgt, benauwd wordt, je niet lekker voelt en helemaal angstig wordt en zo snel mogelijk weg wilt.
zoiets..

Wow, dan heb je een probleem zeg.

Persoonlijk heb ik daar gelukkig geen last van. Als ik oogcontact maak met een meisje dan voel ik daar meestal ook niet echt veel bij eerlijk gezegd.

En als ik merk dat ze me aan zit te kijken dan ga ik een keertje met mijn tong langs mijn lippen en geeft ik een knipoog ;)

en het gaat er dan niet om dat je liefde op t eerste gezicht hebt ofzo. of dat ik dr leuk vind ofzo. daar gaat t niet om
maar meer gewoon bang zijn om weer een meisje te krijgen, omdat je er al heel lang geen hebt gehad.
zoiets.

Ach, als je er al lang geen hebt gehad, dan is dat toch alleen maar leuk. En als het achteraf niets wordt, of je wilt niet meer dan kun je het altijd nog uit maken:)

of juist beangstigend.

Maar die angst moet toch ergens vandaan komen dan.

Wat is er dan zo erg aan een meisje hebben ?
Of gewoon lekker wat flirten.

dr is helemaal niks ergs aan. maar.. ja tering ik weet t ook niet.
ik ben gewoon te bang voor het contact vóórdat je iets hebt zeg maar. dat kan ik gewoon niet. ik kan heel moeilijk een stap verder zetten als het ook echt iets kan worden als je snapt wat ik bedoel. ik kan niet inzien of ik een stap verder mag zetten.
en die allereerste stap is echt een te hoge drempel voor me.
en.. ik weet niet waar die angst vandaan komt.
en flirten kan ik niet.

Hmm, ja dat is inderdaad vervelend.

Ik heb er zelf alleen maar last van gehad toen ik wat jonger was ( 15-16). Toen durfde ik alleen maar naar meisje te kijken als ik ze leuk vond. Maar tegenwoordig probeer ik er gewoon oog contact mee te krijgen. Al vind ik het nog steeds moeilijk om zomaar op een onbekende af te stappen.

ja naja dat is voor iedereen moeilijk denk ik.
maar ja.. pfff.. ik weet echt niet wat ik hieraan moet doen.. :{

Ja, het probleem ligt natuurlijk helemaal bij jou nu.
Misschien kun je wel proberen gewoon oogcontact te maken, en verder niets. Als je je daar bij op je gemak voelt kun je verder gaan. En misschien als het meisje merkt dat je haar leuk vind dat ze zelf wel wat durft te ondernemen.

het probleem ligt bij mij, daar ben ik ook achter. en ik voel me dus juist niet op mn gemak als ik oogcontact heb. dat heb ik net gepost..
en ja.. de laatste aantal keren dan ik een stap heb gezet zijn allemaal mislukt, dus ik ben ook bang om zelf een stap te zetten en weer op mn bek te gaan.
al waren het wel meisjes die ik al kende en die relaties (niet in de zin van verkering ofzo) heb ik bijna allemaal verneukt gewoon.
bij nieuwe meisjes kan ik dat dan niet verneuken, maar die angst is er nog wel.
al zet het meisje de stap dan wordt ik ook angstig, maar dan weet ik tenminste dat ik een kans maak en dan weet ik dat ik ook stappen kan zetten ofzo.
pffff.. ik zit echt raar in elkaar. ik snap het gewoon niet. dat sommige mensen gewoon.. dit soorten dingen echt makkelijk kunnen enzo en dat ik echt gewoon helemaal gek kan worden gemaakt, zoals een onschuldig oogcontactje met een meisje in de metro vanmiddag. ik viel bijna flauw man

Ik denk altijd maar zo, er zijn zoveel meisjes op de wereld. Allicht dat er een paar tussen zitten die bij me passen. Ik heb al een paar keer een vriendin verloren, omdat het niet meer klikte en ze het uit maakte. Maar ik heb ook net zovaak weer een nieuw meisje gevonden. Als het uit zou gaan met mijn vriendin zou ik helemaal kapot ervan zijn, dat weet ik zeker. Maar ik weet ook zeker dat ik daarna weer gewoon verder kan en een nieuwe zal ontmoeten.

:aai:
kwestie van wennen
en van ervaring. na een tijdje weet je hoe je hier mee om moet gaan. had dat zelf ook, maar na een tijd wordt je bikkel8-)

ik weet heel goed wat je omschrijft, maar je moet dan je grenzen verleggen, en dat is ook heel eng.

maar probeer dit anders met mensen die je iets beter kent, om te oefenen op oogkontact ofzo

kwestie van wennen.. hoe lang duurt dat wennen gemiddeld?

ik bedoel .. ik weet ook niet hoe ik er mee om moet gaan.

maarja.. ik weet t ook ff niet meer. :{

Ik denk niet dat daar bepaalde tijden aan gekoppeld zijn. Je moet je wat zekerder gaan voelen over jezelf. En dan wordt het allemaal wat makkelijker. Af en toe lijkt het ook net of ze het aan je kunnen merken moet ik eerlijk zeggen.

ik ben echt heel zeker van mezelf.
alleen op dit gebied ben ik zo onzeker als de pest.
en dat is echt mijn zwakke punt gewoon.
en inderdaad, soms lijken ze het te merken.... dat heb ik wel eens vaker gehoord.. het vrouwelijke geslacht is echt zoooo veel meer superieur dan het mannelijke geslacht.. en ze kunnen je zoooo beinvloeden en tering.. ik kan er echt niet tegen.

Weet ja, ik heb gewoon geluk dat ik van nature een echte kletser ben. Ik kan tegen alles en iedereen aanlullen. Dat helpt af en toe wel. Maar met meisjes ben ik ook onzeker hoor, en dat zal ook nooit veel minder worden als dat het nu is.

ik was eerst ook heel verlegen, naar jongens toe. als ze iets tegen me zeiden durfde ik niks terug te zeggen, of er kwam wel iets stoms uit (vooral bij jongens die ik wel leuk vond).
en oogcontact vond ik ook heel eng.
maar geleidelijk aan wordt dat minder
en nu sta ik zelfs af en toe te plagen als ik op stap ben. (ben pas zo zeker van mezelf sinds.. uu.. november ofzo)

dus ed, komt allemaal goed joh, als ik je precies kon zeggen wat je zo moeten doen, zou ik dat natuurlijk doen! ik kan natuurlijk wel tips geven, of helpen om iig over die oogcontact"fobie" te komen, als je wilt?

hmja ik alleen als ik echt iets te zeggen heb. maar soms snap ik die mensen niet die echt de oren van je kop af lullen en het gaat echt nergens over, maar toch blijken sommigen diegene boeiend te vinden ofzo.
maar tegenover meisjes ben ik op zich niet onzeker, want ik kan goed met meisjes omgaan en sommigen zijn ook echt goede vriendinnen van me (zoals JEANUS bijvoorbeeld).
maar het is ook niet altijd hoor, dat ik angst heb voor een meisje. het is in bepaalde gevallen.

Ja, ik snap soms ook niet wat meisjes nu in mij kunnen zien, ik klets iedereen de oren van zijn kop :d Maar ja, ik zal dus blijkbaar niet alleen maar onzin uitkramen he ;)

lol :p
ja, misschien dat je interessante onzin uitkraamt :loser:

Of ik ben zo aantrekkelijk dat ze dat maar op de koop toenemen :Y)

heb verder geen eigendunk ofzo:z

jah precies :p
maar laten we niet offtopic gaan. :aai:

Weet je zeker dat het niet gewoon verlegenheid en onzekerheid is over je zelfbeeld? Vroeger ( begin middelbare school periode) was ik ook echt heel erg verlegen en onzeker tegenover aandacht en meisjes. Toch gek als je bedenkt dat ik echt in een vrouwen familie ben opgegroeid. Echter al in het examenjaar heb ik wel een stuk meer zelfvertrouwen gekregen en dan vooral tegenover mensen die je "kent" Reden weet ik niet. Wat betreft oogcontact vond ik dat toen ook moeilijk vooral als iemand echt bleef kijken ongeacht wie dat was. Dat is echt iets dat je kan oefenen en later zelfs van kan "genieten" Kom anders bij mij de rechtenstudie doen dan moet je wel met meisjes omgaan of je het nu leuk vind of niet (80%) Dat heeft mij iig echt enorm geholpen. Ik zal nu niet gaan beweren dat ik de zelfvertrouwdheid in eigen persoon ben, want soms bij vreemde mensen klap ik nog weleens dicht, maar het is echt met 200% afgenomen omdat ik me niet zoveel meer van andere aantrek.

Of bedoelde je dit niet?

praat met zon vertrouwingspersoon op school (daar praat ik ook nu veel mee) helpt echt hoor :thumbsup:

dit is zeker sarcastisch bedoeld8|
anders moet je eens lezen waar het over gaat8|

Hij meent het serieus :z

maar het is niet zo dat ik verlegen en onzeker ben tegenover aandacht en meisjes.
het is alleen bij bepaalde meisjes. ik weet niet pcies hoe ik dat moet uitleggen.
maar em.. jah, dat oogcontact ben k een beetje aan t oefenen, maar k heb nog niet erg veel oogcontact gehad dus.. jah :p
en ik ga niet bij jou rechten studeren pfp ;)
hoeveel ik ook van je jou :love: :(

Het is geen kwestie van gewennig, ik denk dat veel mensen het verschil niet zien tussen een "fobie" en een beetje bang zijn.

Een echte angst om het zo maar even te noemen, slaat meteen aan in je lichaam.buikpijn, trillende handen, rillingen, zweethanden, ademtekort, misselijkheid, het gevoel dat je meteen weg wil, zwarte vlekken voor je ogen, hyperventilatie etc.. (jou lichaam kan natuurlijk ook anders reageren, aangezien iedereen anders is, maar je krijgt iig lichamelijk last van een situatie)

Het gaat niet zomaar weg door oefening of gewenning. Het probleem zit hem namelijk in je gedachten. Je hebt jezelf aangeleerd om op een bepaalde situatie negatief te reageren.
ik weet niet of je het herkend, maar het zal ws zo zijn dat als jij een leuk meisje ziet je meteen denkt: ,, wat als ik niet goed genoeg ben, straks doe ik het nog verkeerd.. ik ben te slecht" (of iets in die richting)

De eerste stap die je moet zetten is het herkennen van die gedachten. Dus als je een leuk meisje ziet meteen realiseren wat je denkt. Als dat je lukt moet je hem onderscheppen en je afvragen is het wel zo? waarom denk ik dit?
als je een positief antwoord op deze vragen hebt dus : ja ik ben wel goed genoeg, en wat dan nog als ik het verkeerd doe, ik ben niet slecht (of iets in die richting) dan kun je als je een leuk meisje ziet bewust gaan denken: ik ben goed genoeg, en ik mag doen wat ik wil etc.. Uiteindelijk zul je na heel veel tijd niet meer zo bang zijn :)

Ik klink nu een beetje als dokter phill ofzo.. Het komt omdat ik ook een ernstige fobie heb gehad, en er nog steeds bang voor ben maar dat er wel verbetering inzit. Ik was heeeeeel erg bang voor "solozingen" of ook maar iets op muziek zingen. Ik heb er zes jaar lang keihard aan gewerkt, en heel erg met mezelf in de knoop gezeten (m.b.t. dit onderwerp).Elke keer als ik moest zingen had ik geen controle meer op mijn lichaam, maar eindelijk zijn mijn gedachtes als ik het moet doen positiever aan het worden. Zondag was echt een heel erg grote mijlpaal voor me omdat ik voor de eerste keer in mijn leven eens met plezier "solo" zong, al was ik nog erg bang en heb ik maar een kwart laten horen van wat ik eigenlijk kan.. ik ben er heel erg trots op dat ik het eindelijk doe met plezier..
vandaar dat ik er zoveel van afweet.. :)

nu zul je wel denken, jemie zes jaar dat is lang. Maar bij de ene persoon gaat het heel snel en bij mij ging het heel langzaam. Daarbij komt dat het doen van iets wat je eng vind je wel eerder kan, maar voordat je het met plezier doet, meestal langer duurt :)

sterkte :*

ps: morgen ga ik weer zingen!! :d:d (ik heb er echt zin in :+)

wow. dat is nog eens een post :huh: :respect:

okej, het is niet echt een fobie. een fobie heb ik voor wespen en bijen en spinnen. want als ik dat zie.. dat ben ik echt meteen 100 km verderop ofzo.. :{

ik weet niet pcies wat ik moet posten nu, maar thanks voor je post over fobie :p
en dokter phill is cool ( :rolleyes: ) dus maakt niet uit ;)

whaha ik verveel me heel erg :+
dokter phill snapt sommige dingen nog niet helemaal, maar verder helpt hij mensen en dat is :thumbsup:

ik denk dat mijn post wel betrekking heeft op je angst ..

wow.... ik kan mezelf nogal Identificerenmet Instructio4.

ik heb dit nooit echt beschouwt als een "fobie", ik dacht altijd dat het gewoon iets was met verlegenheid. altijd als ik "contact" heb met een (vreemd) meisje klap ik vaak dicht. gevoel dat ik niet goed genoeg ben, krijg het benauwd, wil weg.... verdomt irritant.

maar heel raar, de laatste tijd had ik nogal knus contact met een meisje, en ik voelde me gewoon op me gemak. maar om de één of andere reden durfte ik niet verder.... en toen klapte ik weer dicht.

volgende keer als ik der weer zie ga ik ff tips van colafles gebruiken.

goed topic:thumbsup:

Ik ken het wel een beetje ja, maar niet zo extreem. En het verschilt ook heeel erg per situatie. Als ik in de Nul74 ben of in "de Brouwerij" zijn daar allemaal mensen die ik wel redelijk goed ken. En zij kennen mij ook. Dus ik weet wat ik van ze kan verwachten, en zij weten wat ze van mij kunnen verwachten. Dat maakt het wel heel wat makkelijker.

Maar als ik in een omgeving ben waar ik eigenlijk niemand ken vind ik het ook erg moeilijk om contact met iemand te maken, en wordt ik vaak erg hyperactief. Soms kan ik ook uren voor me uit lullen en weet ik vanalles te vertellen, en soms klap ik helemaal dicht. Maar dat ligt heel erg aan de persoon en de omgeving.

Wat mij altijd wel erg geholpen heeft is heel erg veel uitgaan. En dan uitgaan met mensen die al wel andere kennen. Dan leer jij namelijk ook die andere kennen en leer je omgaan met het maken van contacten. Ook met meisjes/vrouwen dus.

Maar wat ik me even afvraag, wat gaat er precies door je heen als je even oogcontact hebt met een (laten we zeggen) meisje in de metro? Denk je dan meteen van ik wil haar zoenen AAAH! ik wil haar! Of meer zoiets van dat is wel een erg mooi meisje, of leuk meisje. Zou ze wat in mij zien? owow zit me haar wel goed?

Wat is het wat jij wil op het moment dat je een "leuk" meisje ziet op zo'n moment.

Misschien heeft dit niet helemaal betrekking op wat jij zegt, maar misschien heb je er al wat aan? Ik zou namelijk verder nu ook niks anders kunnen bedenken.

nou het is niet helemaal zo dat ik bij ieder meisje dichtklap. want bij meisjes die ik ken voel ik me gewoon op me gemak. die bij ieder meisjes, want niet ieder meisje ken ik even goed.

maar het zo dat als ik in de metro zit (wat echt een kutvervoer is, want je kunt alleen maar naar de mensen in de metro kijken óf naar buiten waar je de weerspiegeling van binnen ziet.. hetzelfde dus..)
maar als ik in de metro zit en ik zie een mooi meisje (niet meteen van die wil ik zoenen!! of whatever), maar als ik dan oogcontact heb met diegene kijk ik altijd meteen weg en word ik heel onzeker. ik weet dan niet waar ik heen moet kijken in de metro en dan word ik helemaal angstig zoals ik in een post hierboven ergens heb beschreven. ik kan echt nergens heen.
en erheen gaan om te gaan praten ofzo doe ik niet, want dat durf ik echt niet als ik zo een bevlieging krijg.
het is dus niet overal, maar vooral met openbaar vervoer en zo en op plekken waar ik nergens heen kan om te schuilen zeg maar.
tis echt vet vaag en het slaat misschien nergens op, maar het is echt irritant.. :{
en als ik bijvoorbeeld met een bekende in de metro sta en zoiets gebeurd, dan kan ik gewoon met diegene praten en gewoon doen alsof er niks aan de hand is.
want als ik eenmaal oogcontact heb gehad met iemand, dan denk ik meteen dat diegene me in de gaten houdt ofzo.
ik doe dat in ieder geval. ik observeer de mensen in de omgeving waar ik ben. en die hou ik ook in de gaten. vraag me niet waarom, maar dat geeft me een veilig gevoel, als ik weet wat er om me heen gebeurd. ook al doen ze niet veel boeiends.
maar als ik dus met een bekende ben, kan ik de aandacht op diegene plaatsen en niet op de omgeving.

beetje snapbaar? :{

Snapbaar is het zeker wel. Maar dit snapte ik al wel. Wat ik me afvraag is: Heb je dit ook met meisjes die jij onaantrekkelijk vind? Zo ja, dan wordt het al wel snel een iets groter probleem dan ik nu in mijn hoofd voor me zie zeg maar.

Snap je dit? ;)

hm ja ook wel bij meisjes waar ik niet direct op zou vallen, maar toch een bepaalde uitstraling hebben wat me boeit.

Klinkt dan eerder dat je niet zeker van jezelf bent, en je daardoor "bang" wordt. Het is dus iig geen fobie ;)

Maar ja, wat kun je eraan doen. Tja, misschien toch eens mijn eerste post nog eens doorlezen, want anders weet ik het ook niet. :)

jah bedankt voor je gelul allemaal in ieder geval :p

maarja dat zeker zijn van mezelf.. ik ben wel zeker van mezelf maar in sommige situaties niet, zoals dit soort situaties.
daar hadden we het al over gehad :p

en uitgaan.. hmjah.. heb ik eigenlijk niet zoveel behoefte aan, want zoveel is er niet te doen in de stad.. :{
en ik heb er simpelweg het geld ook niet voor en ik word ook nergens aangenomen bij de plekjes waar k heb gesolliciteerd.
geld zou echt handig zijn.
want ik ga wel naar de stad, maar dan om te hangen en niet om uit te gaan ofzo eigenlijk.

Tja, om uit te gaan is een beetje geld altijd wel handig jah. Er zijn natuurlijk nog wel andere plekken om mensen te ontmoeten. Maar (hoe stom het ook mag zijn) een bar of disco is altijd wel een relaxed plek omdat veel mensen vaak wat losser zijn door de alcohol etc.

En aan werk komen. Ik ken het, via uitzendbureaus kom ik ook nooit aan werk, en ALS ze dan al werk hebben is het zulk stom werk. Als Telemarketeer (zo'n enquete bel figuur) verdien je wel goed, en het is makkelijk werk en ze hebben bijna altijd wel mensen nodig... maar het is heeeeeeeel erg vervelend werk, dat wel. Na 3 maanden had ik daar ook wel genoeg van.

Maar hier ging het natuurlijk niet om... nou ja, indirect dan ;)

hm ja werk zoeken is kut.
maar volgend jaar (bijna zeker) betaald stage voor een jaar.
dus da's wel relaxed..:p
maar em bedankt voor je posts man :)

No Problem ofcourse.

Nu nog mensen die tips hebben om "lekkere wijfen/chickies" te ontmoeten, kan ik zelf ook wel even gebruiken :+

(ow god, het standaard slipknot taalgebruik :{)

Eddie jongen. Vrijdag ben ik weer thuis , en dan gaan wij is ff lekker naar een stampfeest samen.

Een seriues antwoord krijg je wel via een wat persoonlijkere weg :love:

ik denk niet dat je een fobie voor vrouwen heb
eerder een tekort aan zelfvertrouwen dan

fobie heeft gedeeltelijk ook te maken met zelfvertrouwen denk ik..
en ja, mijn zelfvertrouwen op dat punt is inderdaad way below zero.

en jeanus.. we gaan standaard weer stampen als je terug bent :)

Ik heb een fobie voor mannen en schuifdeuren :thumbsup:

Maar om even ontopic te gaan: ik weet wel dat je heel verlegen bent :p Maar kweet niet wat je aan die eventuele fobie kan doen hoor. Ik zou zeggen: gewoon op meisje afstappen maar ik kan dat zelf ook niet zomaar bij jongens. Veel zuipen helpt wel, maar aan de andere kant heb je dan wel grote kans ook op verneuking, maar dat herinner je dan niet meer. Hm, dilemma

heb ook zoiets, maar na een tijd 'zelf-analyse' (van waarom denk ik zo enz.) weet ik ongeveer waardoor het komt. nu komt een lulverhaal en als dit niet relevant is ga er dan maar niet op in.
Ben bang voor confrontatie. Wees jezelf is het antwoord dan, maar dat is lastig omdat je dan niet zeker weet of je wel een goede indruk geeft. Misschien vindt ze de echte jij wel niet leuk. Is dat het dat dan moet je eigenlijk denken dat ze niet goed genoeg voor je is als ze jou niet accepteerd zoals je bent.
Maar je vind haar toch wel aardig en je wilt toch wel lol met haar hebben. Dus dan maak je weer een paar grapjes waar ze toch wel weer om moet lachen ofzo. Maar dan wordt je (ik tenminste) weer bang dat ze je leuk gaat vinden en dat moeten we niet hebben. Want dan krijg je confrontaties met haar. Want zij wil misschien wel verder dan alleen een gesprek. Maar wat is dat verder eigenlijk, wil ik dat wel? Misschien is dat toch niet wat ik wil en dan moet ik plotseling weer terug terwijl we verder aan het gaan zijn. Valse hoop geven. En dat wil ik niet. Kunnen we er maar beter niet aan beginnen.
Het is makkelijker of bij meisjes die al een relatie hebben.
Zo kan je (ik tenminste) nog wel een tijdje doorgaan, er zijn nog wel een aantal factoren. Na wikken en wegen is het logischer om niets te beginnen als het ware. Ik sta mezelf niet toe om wat te beginnen met iemand.