![]() |
wat moet ik nou
Ik moet even iets kwijt en ik wil graag weten wat jullie vinden wat ik moet doen.
Mijn ouders zijn gescheiden, omdat mijn vader vreemd ging en hij woont nu bij die vrouw en ik woon bij mij moeder. Ik heb haast geen contact meer met mijn vader. Als ik weer genoeg moed heb verzameld, dan ga ik langs en daarna voel ik me weer een paar weken vreselijk rot. Ook nodig ik hem vaak uit voor een optreden, mijn verjaardag of een softbalwedstrijd...........maar hij komt nooit. Het kost zoveel verdriet en energie om contact met hem te houden en het moet allemaal vanuit mij komen. Ik ben nu al 3 maanden niet geweest en dan zal hij ook niet de moeite doen om me te zien. 1x per maand belt hij even en dan gaat het zo: Pa: Hoe is het? Ik: Ja goed Pa: en op school? Ik: ook goed Einde gesprek.. Daarna ben ik dus weer een week van slag. Als ik hem zei en spreek heb ik dus hartstikke veel verdriet en pijn en zie ik heb niet, dan denk ik er niet aan en voelt het stukken beter. Moet ik het contact verbreken? Hij heeft het wel verdiend eigenlijk, maar ik ben zo bang dat als hij dan dood gaat, ik er zoveel spijt van heb. :( |
als hij ook de moeite niet doet
gewoon doorgaan met het leven ok hij is je vader, maar ik maak hieruit op dat hij je vader niet wil zijn (sorry als dit grof overkomt) als hij niet komt opdagen enzo getuigt dit van een gebrek aan wil vind ik toch |
Ik heb hier zo ongeveer wel hetzelfde, m'n ouders zijn nu al 3 jaar uit elkaar en heb m'n vader al +/- een jaar niet gezien, en spijt ervan? Nee zeker niet, hij is dus ook weggegaan voor een andere vrouw en ook echt zomaar van de een op de andere dag, en dat kan ik hem eigenlijk nooit vergeven.
Een tijd nadat ze gescheiden waren ben ik door mijn moeder gedwongen om erheen tegaan omdat mijn broer en ik nogal lastig waren in die periode dus heb ik 4/5 maanden bij m'n vader gewoond maar ben toen op een dag weggelopen omdat ik het niet naar m'n zin had en dat jaar ernaa af en toe wel is geweest maar toen heeft hij wat dingen geflikt wat echt de druppel was en het liefst als ik hem nu zie mag hij van mij dood gaan. Het is hard gezegt maar het is op dit moment wat mijn gevoel zegt. Wat ik hiermee bedoel te zeggen is dat het uiteindelijk jou keus is jij moet er voor 100% achter staan maar als je vader zo doet of het hem niks kan schelen dan zou ik zeggen fuck hem en leef verder. |
Ik ben het gewoon zat dat het alleen maar van 1 kant komt. Als ik er ben doet hij heel blij enzo, maar als ik dan niet kom, dan zie ik hem gewoon niet.
Ik ga gewoon niet meer langs en als hij me wil zien, dan zal hij daar moeite voor moeten doen en naar mij toe komen, want ik ga er geen energie meer in steken. |
Citaat:
Wat zegt je vader er zelf van, als jij tegen hem zegt dat je er erg mee zit dat al het initiatief van jouw kant moet komen? Heb je het daar wel eens echt met hem over gehad? |
Citaat:
|
Citaat:
|
een ding wat bij dit soort situaties goed werkt is een serieuze (formele) brief sturen, waarin je aangeeft, dat je geen zin heb om elke keer weer het initiatief te nemen. Maak hem duidelijk, dat als hij er geen zin in heeft, dat je gewoon minder om hem zal geven. Het is erg lastig om die dingen op te schrijven(typen) en te versturen, maar als je zoiets doet heb je een grote kans dat hij schrikt van zijn eigen gedrag? en dat moet je juist hebben... want blijkbaar dringt het niet op een andere manier door :{
|
Citaat:
|
Alle tijden zijn GMT +1. De tijd is nu 20:16. |
Forum software: vBulletin 3
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.