Pain is the way to happiness
 

Wat vinden jullie van deze stelling?

(Als ik naar mijzelf kijk, klopt het wel)

ja, ik ben hier wel mee eens.

Pijn is meestal een ervaring, en hierdoor wordt je sterker.
Zo weet je beter met die bepaalde situatie om te gaan en ja, dan wordt je gelukkiger.

nou nee.
ik ken tijden waar ik zoveel pijn van binnen had, en daar ben ik echt niet gelukkig van geworden. nogsteeds niet, ookal is de grootste pijn weg.

wat jamiel zegt, van ervaring wordt je idd sterker, of deze nu goed of slecht zijn.

maar pijn hebben is daardoor niet de weg naar het geluk

mee eens.
maar aan de andere kant, als je geen pijn kent, weet je ook niet wat het is om gelukkig te zijn lijkt me.

ja daar ben ik mee eens

je kan er ook bitter en gevoeloos van worden...

Maar dan ben je wel gelukkig.

Je weet niet hoe zoet het zoete is als je het zure niet kent:7

wijze woorden.
sluit ik me wel bij aan..

Ik heb ook het idee dat je vaak pas weet dat je gelukkig was zodra je je kut voelt.

ja dat klopt ook.

maar het is niet zo, dat als je pijn hebt dat je daar gelukkig van wordt.

je kan het geluk beter waarderen, maar dat zijn door dingen die de pijn wegnemen.
het is dus niet de pijn die je gelukkig maakt

hmmmz ik denk dat we niet eens weten hoe gelukkig we zijn ook al voelen we ons een keer kut.... we moeten geen vergelijkingen gaan trekken maar vind je het niet dat we het maar goed hebben wonend in nederland, eten op tafel , kleren aan je lijf,

internet computers and so on and so on..

natuurlijk voelen we ons eens kut maar zo slecht hebben we het allemaal nog niet hoor.

ik ben het niet eens met de stelling door pijn voel je je gelukkig
maar denk wel dat je er sterker door word. sterker worden hoeft niet te betekenen gelukkiger ....

Soms is het even doorbijten met sommige dingen.. maar over het algemeen ben ik op dit moment wel gelukkig

Mag adn wel last hebben van een baaldag vandaag.. uiteindelijk komt alles toch wle weer op zijn pootjes terecht!

Het is niet omdat je eten hebt , kleren , een computer , ...dat je
daarom gelukkig bent.Vooral niet computers , internet , enz ..
al die luxe is voor niets nodig. Je mag nu nog zoveel hebben , maar als je geen liefde kent , mishandeld wordt , of gelijk welke problemen dan ook ,denk ik niet dat jejezelf gelukkig moet noemen.

en als antwoord op de stelling: niet mee eens , sommige dingen
blijf je meedragen en wordt je allesbehalve gelukkig van.

nee, nier persee. Als je een rot periode hebt gehad met veel pijn dan waardeer je de kleine dingen veel meer waardoor je sneller gelukkig bent dan iemand die niet zo'n rot periode heeft gehad.
Maar dat wil niet zeggen dat die mensen niet gelukkig kunnen zijn :)

als je voldoening vind in het gene wat je doet is dat denk ik de weg naar geluk.

en hier hoort pijn denk ik ook bij...ups and downs, vallen en opstaan...

Mee eens :)

Ik word er een beetje moe van dat je niet schijnt te kunnen beweren dat je je kut voelt, zonder dat er wel iemand is die het nodig vindt je er op te wijzen hoe goed we het hier hebben.

Materieel bezit en hoe je je voelt staat volgens mij een stuk losser van elkaar dan mensen schijnen te denken, ja de meesten van onze zijn behoorlijk welvarend hier in Nederland maar het is maar zeer de vraag of dit ons welzijn ook echt verhoogt.

Natuurlijk is het wel goed eens stil te staan bij het feit dat we in zekere zin wel bevoorrecht zijn in Nederland te wonen, maar om nou direct weer te gaan beweren dat we niet doorhebben hoe enorm gelukkig we moeten zijn omdat we hier leven vind ik kwalijk

zo.

Inderdaad ja

:yes:

Je wordt er sterker door, maar of je er nou ook gelukkiger van wordt. Misschien als je goed kunt vergeten. De pijn kan ook een last zijn die je met je mee blijft dragen.

You don't know what you've got, til it's gone..

Misschien niet the way to, maar ik sluit me er wel bij aan dat als je moeilijke tijden hebt gekend, dat je beter kan genieten van leuke dingen

laat ik dan iets lomps noemen
verkrachting, mishandeling, traumatische ervaringen.

die hebben geestelijke lidtekens, en hebben veel geestelijke (en lichamelijke?) pijn doorstaan, en doorstaan ze misschien altijd nog
mensen die misbruikt enzo zijn, kunnen die daardoor gelukkiger worden?

NEE. dus PIJN is niet de weg naar geluk.

tegenslag maakt je sterk ja, maar pijn niet.

daar heb je wel een punt ja

Maar ook dingen die je echt niet gelukkiger maken..het overlijden van een dierbare bijvoorbeeld, daar ben ik nooit gelukkiger van gaan worden. Maar wel (hoe cliché) realiseer je hoe snel dingen afgelopen kunnen zijn, genieten van kleine dingetjes

wellicht niet, maar de mensen met traumatische ervaringen of bijv. sterfgevallen van partners etc etc. die leren wel meer de dingen die ze nog wel hebben, of waar ze in ieder geval op dit moment 'houvast' aan hebben meer te 'waarderen' en daar kunnen ze een flinke dosis 'geluk' uit halen. Ondanks het verleden.

dat bedoelde ik

ik ben het er niet mee eens
om blij of gelukkig te zijn hoef je geen pijn te leiden.
het leven is oneerlijk!!!


rossie!

mm interessante gevolgtrekking..

ja dat bedoelde ik ook

Ja, zodra ze uit het verdriet komen, want meestal (weet de cijfers niet.. dus misschien is het wel niet zo) komen ze wel in een depressie oid terecht, maar dat verschilt per persoon :)

Je kan het ook omdraaien. Hoeveel waarde zou je hechten aan je 'geluk' als je nooit pijn of verdriet hebt gehad?
Zonder de contragevoelens van geluk kan je het ook nooit op z'n waarde schatten dus ook eigenlijk niet voelen.
Concluderend durf ik wel te zeggen dat je zeker soms pijn moet meemaken om te kunnen voelen wat geluk was.

Ik geloof dat ik dat ook vind ja.

erm
ik vind het helemaal niet juist
sommige mensen worden zelfs in pijn geboren
en zullen het de rest van hun leven moeten meedragen
of je moest al geloven in god en paradijs
wat een redenerend mens niet doet

:rolleyes:

En ja pijn leidt niet sowieso tot geluk, dat zeker niet.. Maar als je pijn hebt ervaren geniet je er wel meer van als je je eens goed voelt.