Ik kap er mee..
 

Rotmoeder..

Ze zeurt en zeikt en kan -in mijn ogen, op dit moment- niets goed doen. Zucht. "Het wérkt gewoon niet tussen jou en mij.." hoor ik nu dagelijks. "Je doet altijd zo vijandig.."

Mens, loop naar de maan!

Mijn mama zit in therapie voor een hoop dingen waar ze mee worstelt, maar in augustus houdt 't op. Ze kan het wel verlengen, maar dan kan ze misschien niet op vakantie, dus stopt ze maar helemaal met therapie.

Zodra ze met therapie gestopt is moet ze een baantje vinden. Maar ze is verschrikkelijk vergeetachtig, totaal niet gemotiveerd en wil alleen maar "iets met haar eigen schilderijen" doen. Of iets waar ze een opleiding bij krijgt. A. Dit land is in recessie en bedrijven zullen niet iedereen een opleiding geven. B. Ze heeft alleen Huishoudschool gedaan.

Mijn mama gaat nu door haar eigen recessie, dat gebeurt elke maand een paar keer. Zodra ze geld krijgt -weduwenuitkering- denkt ze: "Ah, fijn, geld!" en gaat impulsaankopen doen. Nu zitten we hier weer in een economisch dal en moet ze geld dat ze met veel moeite heeft verdiend aan boodschappen uitgeven. En wat doet mevrouw? Merkchips en chocola (Milka!) kopen. Nu zitten we zonder brood en melk, maar mét snoep.

Bovendien struint ze door het huis op zoek naar dingen die ze kan verkopen. De picknicktafel uit de tuin is het nieuwste slachtoffer, terwijl er dit jaar al wel een hoogslaper en een grote parasol door haar zijn weggegeven.

Help. Ik wil het huis uit, liefst nu.
Ik heb nu al geen vertrouwen in komend schooljaar :'(

he meis wat erg :aai:

met haar er over praten lukt niet denk je?
of misschien kan je een tante of oom of goede vriendin van je moeder vragen om te helpen hier en daar met een klusje, of haar te laten geloven dat ze door moet blijven gaan met therapie, want uit jou verhaal begrijp ik dat ze nu met therapie beter af is dan helemaal geen.

meis, ik vind het moelijk om je te helpen.... weet eigenlijk ook niet wat ik er op moet zeggen:$
meid heel veel sterkte :* :aai:

ooh meisje!
shit zeg! ik zou er ook ziek van worden als mijn moeder zo onverantwoordelijk deed. ze moet toch wel beter weten lijkt me? en als je dan eens met haar praat, en je zorgt dat zij een deel van haar geld aan jou geeft zodat jij boodschappen kan doen?

Wat vreselijk is dat. Ik zou echt helemaal gek worden als dat bij mij thuis allemaal gebeurde. Geen idee wat je eraan kan doen. Heb je een broer of zus waarmee je erover kunt praten? Of een ander familielid misschien.

:( :( :( :( :( :( :(

Met mijn mama praten is niet echt een optie, zodra ik ook maar íets zeg over iets dat me niet bevalt begint ze al half te huilen dat ze 'vast geen goede moeder is'. Enige remedie daartegen is knuffelen en zeggen dat dat niet zo is, maar daar heb ik meestal geen behoefte aan als ik boos ben :)
Kweenie, voel me een beetje machteloos. Ben 'oud en wijs genoeg' volgens iedereen om het zelf op te lossen, maar heb dus mijn afgelopen studie verneukt omdat ik me teveel zorgen maakte over mijn thuissituatie. Heb weinig zin om dat nóg een keer door te maken.

Dat is het nou juist, ik wil weg uit dit huis en dan moet ze het toch weer zelf doen. Ze moet het zélf doen, ze is verd*mme de hele tijd thuis -op therapiedagen na, dan is ze om drie uur klaar- en roept elke maand dat ze 'beter' en 'weer helemaal op de been' is. Niet dus. :rolleyes:

Broertje is 18 en zusje 16. Zusje maakt zich héél veel zorgen en heeft daardoor een beetje problemen met concentratie op school enzo. Maar nu heeft ze net haar examens gehad en hopelijk gehaald..
Broertje is beetje onverschillig. Het maakt hem niet zo veel uit allemaal, vindt dat het wel goed gaat. Maar hij is ook niet veel thuis en áls hij thuis is doet hij weinig.

Ik wil een huis :'(

zeg haar maar dat ze geen goede moeder is, want als ze milka gaat halen en chips in plaats van eten dan is ze geen goede moeder.

is misschien moeilijk omdat ze dan begint te huilen, maar zo schiet het ook niet op.

ze zal toch een keer de realiteit onder ogen moeten zien, en hopen dat er dan verbetering in komt, je zou ook een keer mee kunnen gaan naar therapie en er samen met de therapuit en je moeder over praten.

maar t blijft een kutsituatie:aai:

mjah ze heeft wel wat meer realiteitszin nodig ja :{

wel echt een rotsituatie ja... misschien is het een idee om te proberen je woede eerst met meditatie van je af te zetten (maak er een grote bol van die je langzaam van je afduwt, en schud je na de meditatie helemaal los - klinkt erg zweverig maar werkt echt goed, van de concentratie alleen al word je heel rustig) dan kun je daarna je moeders verwijten en gezeur ook al beter aan. hoe erg het ook klinkt, jij moet de grootste zijn in dezen.
probeer je moeder in ieder geval duidelijk te maken dat eten helemaal niet veel geld hoeft te kosten als je maar de goeie keuzes maakt. Ik leef ook niet van veel, maar ik rooi het allemaal wel.

wil niet teveel in een keer aan haar kwijt, en blijf altijd rustig als ze dan weer begint te klagen dat ze een slechte moeder is. Dat is de enige manier denk ik om tot haar door te dringen, want met jouw boosheid kan ze natuurlijk niets. En jij voelt je dan natuurlijk goed rot.
echt, jeetje, wel echt moeilijk hoor, kan ik me heel goed voorstellen.
owja en krijs je frustratie wel uit bij je vriendje he ;)

sterkte meisje :aai: