Dagboekje
 

Mja, ik heb momenteel best een rot tijd; sociaal naar de kut, stress, ruzie, depri enzo (wie heeft het niet tegenwoordig :rolleyes: ). Nu hoor ik van verschillende kanten dat je het beste alles van je af kan schrijven door bv. een dagboekje, wil ik ook `s proberen.
Nu wil ik vooral van jongens hooren die dit ook doen (omdat het daar toch wat anders ligt dan bij meiden kwa verwerking enzo) zodat ik me er wat gemakelijker bij ga voelen.

ik ben dan wel geen jongen, maar het is wel het beste!!!
Zelfs ik doe het!!! en ik was ook niet zo'n typje!!
Maar ik kon kiezen; of ik maak mezelf gek door het niet kwijt te kunnen of ik schrijf het op.
Dat is voor mij gewoon het beste, want ik ben geen prater!

Ja ik ben dus ook een meisje:)
Maar..ondanks dat kan je beter alles voorjezelf uitschrijven ,dan het voor je te houden.
Als je het allemaal voor je houd hoopt het zich allemaal op, en op den duur weet je het niet meer
Door middel van uitschrijven wordt alles een stuk helderder voor je, en kom je soms nog achter dingen ( Gevoelens enz) die je niet wist.
Kortom: Schrijven:)

Niet schrijven.. Je tript compleet :|

Hangt er vanaf hoe je het aanpakt
Hangt er vanaf wie je bent
Hangt van de dag en de stemming af
Dus...dat was een mening:)

Dat van jou ook.. En je mag hier toch je mening neergooien ofwat?

Ja..sorry
laat maar:$

typen niet neergooien8)

ik heb geen dagboek zelf
maar schrijf wel gedichten
en dan plak je er zoizo momenten aan :)
herleef je het ook als je het terug leest

Ik heb 3 jaar lang af en aan geschreven/getikt. Lucht best wel op moet ik zeggen. Daarnaast schreef ik ook gedichten (iets waar ik mij bij tijd en wijle nog steeds schuldig aan maak trouwens :p )

Gewoon doen!

ben dan wel een meisje, maar wil toch even reageren. zelf vind ik het wel fijn om een dagboek bij te houden, maar ik kan niet zeggen dat het me onwijs veel geholpen heeft. ik heb meer aan mijn gedichten gehad.

Ik heb een dagboek. Ik schrijf er alleen in als me iets is gebuerd waar ik met niemand wil/kan over praten, maar wat ik toch wel graag kwijt wil.

Dus het is niet zo dat ik er elke dag in schrijf. Meestal zo om de twee weken, als ik zo eens terugkijk en teruglees.

Een dagboek is niet voor iedereen weggelegd en je moet het vooral niet zien als een verplichting dat je er elke dag in moet schrijven denk ik. Want dat doe ik zelf ook niet want 1) daar heb ik geen tijd voor 2) daar heb ik geen zin in 3) ik heb niet altijd wat te melden.

MAar het kan soms inderdaad enorm opluchten alsj e al je emoties en stress botviert op een stukje papier jah..

ben ook meisje
ik schrijf echt ELKE dag in m'n dagboek. Meestal een hoop gezever en gelul, maar ik voel me der goed bij. En dat is het belangrijkste. je moet niet kijken hoe anderen dat vinden!

ik heb geen dagboek en heb er eerlijk gezegd ook geen behoefte aan

ik vind een dagboek maar kut

Wat bij mij helpt is mijn frustraties ergens op een forum smijten of in een openbare chatroom erover praten. Die mensen kennen je niet en zullen je ook nooit leren kennen, waardoor het veel makkelijker is je verhaal te doen.

Hm ik schrijf al 5 jaar in een dagboek, alleen ik heb de laatste tijd niet echt meer tijd om er wat in te schrijven. Vind ik heel jammer, want ik heb nogal veel aan m'n hoofd

nee heb ik eigenlijk ook niet echt behoefte aan

Ik eb al paar maanden dagboek
ben wel meisje
en je wilt weten hoe jongens dat doen..
ik ken geen jongen die een dagboek houdt..praten en nog es praten
maar bij mij helpt een dagboek ook...
gewoon opschrijven hoe je je voelt...
da lucht op en niemand kan het lezen,...

Ik wordt er eigenlijk alleen maar depressiever van. Door op te schrijven denk ik over alles steeds meer na en zie ik alles steeds zwarter. Wat wel kan helpen is alles ééns in puntjes opschrijven zodanig dat ik alles helder zie en dan gooi ik dat meestal weg. Gewoon omdat ik het dan niet meer alles opnieuw kan lezen en er meer van overtuigd wordt.

oei ik hoop dat ik toch ietsje duidelijk ben? :?

ik heb inmiddels al acht jaar een dagboek (nouja inmiddels dus ook acht dagboekschriften)
jaren waarin ik me echt rot voelde was het fijn om het kwijt te kunnen, nu gebruik ik het slechts nog als documentatie, om mijn grip op de tijd niet te verliezen, en mijn chronologische orientatie te behouden. Ik merk dat tijd als water uit mn handen glipt, en het is fijn om terug te lezen wat ik wanneer allemaal heb gedaan :)

volges mij reageren hier meer meiden dan jongens:p ksgrijf al 7 jaar (met tussenpauzes als het een keer wél goed ging) heb nu al 7 dagboeken in totaal helemaal vol..voor mij helpt t gewoon om het op te sgrijven en alles op een rijtje te hebben, om mijn ged8es te ordenen zeg maar..en het werkt prima, maakt me altijd rustiger:yes:

ik heb een dagboek, schrijf erin wanneer ik wil en iedereen mag het ook lezen wanneer hij wil.. nou ja iedereen. Alleen de mensen die ik vertrouw..

Ik heb geen geheimen voor mensen, er staan ook geen dingen in die kwetsend zijn voor bepaalde personen.

ik schrijf het in mn smsjes, en praat erover met mn vrienden:{

ik wel, heb altijd al geheimen gehad, maar dat komt ook omdat ik vaker mijn gedachten achterhoud dan je zou denken omdat ik meestal toch teveel gedachten heb die niet allemaal uitgesproken hoeven te worden. Er zijn ook ech dingen die ik nooit wil dat anderen te weten komen, en daarom is mijn dagboek echt prive. Ik wil ook gewoon altijd alles kunnen blijven schrijven, omdat ik niet wil dat mn "verboden" gedachten in mijn hoofd blijven spoken, en ook omdat ik het nodig heb om ook harde dingen op te schrijven om deze te kunnen relativeren, om de verstandhouding tussen die persoon en mij goed te houden. Voor mij is het echt zelfkritiek, ook dat ik mezelf nog in diezelfde dagboekbrief tot de orde kan roepen als ik inzie dat ik onzin heb geschreven. Maar als je zoiets dan ook daadwerkelijk zou zeggen, ook al herroep je dat daarna direct, heb je alsnog gekwetst, en hiermee kan ik dat voorkomen :)