![]() |
Onaantrekkelijk sterfgeval
Je verzuipt me, te rijk aan gedachten, onvergetene.
Raak me niet aan! Bloedstollende. Ik ben de druppel, jij regent waarin ik reddeloos teniet ga. Bloedzuiger! Zwaai niet naar me. - mijn gemis bevriest niet - Als enige waarheid voorgeschoteld wordt, schuif ik als stervenloze bij dit vreetmaal aan. Ga heen, onbenullige, besprenkel anders je water - want dat doe je steeds meer - Geen haar gekrenkt op mijn hoofd ziet het, jouw lichaam, bij mijn gebreken aan te schuiven. Vervetting, van mijn bloed en aderen blijf je af. Gewetenloze, luister hoe dan ook, welke sirene - al ben je het zelf - mij ook trekt nooit, aanlokkelijke, zal ik als toegegevene terugzwaaien. Kwast, alleen jij vervuilt mijn water. Vergeet het maar, dood. Ik zal je nooit de ogen kruisen. |
heyhey.
Ik zou graag willen weten wat jullie van dit gedicht vinden. Heeft iemand misschien tips voor aanpassingen eraan? En de laatste strofe... is het niet een beetje een anticlimax? |
een gedicht is iets van jezelf, daar hoort eigenlijk niemand iets aan aan te passen.
|
Citaat:
|
Alle tijden zijn GMT +1. De tijd is nu 08:50. |
Forum software: vBulletin 3
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.