Gedicht: Leven
 

Leven

Ik sta in dit leven
Met een lach op het gezicht
Alleen dat ene in m`n leven
Die waas voor mijn gezicht

Ik loop door het leven
Met de gedachten op mij gericht
Wat kan IK nou geven..
Wat is die waas voor mijn gezicht!..

Ik strompel in dit leven
Met een traan op het gezicht
En alles wat ik doe laat mij beven
Waarom ben ik hier op gericht..

Ik worstel door het leven
Alle pijn en verdriet op mij gericht
Geluk en ongeluk stond bij mij om het even
Het stond in evenwicht

Ik kruip langs het leven
Met alle ogen op mij gericht
Ik durf niet meer te leven
Met die angst voor mijn gezicht

Trots loopt hij door het leven
Zonder zich te “voelen” gaan
Genieten van alles wat het hem heeft te geven
Wat is hier zo moeilijk aan !?!


Het 1# gedicht in m`n leven, waarom kan het geen mooie zijn :|

de idee is er wel, nu nog een beetje werken aan de uitwerking, vind ik. maar oefening baart kunst :)