Zelfmoord.. de gedachten/de daad
 

Er is veel onderzoek gedaan naar jongeren en hun geluk. Er zijn er veel die erg ongelukkig zijn en zelfs dood willen. Maar nu:

Heb jij wel is aan zelfmoord gedacht (echt in de zin van bij je zelf doen). Waaren het alleen gedachten of heb je `t ook geprobeerd?

Ik heb er in een moeilijke tijd alleen aan gedacht. Ik had het lef niet, ben zelfs niet eens in de buurt geweest. Ik ging alleen huilend met de gedachten slapen en werd dan weer normaal wakker. Ik haalde/haal de kracht uit de mensen die het wel gedaan hebben, die hadden het immers echt erg. En ik weet dat er nog toekomst is :)

Aan het proberen toe gekomen.

Spreekt voor zich lijkt me.. Dit is overigens al wel een tijd terug.. Geen idee meer wanneer :{

Nog nooit echt over gedacht om zelfmoord te plegen. Ik heb niet echt angst voor de dood, een mens moet nu eenmaal doodgaan. Maar ik zou het niet kunnen om er zelf een einde aan te maken. En zeker niet op een zeer pijnlijke manier zoals polsen oversnijden en wachten tot ik doodgebloed zou zijn... de gedachte alleen al ...

Bovendien zou ik het niemand in mijn omgeving dat willen aandoen. Een paar jaar geleden heeft een oom van mij zelfdoding gepleegd en dat kwam echt aan als een schok. Voor de hele familie. Wijzelf zijn vervroegd moeten terugkomen uit vakantie.
Iedereen wist dat het zou gebeuren, maar niemand had het voelen aankomen.

dit soort topics vind ik slecht.. ten eerste schiet je er niets mee op en ten 2e kan het verkeerde gevoelens bij iemand oproepen.
maar dat is mijn mening slechts.

Ik denk zelf dat `t wat steun geeft, althans voor mij in die tijd. Gewoon het gevoel dat het niet alleen bij jou zuigt en dat het ook weer over kan gaan :)

En er over praten lijkt me ook een opluchting?

Iemand die erover praat dat ie zelfmoord wil gaan plegen wil gaan plegen, wil niet dood, maar wil alleen maar aandacht en op het nippertje gered worden. Dit is een onderwerp waar ik nog niet eens over na wíl denken omdat het 2 maanden geleden in m'n eigen omgeving is gebeurd

Enerzijds is het een schreeuw om aandacht. Mensen die het werkelijk in hun bol halen om zichzelf van kant te maken, praten er meestal niet over met mensen in hun omgeving wat ik zo zie.

Anderzijds, onderschat de mens niet. Al lijkt het een schreeuw om aandacht, zo'n persoon is net zo goed in staat om het door te zetten als niemand die er niet over praat.

en die deel ik,
wat loeloe zegt echter over dat mensen kunnen doorschieten naar de werkelijke daad, ook al lijkt het een schreeuw om aandacht .. kan ik mee inkomen .. maar dat zegt echter wel iets over de labiliteit van een dergelijk persoon.

ik denk dat mensen die sowieso aan zelfmoord denken of het alleen al roepen niet stabiel te noemen zijn..

Re: Zelfmoord.. de gedachten/de daad
 

In mijn verleden heb ik er zelfs heel vaak aan gedacht, daar waren toen verschillende redenen voor.
1 keer heb ik het geprobeerd, en die poging was ook grandioos mislukt. Nadien heb ik het niet meer geprobeerd. :)

En NU denk ik er NOOIT meer aan, ik heb er geen enkele reden toe, op dit moment ben ik véél te gelukkig :)

Dan durf ik met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid te zeggen dat jij geen serieuze zelfmoordgedachten hebt.

Dan heb je geen zelfkennis, ik vind gewoon iemand die zelfmoordgedachtes heeft niet stabiel. en velen met mij, waaronder psychiaters.

Bron? Je eigen idee nietwaar? Ok sommige mensen kunnen minders snel dingen verwerken en opvangen, maar het is maar net hoeveel je voor je voeten krijgt eh.

Bron: 3 psychiaters en twee psychotherapeuten :) en mezelf natuurlijk ;)

Kijk ik kan hier verder uit gaan wijden maar als Saduf hier nog vragen over heeft mag hij me pmmen want ik ga niet alles hier op het forum plaatsen over mezelf :*

terug naar de poll

ik vind het zo walgelijk als mensen stoer proberen te doen door zulke dingen rond te schreeuwen.

ja alsof we nu masaal moeten zeggen: Sow jij durft *schouderklopje* :+

Kerel?? :+

Kerel wat verwacht je dan? Dat ze allemaal gaan zeggen: Och wat zielig voor je ik heb echt met je te doen. Kan ik je ergens mee opvrolijken?

Het is idd een vorm van stoerdoenerij als je hier gaat zitten vertellen dat je op het spoor hebt gestaan. Waar of niet waar? :rolleyes:

Ik vind het ok als jullie discussieren maar zouden jullie om je taalgebruik willen denken? :*

En ik ben het daar dan ook wel weer mee eens. Als je er aan denkt of daadwerkelijk wil gaan doen, wil je dus eigenlijk de natuurlijke loop van je leven veranderen. Als je er aan denkt om jezelf te doden omdat je niet gelukkig bent doe je iets wat niet de normale aard van een mens is. oftewel je doet iets terwijl je heel onstabiel in het leven staat, want anders zou je zoiets niet willen doen.
Zeggen dat je heel stabiel met beide benen op de grond staat en toch zelfmoord wil plegen is onzin! Ook het feit dat er dan meteen zo'n reactie komt, "ik heb op het spoor gestaan, maar ja dat kun jij niet weten" is toch ook een roep om aandacht??? Anders zeg je het niet . En dan ook nog zeggen dat je jezelf heel stabiel vind, als je met beide strak op de grond staat dan ben je zeker van jezelf als je zelfmoord wilt plegen ben je niet zeker van jezelf!
Oke dit klinkt wel erg hard, maar goed jullie begrijpen waarschijnlijk wel wat ik hier allemaal mee bedoel.
En begrijp me niet verkeerd, het hele idee zelfmoord plegen heb ik ook een tijdje behoorlijk aantrekkelijk gevonden, en ik kan ook begrijpen waarom er zoveel jongeren/mensen met dat idee rond lopen, maar ik blijf erbij dat ik het een erg egoïstische daad vind, je laat zoveel mensen in de steek!

wanneer je oud genoeg bent of anderzijds in staat bent om fatsoenlijk te discussieren praten we met je verder okay? maar uit je post blijkt kennelijk dat je iets dwars zit... Heb je al professionele hulp gezocht? zo nee , doen :thumbsup: knap je vast van op ..
:{

je kan altijd proberen een oplossing te vinden voor je probleem.
trouwens zelfmoord vind ik maar egoïstisch.
ten eerste laat je 'n hoop mensen achter die verdriet zullen hebben en ten tweede betrek je er altijd anderen bij.
als je op het spoor gaat staan, wat voor een trauma moet die treinbestuurden dan wel niet hebben?? Als je je polsen doorsnijdt, wat met de persoon die je dan vindt helemaal in het bloed? misschien is het wel je kleine zusje/broertje...
maar daar zit je niet meer mee, want jij bent lekker dood.

Ik vind dat de maatschappij erg bijdraagt. De druk op de mensen is veels te hoog(als scholier kun je daarover meepraten) Waar je vroeger in afrika in een grot op wilde herten jaagde, zit je nu met een schuld van 250 ton aan euro's voor een gierig huis waar je 50 jaar als een ketting aan vast zit, met tonnen huiswerk , en 40 uur in de week werken voor de rest van je leven voor god weet wat voor reden.

Het is niet echt iets om naar uit te kijken. De sfeer is dat we het onzelf onnodig moeilijk en duur maken. Waarom moet alles uitgeknepen worden, een mens heeft de vrijheid nodig om te kunnen leven en ademen, dus lagere rekening = meer koopkracht = betere economie

hoezee, revolutie.

Nee heb dr nooit aan gedacht ... leef altijd in de veronderstelling dat het uiteindelijk wel weer beter zal gaan ...

Kep het eerlijk gezegt vaak geprobeerd.
Het kwam door wat voorvallen in familie / vrienden.

Later heb ik 4 opnames gehad waarvan 2 gedwongen, ik ben er als een vrolijk mens uit gekomen. Maar heb me daar gebaald.
Ben ruim 8 "vrienden" laat ik het zo noemen, kwijt geraakt.
Later toen ik tijdje vanaf was. (had namelijk psychose, beelden zien of dingen horen voelen ruiken etc. die er niet zijn.).
Was ik een ander mens.

Sindsdien help ik iedereen die hetzelfde meemaakt als mij. Toen dacht ik je leven is van jezelf. MAar als je de politie / ambulance voor je neus krijgt die je platspuiten.. .is het leven niet meer van jezelf. Dus wees gewoon verstanden en probeer er over te praten :).

Just mail me !

Kwil echt iedereen helpen al moet ik me eigen leven daardoor verwoesten.

ik heb gestemd op nooit aan gedacht

maar ik vin da niet normaal je leven beeindigen omdat het niet mee zit!
mischien win je de volgende dag de postcode loterij :d

dus geld maakt gelukkig voor jou?

ja
dan zou het denk ik wel een stuk beter gaan :yes:

"Alleen geld maakt niet gelukkig". Maar je hebt ff geen problemen en schulden en zo aan je hoofd. Toch kun je dan nog steeds zelfmoord plegen. Waarom? Omdat je geen vrieden en familie hebt ofzo, of omdat je gepest wordt. Maar je kan natuurlijk (klinkt misschien hard) ziek in je hoofd zijn, dan doe je zoiets ook, 't is mogelijk.

Ik weet niet of het echt zo is, maar het lijkt mij het logischt. :aai:

pff geld maakt niet gelukkig
zeg dat maar tegen een zwerver

Daar heb ik nog is een leuk stukje over gelezen. Geld maakt gelukkig, maar elke euro die je meer hebt dan het gemiddelde uit de buurt leverd in verhouding minder geluk op. We voelen ons dus algemeen gelukkiger als we meer dan de rest hebben.

Nog nooit over nagedacht en geprobeerd.

Je bent wel een heel erg watje als je met deze manier uit het leven probeert te stappen.

wat is daar nu watje aan? je moet er trouwens wel serieus wat moed voor hebben om het doen!

of heel erg getikt zijn om het te doen

als nu werkelijk alles megategenzit en je leven hel is en er totaal geen uitzicht meer is, ben je mss wel getikt om nog te blijven leven!

zelf ben ik wel de gelukkigheid zelve hoor! :)

zelfs als alles tegenzit
dan zou ik alsnog niet zelfmoord plegen
dan heb je al helemaal niks meer :rolleyes:

weet je niet he! wie weet kom je wel ergens waar het enkel rozengeur en manenschijn is! ;) (de absolute hel kan ook, of helemaal niets...) wie gaat het zeggen he?

Als je dood bent merk je het allemaal wie het gaat zeggen...

Ik geloof in de hemel en hel, en dat we eerst Allah onder ogen moeten komen

daar geloof ik niets van, maar jij mag dat gerust geloven hoor.
ik geloof in niets bezonder. Geen God, Allah, hemel, hel, ofzo... Volgens mij is er wel "iets" maar wat ?

Dat is juist het mooie ervan, het is een 'geloof' je kan het pas bewijzen als je zelf dood bent