![]() |
ben bang
ik ben een jongen van 17 jaar en ik zit met een probleempje...
zoals sommige al weten heb ik genderdysforie het betekent dat ik me voel als een meisje dat geboren is in een jongens lichaam,het kan natuurlijk ook andersom. ik heb vanaf mijn 8e jaar het gevoel dat ik een meisje hoor te zijn...ik heb echt altijd mijn mond gehouden erover tegen mijn ouders en tegen iedereen tot 2 maanden geleden. ik wil me beste vriend vertellen dat ik me al zo voel sinds mijn 8e en ik ken hem al ruim 5 jaar we hebben elkaar gesteunt in hele lastige tijden en ook leuke tijden natuurlijk :) maar ik ben erg bang dat hij me niet zal accepteren...:( toen ik het mijn stiefzus vertelde moest ik heel erg huilen omdat ik erg blij was dat ze mij accepteerde maar ik was ook heel erg bang dat ze me juist niet zou accepteren en dat ze het vreemd zou vinden... ik vroeg me af of ik met jullie hier over kan praten.... bedankt voor het lezen |
je mag er best met ons over praten, maar zou het niet beter zijn denk je, om dit te bespreken met lotgenoten?
|
Als hij echt zo'n goeie vriend van je is, accepteert hij het wel ;)
|
Als Maraska dat zou zeggen, dan zou hij daardoor niet minder mijn beste vriend worden, even goede vrienden.
|
Citaat:
Iig, ik denk dat als hij je 5 jaar heeft gesteund hij je hier ook bij zal steunen. Probeer eerst een beetje op het onderwerp in te gaan, zonder erbij te noemen dat jij je zo voelt. Probeer uit te zoeken hoe hij er over denkt =) |
Citaat:
|
Dat nooit :p
|
Je zou nog wel is op me kunnen vallen als ik me in een meisje zou veranderen O.O
|
alles kan.
|
ik ben vandaag ff langs geweest bij me beste vriend van 6 in de avond tot 3 in de nacht en hebben veel lol gemaakt en tussendoor kwam ik op het onderwerp enik legde hem uit wat het is enzo.
ik ben er achter gekomen dat hij het juist heel erg zou vinden als iemand het heeft en ik vroeg ook dat stel een van je vrienden t zou hebben wat je dn zou doen en hij zij dat die dan die persoon gewoon accepteren zal dus dat is een gerust stelling:). ik praat liever met gewone jongeren ik wil me niet appart voelen ik wil me gewoon voelen zoals iedereen doet... |
Dat begrijp ik.
Als hij zei dat hij het niet erg vond, kun je het hem dus gewoon vertellen ;) @ Maraska; no way! :p |
moet ik wel het lef bij elkaar rapen om het te vertellen...heb het al sinds me 8e en ik heb het pas 2 maanden geleden aan me stief zus vertelt...ik ben gewoon erg bang dat de vriendschap verandert en dat er op een andere manier naar me gekeken zal worden
|
Hij zegt toch van niet? En als je je later eventueel wil ombouwen, en je hebt het nog niet verteld, staat hij al helemaal te kijken ;)
|
Het is toch logisch dat die vriend anders naar hem zal kijken, denk na. Z'n vriend is wel z'n vriend maar is het nou een meisje of een jongen, technisch gezien een jongen, maar vanbinnen een meisje dus blijkbaar. Dus is een eigenlijk een vriendín van hem. Maar moet hij zich dan ook anders gedragen, bladiebla.. Ga je meisjesdingen doen ineens? en ga je ook met gym in de andere kleedkamer? naar de meisjeswc? huh? Het zou toch moeilijk te begrijpen zijn als het ineens allemaal anders gaat. Dat haalt niet weg dat het niet is te begrijpen, maar zoiets zal tijd kosten. Dus ik hoop voor je dat het een hele goede vriend is, en daar dus de tijd voor wil nemen.
|
Citaat:
|
ghehe ik reageerde meer op het gedeelte ''hij zegt toch van niet''
|
W00ps, sorry dan! :$
In dat geval denk jij (denk ik ook) dat die vriend loog. |
waarschijnlijk, maar onbewust. Ik bedoel, dat is net zoiets als zeggen dat echte schoonheid van binnen zit, terwijl het er in de praktijk toch op neerkomt dat je eerst naar uiterlijk kijkt. Hij bedoelt het goed, en hij meent het waarschijnlijk ook wel, maar een eerste reactie zal anders laten lijken.
|
Daar ben ik het mee eens, het zal even wennen worden...
|
gosh. we zijn het eens. yay..
:) |
Goed hea? :+
|
me ouders weten dit niet eens de enige die t weet is me stiefzus...ik heb het in 9 jaar tijd pas aan 1 persoon vertelt en toen ik het vertelde moet ik echt heel erg huilen...ik heb dan het geluk dat me zus me dan accepteert maar ikw eet niet of hij dat ook doet...
ik vind t gwn moeilijk |
Citaat:
|
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
GEWELDIG NIEUWS
ik heb het me beste vriend verteld dat ik me zo voel,ik was echt heel erg bang dus ik typte het in een smsje en liet het hem zien...ik kon die telefoon haast niet geven aan m maar na die telefoon 15 minuten stevig vast te hebben gehouden gaf ik het aan hem en las hij het....hij reageerde heel rustig en zij dat hij het wel beetje biezar vond maar direct erna zei hij dat hij me accepteert hoe ik ook ben omdat we elkaar al zo lang kennen en al zoveel samen hebben mee gemaakt...ik ben echt blij!!! ik zat erna te huilen en helemaal te trillen en toen kreeg ik een klopje op mijn schouder van hem en vroeg hij of het wel ging met me en ik knikte ja...maar ik ben echt heel erg trots op me zelf dat ik het hem heb vertelt=D |
Goedzo! Veel plezier nog, en dat is echt een goeie vriend!
|
Ik ben nooit trots op mezelf o.o
maar goed, dat is idd geweldig nieuws! :D Hopelijk voel je je nu wat meer zelfvertrouwender, en durf je er ook voor uit te komen ^^ Doe het rustig aan he :) |
ik ben al blij genoeg dat 2 mensen het weten na 9 jaar tijd :)
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Alle tijden zijn GMT +1. De tijd is nu 22:54. |
Forum software: vBulletin 3
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.