Liefdesverdriet, zit er serieus mee
 

Beste forumleden,

Ik ben een 20 jarige jongen en ik ben tot over mijn oren verliefd op een collega.

Ik flirtte wat met haar en als ik naar haar lichaamstaal keek en haar reacties, dacht ik dat het wel goed zat! Uiteindelijk trok in de stoute schoenen aan en met best veel zenuwen vroeg ik haar mee uit. Het kwam er wat hachelend uit, maar ik had het gevraagd!

Ze schrok ervan, maar haar antwoord was positief. Enkele dagen daarna, wilde ik een datum weten en wilde ik haar opbellen. Ze nam niet op en ik stuurde een sms. Ze antwoordde, en daarin stond dat ze aan het werk was, dat ze daarom niet opnam. Ook zette ze erin dat het haar niet slim leek wat te gaan drinken, want ik was haar type niet.

Dit sloeg voor mij in als een bom en baalde er wel van. Ik had dit niet verwacht.

Maarja, jammer, het leven gaat door. Ik deed verder gewoon luchtig tegen haar en wilde er geen drama van maken.

Vanmiddag zat ik wat te surfen op het internet en ik kon het niet laten, eventjes een kijkje te nemen op haar hyves. Ik zag dat ze een 'krabbelgesprek' heeft gehad met een andere collega, die tevens een vriend van mij is.
Veel, lange krabbels werden er heen en weer gestuurd. En de afsluitingen van die krabbels gaven mij al kippenvel. Ik kon mijn ogen niet geloven toen ik zag dat die collega haar mee uitvroeg en zij daar positief op antwoordde.....

Ze hebben nu binnenkort een afspraakje......

Misschien lijkt het alsof ik overdrijf, maar ik zit er serieus mee. Ik ben hotel-de-botel verliefd op haar.

Waarom ik dit opschrijf weet ik niet precies. Het lucht een beetje op, maar de enigste oplossing zal zijn "tijd heelt alle wonden" denk ik. Maar tot die tijd voel ik me er verschrikkelijk over.

Tjah, da's gewoon balen.

Oke en nu? het lucht op, kan er niet op reageren
je hebt gewoon pech

Ik begrijp dat het voor jullie lastig reageren is en ik weet ook niet de exacte reden waarom ik dit post, ben een beetje in de war.

Natuurlijk mag ze zelf weten met wie ze uitgaat en afspreekt, maar dat ik nog niet zo lang geleden door haar ben afgewezen, terwijl ik harstikke gek op haar ben, en ze nu met iemand gaat afspreken die ik goed ken en waar ik soms mee ga stappen, geeft mij een akelig gevoel.

Misschien denken jullie dat ik overdrijf ofzo, maar ik voel me echt een hoopje ellende nu.

Over dat liedje, ja die tekst komt wel redelijk in de buurt (hoewel dat liedje een verder stadium is), maar zo voel ik me wel ja.

Liefde komt van bijde kanten en dan kan jij nog zo over je oren op haar zijn als dat niet van haar kant komt houd het op.
Praat er met die vriend over, maar als ze hem leuker vind dan jij kun je daar gewoon niks aan veranderen!
Ga verder met je leven, niet zolang bij een meisje blijven hangen doet zij dus ook niet!:)

Blijft altijd lastig, altijd vervelend... reacties blijven ook het zelfde net als bij ziekte en het overlijden van personen: woorden schieten te kort... sterkte etc. weet ik veel, noem maar wat.

Dat je moeite had met haar uitvragen, wil dat zeggen dat je niet vaak met haar spreekt, of was het meer dat je echt een stap richting haar wou zetten?

De situatie is sowieso rot, daar zit je gewoon even mee... je kunt proberen leuk met haar om te (blijven) gaan, ze blijft je collega, laat haar zien wie/hoe je bent, wie weet kan ze je nog leuk gaan vinden... maar dat kan ook leiden tot valse hoop.

Blijf nuchter, hou je ogen altijd open voor ander moois! en probeer haar hyves te vermijden, dat zal alleen maar dingen tonen die jaloezie kunnen opwekken.
;) en er is niks mis mee om je hart te luchten tegen wild vreemden, daar is het forum immers ook voor.

Ik doe mijn best niet aan haar te denken, maar dat gaat heel lastig.

Ik heb vannacht vrij weinig geslapen, maar de korte tijd dat ik sliep, heeft me wel een beetje goed gedaan. Ik voel me ietsje minder ellendig dan gisteren, hoewel ik me nog steeds belabberd voel.

Dat ik moeite had haar mee uit te vragen, kwam omdat ik echt een stap richting haar ging doen, een belangrijke stap en daar was ik wel wat zenuwachtig voor. Ik spreek haar namelijk redelijk vaak.

Jaloers? Ben ik dat nu eigenlijk? In mijn hele leven, ben ik zelden jaloers geweest, was altijd tevreden met wat ik had. Maar ik heb het gevoel dat ik nu toch wel jaloers ben.

Ik zie haar maandag en dinsdag weer, ik weet niet of die collega (waarmee ze heeft afgesproken) er dan ook is...

Misschien lijkt het alsof ik overdrijf, maar ik ben tot over mijn oren verliefd op haar, en dan is dit het laatste dat je wilt. Verdomme nou!

Je kan toch gewoon vrienden met haar blijven? Je hebt ze dan wel niet als de vriendin... Maar wel als een vriendin... En dat is toch ook prettig.... En een goeie vriendin is soms meer waard dan je eigen vriendin... als het ware...

Je kan toch gewoon vrienden blijven? Je hebt haar dan niet als je vriendin, maar wel als een vriendin. En dat is toch ook prettig? Een goede vriendin is soms meer waard dan een vriendinnetje, als het ware.


Niet dat ik het er mee eens ben, maar vanaf nu ga ik zijn posts gewoon verbeteren in de hoop dat hij er wat van leert.

LoL

Nee, je overdrijft niet.

:+

Ik wil haar wel dat we gewoon als collega's verder kunnen gaan (en ik denk dat dat op den duur wel gaat lukken). Of ze gewoon 'n vriend van mij word, weet ik nog niet. Het ligt eraan hoe ik me daarbij voel en of er iets gaat gebeuren tussen haar en die collega.

Waarschijnlijk weet ik vanavond meer, of ze een date krijgen. Ik neig meer naar de 'nee' kant te gaan. Wij (enkele jongens, waaronder die mannelijke collega en ik) gaan vanavond stappen. Ik verwacht dat ik daar meer te weten kom.

Ik ben blij dat jullie vinden dat ik niet overdrijf. Toen ik dat gisteren las, voelde ik me toch zó vreselijk. Wat een rotsituatie:[

mja dat gebeurtr zo vaak,kan je niets aan doen

Volg je hart... Dat is het enige wat je nu kunt doen...

Voor de andere mensen:

Volg je hart. Dat is het enige wat je nu kunt doen.

Volg je hart. Dat is het enige wat je nu kunt doen.

^:+

^:+

Volg je hart? Misschien rare vraag, maar kunnen jullie dat misschien uitleggen? Want mijn hart verlangt naar het meisje in kwestie en die zegt ook dat ik voor haar moet gaan. Maar ik denk niet dat dat een goede keuze is. Misschien moet ik nu gewoon naar mijn verstand luisteren: Opgeven.

Het is ontzettend rot, that's life, maar als ik achter haar aan blijf gaan, doe ik mezelf alleen maar meer pijn denk ik.

Als jullie dat tenminste bedoelen.

je legt het zo goed uit, je hebt ons niet meer nodig :love:

Ja, volg je verstand en ga geen moeite meer voor haar doen, het gaat duidelijk niks worden dus ik zou het zo laten en gewoon vrienden blijven.

Tis jammer... maar ze wil je niet... Maar je kunt toch gewoon vrienden of collega's zijn met haar... Dan is ze toch soort van bij je... Je mag ze alleen niet zoenen enzo... Zoek je daar een ander voor;)

Ah, ah. Vrienden blijven werkt niet, dan kom je nooit over haar heen. Je moet haar gewoon helemaal laten gaan.

En: *Zucht*

Het is jammer, maar ze wil je niet. Maar je kunt toch gewoon vrienden of collega's zijn met haar? Dan is ze toch een soort van bij je. Je mag ze alleen niet zoenen en zo. Dan zoek je daar een ander voor.

Interpunctie... Dat is iets dat leer ik moeilijk... Maar master Deegbal doet z'n best:P

wat zal jouw docent Nederlands een trauma aan je hebben overgehouden.

Anders doe jij dat vanaf nu ook even. *)

Vrienden blijven werkt niet nee. Misschien later, als het over is, maar nu nog niet!

Het scherpe is er nu gelukkig af. Ik heb wel wisselvallige emoties. Het ene moment ben ik gewoon mezelf, het andere moment ben ik treurig. Maar die treurige moment beginnen minder heftig te worden, gelukkig.

Hopen dat ik die lijn kan doorzetten en het langzaam maar zeker minder wordt. Ik heb trouwens ook die vriend / collega gebeld en gezegd dat ik haar ook leuk vind, en dat ik het rot vind dat hij haar ook leuk vind. Ik gun het hem wel, maar ik vind het rot.

Hij zei dat hij haar inderdaad leuk vind en het ook rot vind. Donderdag zie ik die jongen en zullen we het er ongetwijfeld over hebben.

damn no shit faceon stop daarmee.

oja ot: geef em een tik tegen zen kop,dat lucht zeker op

Die is dood...

kut nu doe ik het zelf ook!

</life>

Het is best verslavend die puntjes... als je 1 keer begint is het moeilijk af te leren... Zie het nieuwe slachtoffer kwalvis:S

Jij bent zo sneu dat ik je wou vergelijken met iets sneus maar nergens op kon komen dat ongeveer even sneu is als jij.

je wil niet weten. :+