Ik begrjp het meissie..3 jara geleden zat ik ongeveer in hetzelfde schuitje als jou en ik weet hoe verschrikkelijk het is.
Ik weet hoe het is dat je niets meer tegen diegene kon zeggen omdat diegene plotsklaps uit je leven is weggerukt..zonder dat je ook maar iets kon zeggen. Zonder dat je ook maar iets kon zeggen dat je van hem hield in de zin van vriendschap.
Niks van dat alles. zomaar ineens. . uit je leven weggerukt.
Maar ik weet zeker dat hij nu daarboven is en beseft wat voor lieve vrienden hij heeft/had..en dat je trots op jezelf kon zijn omdat je er altijd voor hem was als vriendin.
En hij weet dat ook. Ook al is hij nu niet meer bij je .. hij weet dat je van hem hield.
__________________
Tjah...
|