Mijn vader ging dood toen ik 14 was. Hij was al tien jaar depressief, op 13 februari 1999 ging hij van huis weg en kwam niet meer terug. Op de 17e heeft een duiker van de brandweer zijn lichaam opgedoken uit de rivier dichtbij ons huis. Het was ontzettend klote en nu nog steeds wel eigenlijk. Maar het gaat elke dag een beetje beter (met wat uitzonderingen, heb soms echt even weer een dal)..
Ik háát het gewoon dat andere meiden (en jongens) in mijn omgeving wel een vader hebben die er altijd is. Die op hun trouwdag is, op de geboortedag van hun eerste kind..
Hij heeft Tijs (Tyskie) nooit gekend en dat vind ik heel erg.
|