natuurlijk ben je op je twintigste serieuzer bezig met relaties dan toen je nog vijftien was, das logisch. Maar je moet de lat niet te hoog leggen, en vooral niet denken dat je "in tijdnood" zou zitten.
Ik merk ook dat de tijd zeker hard gaat wat het ouder worden betreft, maar ik heb ook weer niet het gevoel dat ik het zelf niet kan bijbenen, je blijft toch altijd bezig met je eigen dingen, en daarin word je vanzelf wel ouder.
en bovendien, wat zeur je nou, zoals phit al zei, je bent allang getrouwd, dan ga je toch gewoon op de achtentwintigste een KID (Kunstmatige Inseminatie Donor) zoeken
doe ik niet moeilijk over hoor, als jij maar voor die schreeuwerd zorgt
