meis

ik zal eerst mn verhaaltje een keer vertellen...
half mei ergens kwam ik de broer van een ex van me een keertje tegen op een vat, het klikte echt super en we hebben de hele avond aan het babbelen geweest enzo, ik had op die moment nog een vriend, maar daar ging het toen al niet meer zo goed mee... na die avond zijn we contact blijven houden (via msn, telefoon,..).
we konden echt goed babbelen en zijn gedachten en dromen hielden me echt bezig, hij was ook de eerste en enige die van mn problemen met mijn vriend wist (heeft me trouwens supergoede raad gegeven, het is wel niet blijven duren met mijn vriend, maar we zijn nog altijd beste vrienden!)
we zitten dus ergens eind juni, examens dus.. ik merkte bij mezelf dat ik wel gevoelens begon te krijgen voor (laten we hem JOS noemen) JOS, maar afspreken was toen vrij onmogelijk (hij zit op unief en had ook examens... dusja). ik merkte ook dat ik echt zat te wachten tot hij op msn kwam of belde, en de gesprekken die we hadden wezen er ook steeds meer op dat hij wel degelijk dezelfde gevoelens had voor mij... Na de examens hebben we nog 3 of 4 keer afgesproken (wel niet bv. naar de cinema ofzo.. meer zo op een afgezonderd veldje, zonder iemand die ons stoorde, picknick, kaarsjes,... ideaal gewoon!) maar hij ging voor een maand op vrijwilligerswerk, dus het was al afscheid nemen (enorm moeilijk! hij heeft zelfs een traantje gelaten)... hij wou eerst alles afzeggen en gewoon hier blijven voor mij, maar ik heb hem kunnen overtuigen op toch te gaan (het was echt iets waar hij enorm naar uitkeek!)
De eerste 3 weken kreeg ik elke dag minstens 10-20 mails van hem, dat hij me mist en misschien een week vroeger naar huis ging komen, dat al de meisjes daar verliefd op hem waren, maar dat er voor hem maar 1 iemand was,.... daarna heb ik niets meer van hem gehoort, buiten een bericht van '' ik denk dat ik toch niet zo verliefd ben''
daar moest ik het dus maar mee stellen.. ik was er echt kapot , hij had geen redenen gegeven, maar mijn eerste gedacht ging naar dat hij bang was (ik heb iets gehad met zijn broer, hij had nog nooit echt een serieuze relatie gehad, hij stond voor zijn herexamens,...) maar dat is natuurlijk maar een gok..
Ik heb me er toch kunnen overzetten, en heb na hem nog een relatie gehad van 2 maand waar ik me echt goed bij voelde(maar hij was niet echt verliefd op mij en de verschillen waren te groot)

ik had JOS dus al die tijd niet meer gezien, maar nu enkele weken geleden zijn we elkaar terug tegengekomen op een feesje, en ik heb gemerkt dat ik terug tot over mijn oren verliefd ben!! toen ik er net wegwas belde hij met de vraag van: ben je nu al weg? ik wilde nog eens met je babbelen... jij merkt toch ook dat er iets is tussen ons, kom je eens niet langs??
Maar een half uurtje later was hij blijkbaar bij zijn verstand gekomen en stuurde hij een sms: we kunnen misschien beter niet afspreken, ik heb me een beetje laten meeslepen...

OKE, en hier zitten we dus... ik zit constant met mijn gedachten bij hem, wat hij denk daar mag ik achter raden?!

Hebben jullie misschien goede raad? meningen?? (want er hebben me al zoveel mensen gezegt dat het echt rot is , de manier waarop hij me behandeld heeft enzo, maar ik kan niet kwaad zijn op hem.. raar!)
wat kan ik doen om zn hart terug te winnen?
en anders, om hem uit mn hoofd te zetten??

Sorry, ik weet dat het een lange uitleg is, maar ik ben blij dat ik het zo eens vrijuit kan zeggen...

Thnx.