de dood is in mijn ogen net zo iets natuurlijks als naar de wc gaan het hoort erbij, het is het moment waar alle pijn , ellende en aftakeling maar ook liefde gevoel en waarde ophoud, ik zeg express waarde want vanaf t moment dat je sterft ben je niet veel meer dan brandhout.
ook vind ik dat er teveel waarde aan word gehecht, hemel's paradijsen, maagden, trucjes om mensen hier goed te laten doen met als doel in het walhalla terecht te komen, nonsense, laten de mensen maar eens realiseren dat die dingen neit bestaan en dat ipv je energie te verspillen met hypocryte levenswijzes die energie in het leven zelf steken.
je moet er hier wat van maken, en neit aan de andere kant.
ik heb al vele malen voor kisten gestaan van bekende overledenen gestaan, en heb gemerkt dat ik er net zo koud tegenover sta als tegen het hele idee van de dood, ik vind het niet eng, niet vies, niet vreemd, niet vervelend, ik accepteer het, want dat wat daar ligt is toch neit diegene die ik heb gekend, het is brandhout.
|