Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door thaliaaglaja
Misschien heb ik gewoon te weinig zelfvertrouwen ... da's volgens mij de grootste oorzaak. En dan ook nog het feit dat ik een heel schuchter iemand ben. Ik ben heel verlegen en zal geen woord teveel zeggen ...
Dat probeer ik ook. Ik neem enkel een briefje mee naar voor waarop het voorloop staat van hetgene dat ik moet zeggen. Ik probeer het met mijn eigen woorden te formuleren, maar dat is nu net het probleem. Er was ergens iets over acute paniekaanvallen en ik zei gewoon panieke acuutaanvallen. En nu lijkt het wel allemaal heel simpel, maar dat is het lang niet.
En dat zenuwachtig zijn is ook te merken in mijn lichaamstaal. Ik ga op mijn onderlip bijten, prutsen aan hetgene ik in mijn handen krijg, ik kan niet stilstaan. Dat is de reden waarom ik acteerlessen zou moeten nemen.
En ik probeer wel rustig te blijven, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik kan wel rustig blijven als ik onverwachts voor groep moet spreken om mijn eigen mening te verwoorden, maar als het aangekondigd is, begin ik gewoon helemaal te flippen.
|
tja, dan word het moeilijker, maar stel jezelf eens de vraag, waarom wel als het aangekondigd is en juist niet als het spontaan is, want dat is juist ronduit vreemd te noemen, misschien ben je er veel te veel me bezig met het feit dat je zenuwachtig gaat worden.
en al je ergens mee bezig gaat en je anticipeerd het gebeurd vaak precies datgene dat je verwacht.