BlackTurtle

9 maart.

amper geslapen 4 uur op de afgelopen 2 dagen, ik ben doodop en in en in verdrietig. Vanmorgen om half 12 mijn zusje opgehaald van het station ze heeft buitengewoon verlof gekregen om toch snel te komen, ik was de hele ochtend een bonk zenuwen, rusteloos, agressief, maar vooral verdrietig, tot we eindelijk om 10 over 1 naar het ziekenhuis gingen, gelukkig.

Toen we bij de kamer van opa aankwamen lag hij op zijn zij, hij had alle dekens van zich afgetrokken en op het bed lach een broodmager hoopje ellende in een luier wiens hele gezicht vanaf de neusgaten naar beneden onder een donkerbruin mengsel van pus en etter uit zijn longen zat. Ik heb direct een zuster gehaald en zei kwam meteen de fysio is ook geweest om zijn longen leeg te zuigen(fysiotherapeuten zijn de enige behalve artsen die bevoegd zijn om de longen leeg te zuigen) ze hebben he meteen helemaal verschoond.

het gaat niet goed, hij ademt snel koortsachtig en met horten en stoten, en je hoort bij elke ademteug een geborrel, alsof je iets hoort borrelen aan het eind van een lange slang. We hebben er een hele tijd bijgezeten mijn oom is geweest met zijn vrouw, de vrouw van mijn tante en haar dochter waren er ook vanaf arnhem snel deze kant op gereisd. We hebben de hele middag in beurten de wacht gehouden met mekaar bij opa, of wat er nog van over is, omdat wel met zn allen niet in de aparte kamer passen. mijn zusje en ik zijn daarna tegen 3 uur naar huis gegaan, mijn moeder is gebleven, ze zouden deze middag het einde van de 72 uur die voor een beroerte staan een gesprek hebben met de neuroloog.

mijn moeder belde mijn vader op dat het erg slecht ging met opa , hij verkleurde en lon en ik zijn meteen terug gegaan naar het ziekenhuis, daar aangekomen zag hij er slechter uit dan ooit, steunen en kreunen soms , dan weer rustig, ook door de morfine.
Ma vertelde me dat ze hem na een gesprek met de neuroloog van de antibiotica hebben afgehaald, ook zal hij nietmeer gereanimeerd worden, hij zal dus overlijden aan de gevolgen van een longontsteking. Dat heet passieve euthenasie, ze doen er neits aan, ze laten de ziekte zijn werk doen, verschrikkelijk klinkt dat maar het alternatief actieve euthenasie is veel erger , dat duurt nog minsten 2 weken voordat alle papier werk , de second opinion, gesprekken met de famillie en de rest geregeld is, de longontsteking maakt er waarnschijnlijk binnen nu en 48 uur een eind aan, en geloof me, dat is veel beter dan twee weken lijden zoals hij dat nu doet.

Ook al zou hij genezen van de longontsteking zal hij voor de rest van zijn leven een plant zijn, zo hevig is de beroerte geweest.
En dat wil hij niet, dat heeft hij nooit gewild, hij is hier altijd heel duidelijk over geweest, laat me dan sterven, en dat is wat er gaat gebeuren.

maar het ergste is om te zien hoe een mens een geliefde langzaam wegkwijnt, ik ga nu slapen, mijn moeder slaapt met haar broer en oma op het ziekenhuis bij opa. En ik ga zowieso morgenvroeg zodra ik wakker ben naar het ziekenhuis, en misschien als iemand het wil vannacht al. En dat hoop ik voor hem, dat hij lekker rustig stopt met ademhalen en lekker inslaapt, dat gun ik hem wel na 4 dagen een verschrikkelijke leidensweg te hebben doorgaan.