Titel
Spider-Man
Jaar
2002
Regie
Sam Raimi
Met o.a.
Tobey Maguire, Kirsten Dunst, Willem Dafoe, James Franco e.a.
Genre
Actie
Waar gaat het over?
Nadat natuurkunde-nerd Peter Parker gebeten wordt door een genetisch gemotificeerde spin krijgt hij speciale spinnen-krachten. Nadat er iets ergs gebeurt met zijn oom probeert hij voortaan al het kwaad te bestrijden, maar zijn vijand ligt op de loer.
Wat vond je ervan?
spoilers hierin!!!
Toen ongeveer 20 minuten voor het einde van de film bleek dat Maguire's grote liefde Dunst was ontvoerd door de slechterik Dafoe was ik een fractie van een seconde bang. Ik had inmiddels genoeg affiniteit met de karakters die Maguire en Dunst speelden om bang te zijn en te vrezen voor een leven. Het was slechts een fractie, want door het hele clichématige gebeuren waarop de film rustte, was ik er al van overtuigd dat beide hoofdpersonen de slag uiteindelijk wel zouden overleven.
Je hoeft slechts de beginscène te zien om te ontdekken dat dit een film is vol clichés. De natuurkundenerd, zogezegd de loser met het brilletje, die op alle mogelijke manier niet wordt gezien door zijn grote onbereikbare liefde. En dat is slechts het begin. Wat volgt is een reeks uitgemolken scènes, die wel hoofdzakelijk uitstekend in beeld zijn gebracht, gebaseerd op een stripverhaaltje. Het is niet uitstekend uitgewerkt (vooral de slechterik die Dafoe speelde viel me tegen) en het realisme is - natuurlijk - ver te zoeken.
Je kunt dus veel kritische noten zetten bij de film, maar dat is niet nodig. Het is gewoon een leuke vermakelijke film. Wie geniet er nou niet als je die jongen van nerd een superheld ziet worden? Als je hem over de daken ziet springen? Als je hem op het laatste moment zijn vriendinnetje ziet redden uit de klauwen van zijn vijand? Als je hem van zijn charmantste kant ziet als hij op z'n kop hangt? Geweldig toch! Spider-man is pulp, maar wel erg leuke.
Beoordeling
