die ouders moesten eens goed bij zichzelf te rade gaan, want volgens mij gaat het allang niet meer om het welzijn van het kind maar om de egos van die ouders.
ik snap best dat je je kind niet loskunt laten, maar is dit je kind wel?
vraag jezelf af of zei zo had willen leven?
vraag jezelf dan meteen ook af of je zelf zo zou willen leven?
vraag jezelf dan ook aaf of je dit wel leven mag noemen?
en trek dan de conclusie die je het beste lijkt.
we hebben hierover in huis al vaak gesproken ook voordat dit in de media kwam, ook voordat mijn opa iets dergelijks overkwam, en al die keren hebben we mekaar beloofd dat we zo niet verder willen en dat er een eind aan gemaakt zal worden. legaal of illegaal, het zal gebeuren, ook al vind je het zelf vreselijk, het gaat er om de mening van een ander te respecteren, en als die mening is niet verder te leven dan moet je dat uitvoeren als je er zelf niet toe in staat bent.
|