Een aantal belangrijke redenen waarom de evolutietheorie niet klopt:
1. De evolutietheorie berust niet op harde bewijzen, maar is verschrikkelijk hypothetisch. Steeds meer evolutionisten geven toe dat de theorie wordt gekenmerkt door onoplosbare problemen. Dat staat in schril contrast met wat de massa gelooft.
2. Natuurlijke selectie is geen evolutieprincipe. Ze elimineert slechts zwakkere soorten, maar brengt geen nieuwe, sterkere soorten voort. Nieuwe soorten die voortkomen uit één ouderpaar blijven trouwens altijd binnen het basistype. Vinken blijven vinken, rozen blijven rozen. Het evolueren van één basistype tot een totaal ander basistype is nog nooit vastgesteld.
3. Mutaties brengen nooit nieuwe genetische informatie voort. Volgens de evolutietheorie zijn ontelbare positieve mutaties de hoofdoorzaak van de evolutie. In het verleden zouden door toevallige foutjes in de genen bij alle levende organismen miljarden keren nieuwe genen zijn toegevoegd. Sinds mensenheugenis is zoiets nog nooit waargenomen. In realiteit zijn mutaties altijd wijzigingen van bestaande informatie. Nooit wordt nieuwe informatie toegevoegd.
4. Informatie ontstaat nooit uit niet-informatie. In een levende cel is net zoveel informatie opgeslagen als in duizend boeken (!) van elk vijfhonderd pagina's. In de moderne informatica weet men al lang dat informatie nooit ontstaat uit niet-informatie.
5. Een goed functionerend systeem ontstaat nooit vanzelf. Als levende organismen op onze planeet zijn volmaakte totaalconcepten. Ze zijn stuk voor stuk ingenieuze meesterwerkjes, samengesteld uit verschillende perfect functionerende systemen. Al deze systemen (zoals spijsvertering, zenuwstelsel, hersenen, skelet, zintuigen…) zijn op elkaar afgestemd en werken onderling samen als een wonderlijke eenheid. De minste verstoring van één systeem heeft een effect op het gehele organisme. Het organisme verkeert pas in goede gezondheid, als alle onderdelen van het geheel perfect werken. Een complex mechanisme (zoals één levende cel) kan pas functioneren en dus overleven wanneer een minimum aan onderdelen aanwezig is. Zodra één onderdeel ontbreekt, functioneert het geheel niet meer. Daarom is het onmogelijk dat de talloze uiterst complexe mechanismen in de natuur heel langzaam, via miljoenen stapjes, tot stand zijn gekomen.
6. Uit chaos ontstaat nooit vanzelf orde. Dit is een van de wetten van de natuurkunde. Kan een vuilnisbelt ooit veranderen in een ingewikkelde machine? De kans dat het leven op aarde zomaar is ontstaan is ongeveer even waarschijnlijk als dat een tornado uit een schroothoop een Boeing 747 zou bouwen. Om organisatie tot stand te brengen is intelligentie nodig. Hetzelfde geldt voor een levende cel.
7. Er bestaan geen fossiele overgangsvormen. Nog nooit werd een fossiele overgangsvorm gevonden, die niet op ernstige kritiek van vele wetenschappers stuitte. De uiterst zeldzame fossielen die gepresenteerd werden als overgangsvormen, zijn stuk voor stuk afgewezen door grote groepen deskundigen. Als je bedenkt dat over zeer lange tijd vissen geëvolueerd zijn tot kikkers, salamanders, krokodillen, enzovoort en je begrijpt hoe volkomen verschillend een vis van een amfibie is, dan begrijp je dat er gigantisch veel 'toevallig genetische foutjes' gebeurd moeten zijn. Er hebben dus miljarden tussenvormen (half vis - half amfibie) op deze planeet bestaan, gedurende zeer lange tijd. Maar waarom vinden we de fossielen niet in ontelbare aantallen in de aardkorst. De grote meerderheid van de fossielen die we wel vinden spreekt de evolutietheorie tegen.
|