[thali]

Hier heeft het vanochtend vreselijk geonweerd en vreselijke stortregen. De paar mensen die met de fiets waren, waren verzopen waterkiekens. Ik wou met de fiets, maar 'k mocht niet.
Mama: "Lieselotte, gaat ge met de fiets of voer ik u?"
ik: *blik door raam werpt*"'k Zal wel met de fiets gaan."
Mama: "Geen sprake van! Zo'n weer, ge dacht toch niet dat ge daardoor mocht!?!"

Maar nu schijnt het zonnetje wel weer en is er een mooie blauwe lucht te zien.