Eigenlijk is het verkwanselen van de eigen identiteit nog het meest wat me stoort. Voor goed voetbal kom je niet naar de Vijverberg en dat hoeft ook helemaal niet. Voorop gaan in de strijd en het elke tegenstander zo moeilijk mogelijk maken is het aller belangrijkste. De mensen willen, bij winst of verlies, met het gevoel naar huis gaan dat er alles aan gedaan is om te winnen of zo goed mogelijk te verliezen of gelijk te spelen. Daarvoor moet er ook een goede wisselwerking zijn tussen publiek en spelers. Het publiek was er dit jaar massaal; elke wedstrijd 11.000 man sterk. De één actiever dan de ander, maar allemaal stuk voor stuk supporter van de Graafschap. De spelers deden er in mijn ogen echter tè weinig aan om ook die wisselwerking tot stand te brengen. Voorheen was het niet ondenkbaar dat spelers zo snel mogelijk na de wedstrijd (verloren, gelijk of gewonnen) de auto in stapte en naar de verscheidene supportercafe's gingen. Het publiek werd na de wedstrijd (goed, slecht, gewonnen, gelijk, verloren of wat dan ook) bedankt voor de support en het toch weer met grote getalen aanwezig zijn. Hiervan hebben we dit jaar niets meer terug gezien. Onze eigen trots Dave Bus (en later Jimmy van Fessem) was de enige die dit wel constant bleef doen en dan ook uitgroeide tot dè publiekslieveling. Als je het mij vraagt ligt hier dan ook een grote fout van de spelers. Door het toekeren van de rug naar de spelers werd de band tussen spelers en publiek verstoord. Als je het mij vraagt vooral bij een club als de Graafschap iets wat absoluut niet zou moeten. In mijn ogen ligt hier niet alleen een taak voor de spelers zelf (die realiseren zich dat namelijk niet), maar wel van de aanvoerder en de trainer of assistent trainer. Er moet dan ook hierin altijd een clubman zijn die weet hoe zoiets werkt en dit soort dingen aanspoort. Uitgefloten of toegejuigd worden moet niet uitmaken. Het publiek keer op keer bedanken creeërt een soort van wederzijds respect. Men gaat dit waarderen en dit benadrukt alleen maar de mate van inzet die de spelers menen te tonen. Zolang ze er maar alles aan doen is het voor het publiek namelijk goed. Verliezen is niet erg, als er maar alles aan gedaan wordt. Deze wisselwerking tussen publiek en spelers moet absoluut terugkeren.
Na de wedstrijd tegen Helmond Sport sprak Richard Roelofsen (aanvoerder) het publiek toe. Hij zei dat het publiek de spelers niet helpt als het publiek ze "zakkenvullers" noemt of zegt dat ze "als boer zijn afgekeurd". Groot gelijk, want je kan er niet om heen dat dit zo is. Het publiek is wat dat betreft vrij schijnheilig, want als er 2 keer gescoord wordt hoor je die teksten ineens niet meer, totdat het weer 2-2 staat. Hij maakte daarna echter in mijn ogen één cruciale fout. In plaats van met het team naar binnen te lopen de kleedkamer in had hij nog één ding moeten doen. Over de microfoon zeggen dat hij een ronde maakt langs het veld, niet voor henzelf maar voor het publiek. Allen Milan Berck Beelenkamp, Garry de Graef en eerder genoemde Dave Bus en Jimmy van Fessem bedankte het publiek. Waarbij Dave Bus een bedankbetuiging terug kreeg. Waarom? Dave Bus ging voorop in de strijd en zorgde wèl voor die nodige wisselwerking met het publiek!
|