Ik heb het niet zo op schrijven. Toen we verhuisden uit Leeuwarden heb ik nog ongeveer 1.5jaar met mijn vriendin brieven geschreven, daarna hield het opeens op. We hadden er beiden niet zoveel zin meer in. Verder heb ik nog contact gehad met een meisje die ik in een vakantie in Marokko leerde kennen. Dat duurde ongeveer 5 maanden, ook omdat we in het frans schreven, was een beetje lastig.
Wat jij doet lijkt me wel heel leuk (ik heb zoiets ooit in de Yes gelezen, alleen toen schreven die meisjes met mensen uit een gevangenis)
. Komt die Frans ooit nog uit het internaat? Het lijkt me wel vervelend als je echt aan hem gehecht raakt en je hem toch nooit zou kunnen ontmoeten of het contact opeens ophoudt.
Maar helaas is het niet echt iets voor mij..