Als ik rond dwaal in het paradijs des gedachten
Lijken de wegen zo zonnig en grenzen loos
Niets is er meer te wensen
Kijk ik het zachte zand in dan zie ik jou voetstappen gelijk aan de mijne
Afdrukken die zeggen je bent niet alleen
Rijk ik mijn hand uit
Dan voel ik jou vingers weer strelen
.En de vlinders in mijn buik voelen jou om zich heen.
Maar wordt s ochtends het slaapzand uit me ogen gewreven
En de engelen mijn dromen met zich nemen
Dan zie ik een meisje voor de spiegel
Waarvan de liefde hoopt je niet te verliezen
Het hart doet wensen
En de tranen die het schrijven
|