Jeetje, heb er niet echt woorden voor
Dat moet echt ontzettend klote zijn, brrrr
Tja, wat kun je dan nog zeggen als buitenstaander? Alles wat je zegt, moed inspreken, zeggen dat het wel goed komt enzo, dat is allemaal zo eenvoudig maar je koopt er zo weinig voor.
Ik vind het knap zoals je reageert. Ik kan me voorstellen dat je je dan ineens een stuk ouder gaat voelen en je anders gaat gedragen. Het enige dat je kunt doen is hopen dat het beter zal gaan en je je binnenkort weer kunt bezig houden met de dingen die belangrijk zijn als jeugdige. Al is dat natuurlijk minder belangrijk dan de gezondheid van je moeder.
Samen met je pa en je zussie slaan jullie je er wel doorheen, hoop ik! Sterkte!!
