bruggi

Ik zeg niet dat ik zelf perfect ben, dus het kan best dat ik me aan een eigenschap van een ander stoor die ik zelf ook zou hebben (zoals je bij je andere voorbeeld al ziet bij anderen).
Maar ik denk echt dat ik extreem eerlijk ben, tot op het botte en ontactische af.
Nooit liegen is overdreven, ik lieg bijvoorbeeld wel tegen vreemden in een discotheek/trein/noem maar op die vragen waar ik vandaan kom e.d., om maar een voorbeeld te geven.
Maar als een collega, vriend(in), of mijn vriend ergens over liegt (en ik merk het ), heeft diegene het bij mij verpest. Hoe klein en stom de leugen ook is. Ik zal gerust nog met diegene omgaan (oppervlakkig), maar je daalt bij mij zwaar in aanzien en ik neem je niet meer serieus. Mijn vriend zou er zelfs het einde van de relatie mee in gang kunnen zetten, omdat ik het gewoon belachelijk vind om over kleine dingen te liegen en zulke mensen ook makkelijk zat over grote dingen zouden liegen. (Overigens totaal niet van toepassing bij mijn vriend ).