Ik heb wel vrienden, maar zoals frox ook al zei, het is heel anders.
Je kunt je alsnog heel alleen voelen als je geen familie hebt, en dat kun je eigenlijk alleen ervaren als het ook daadwerkelijk zo is.
Bijvoorbeeld een broer hebben: je weet niet beter, je leeft er al mee sinds je geboorte. Maar stiekem: Zou je zonder hem kunnen?
Broer/zuster liefde mis ik heel erg, het is een ander soort houden van wat ik nooit zal meemaken. En daarom kan ik mijn ouders niet begrijpen dat ze maar 1 kind hebben genomen, gezien zij ook enigskind zijn.
En zeker wil ik meer dan 1 kind later, dat doe ik hem/haar niet aan.
Mijn vriend heeft een aardig grote familie, maar is zelf ook enigskind.
Ik heb hem gezegd dat hij z'n familie goed moet koesteren, maar hij weet niet beter dat hij een grote familie heeft, dus hij heeft het besef niet.
Hij had ook bijv. besloten geen familie uit te nodigen op z'n verjaardag omdattie toch andere dingen gaat doen, wat ik weer niet kan begrijpen
Laat ik het zo zeggen: Als je veel familie hebt, heb je er geen besef van, maar als je weinig familie hebt, valt het op en ga je een gemis voelen.