[thali]

Oorspronkelijk geplaatst door Ar-Tuur
Ik zie schrijnende werkwoordsfouten ook om mij heen op de universiteit en ik vind het domweg erg slecht. Het is gewoon groep 8-stof, die ook als je weinig taalgevoel hebt met een beetje goede wil best te beheersen is. Je zegt wel dat het in orde is, maar ik zou als werkgever iemand die 'ik wordt' of 'hij studeerd' spelt absoluut niet meer serieus nemen. Ook in andere (formele) teksten vind ik het slordig en amateuristisch overkomen.

Onze directeur heeft het hier ook over gehad toen we met hem zijn gaan praten over de wiskunde deze zomer. De persoon die mee was, is ook iemand die werkwoordsfouten maakt tegen honderd per uur. Hij is ook van de ingesteldheid dat het niet zo ontzettend belangrijk is, maar de directeur gaf als voorbeeld dat hij een mail gekregen had van een bevriend dokter, waarvan je toch verwacht dat het correct Nederlands bevat, boordevol dt-fouten. Het ging over een of ander project en zou ook naar andere scholen doorgestuurd worden. Als je de persoon in kwestie kent, zal je er niet echt over vallen denk ik, maar als je als directeur van een school een mail krijgt vol dt-fouten van een aan jou onbekende dokter, denk ik toch wel dat je je er vragen bij gaat stellen.

Maar spellingsregels gaan verder dan de dt-fouten. Ik blijf het vervelend vinden dat woorden die mij aangeleerd werden als uitzonderingen (paardebloem, paddestoel, etc.) nu weer gaan veranderen om het de mensen eenvoudiger te maken. Op die manier maken ze het er veel mensen net moeilijker op doordat het blijft veranderen. Mensen gaan twijfelen of het nu paardebloem of paardenbloem is. Hoe vaak mijn papa me al niet gevraagd heeft of woorden als contract en stopcontact nu met één, twee of zonder k's geschreven worden.
Spellingsfouten vind ik in een bepaald opzicht nog verstaanbaar, maar ik kan me er soms ook dood aan ergeren. (Hoewel ik er zelf regelmatig ook nog maak.)

Oorspronkelijk geplaatst door bartje518
Tuurlijk zijn dat wel heel domme fouten. Ik dacht zelf meer aan bijvoorneeld het voltooid deelwoord van verhuizen. Dat is dan verhuisd, terwijl je ook zou kunnen denken aan een 't' omdat de S in het kofschip zit. Dat soort fouten maak ik nu eenmaal en een knappe docent die mij ooit foutloos kan leren schrijven..

Die fout is nochtans eenvoudig te voorkomen als je i.p.v. de kofschip-regel een andere truc gaat toepassen. Als je van het werkwoord verhuizen de o.v.t. in de eerste persoon meervoud (= wij verhuisden) neemt, weet je meteen of het een d of een t is. Ik heb het toch op die manier geleerd.