knuffetje

hangt natuurlijk allemaal af van de situatie
ik heb een neef (ij's 26 ) waar ik voor zorg ( ik en men ma zijn zen enige nog overlevende familie en men ma lijdt sinds kort aan een slepende ziekte) als 14-jarige , samen met zijn vriendin en hij is heeeeeeeel gelukkig ! ook al heeft hij dan wel geen benen.... ik zou het laten afhangen van de situatie.. als je weet dat je kind nooit iets zelfstandig zou kunnen , of tenhoogst zen kleutertijd levend doorkomt , of leeft als een plant , of ontzettend veel pijn gaat lijden , dan zou ik het aborteren anders niet...
het kan best gelukkig zijn!
en voor jezelf : 1) als je het niet kan betalen kan je het nog laten adopteren + hallooooo je krijgt hier wel een extra uitkering voor ... ok. dat lost niet alles op .... maar daar hadden de meesten mss niet aan gedacht?
2) je weet dat er risico's zijn als je zwanger bent ... handicappen ziet men trouwens niet altijd voor de bevalling ( hierbij denk ik aan bv. soms : mensen met het syndroom van down ... vaak valt dit pas op NA de bevalling ) als je echt zo'n schrik hebt moet je gewoon niet aan kinderen beginnen... nog een ding over het geldprobleem: kinderen zijn ALTIJD duur, handicap of niet...