Amecka

Hallo, na het lezen ben ik er dus achter gekomen dat je iets dwars zit. Je gedachten gaan veel over het vluchten, wegrennen. Hierdoor denk ik dat je iets heb meegemaakt waarvoor je je schaamt, en er niet met ouders ofzo wilt praten, daarom wil je weg je wilt alleen zijn. Ook heb je door die problemen geen zin in dingen (je hebt het niet genoemd, maar ik ga er wel vanuit dat het ook een rol gaat spelen).

Ik heb vaak een gedachte dat het niet helemaal oke is wat ik doe, ik ga dan twijfelen aan de dingen die ik mee maak. Maar ik hoef niet echt iets meegemaakt te hebben dat ik dus met zo'n
"probleem gedachte" zit, nee.

Trouwens over het feit dat je veel nadenkt kan het snel voorkomen dat je angstig wordt, en tijdens deze angst heb je geen zin om met anderen te zijn, dit zou dan een verlegen gevoel geven, maar daar heb je geen boodschap aan. Dit leidt dan tot het gevolg, dat je weg wilt. Sommigen noemen dit ook wel "vluchten voor de waarheid". Echter zie ik hier geen relatie mee. Want welke waarheid schuilt hier dan achter?
Nou, er speelt een gedachte die je een waarheid voorlegt, en juist over deze waarheid begin je het een beetje moeilijker te vinden om het aan te nemen dat zoiets dus waar kan zijn.

Eigenlijk kun je niet echt een reden ondervinden na het lezen van dit verhaal wat je geschreven hebt. Alleen de conclusie dat je veel twijfelt, of het wel het waard is om met anderen te zijn, zou toch enigzins waar kunnen zijn. Je wilt immers alleen zijn, weinig contact hebben met een ander.

Juist omdat je geen contact wilt met anderen, dit maak ik uit je verhaal omdat je wel wil lopen, en weglopen doe je niet gauw als je vrienden hebt of wel bij andere mensen kunt zijn, ben je voor een deel zoals je al zei wat onverschillig over je zelf. Er is niet iets waar je nog wat aan hebt <- Lees: Je kunt er geen oplossing voor krijgen en dus wil je je problemen uit de weg.

Dit lukt alleen als je "zoals je zelf waarmaakt" wegloopt en niet echt meer met anderen in een normaal contact komt.

Een voorbeeld: Als je naar de stad gaat om te winkelen, dan ga je niet of soms wel es gedag zeggen als je bijvoorbeeld je een familie lid in de stad ziet lopen.

(het voorbeeld) Dit hoeft echter niet altijd waar te zijn!

Als je na het lezen hiervan een nog gecompliceerdere uitleg wilt dan kan ik het je vertellen.

Als laatste wil ik je nog zeggen: Ik ben geen psychiater, in het geval dat je dacht dat het zo zou kunnen zijn!

--- Amecka ---