heb twee soorten zenuwachtigheid
: eentje voor een presentatie in de klas: Dan moet ik altijd plassen van tevoren, en dan moet ik de hele tijd slikken waardoor ik niet uit mijn woorden kom en daardoor iedereen kan zien dat ik zenuwachtig ben zodat ik NOG zenuwachtiger word...
Op het podium is het faalangst: een keer is het ECHT misgegaan en ben ik mijn stem kwijtgeraakt tijdens het zingen. Sindsdien ben ik iedere keer weer bang dat ik terugval naar die kutperiode (gelukkig heb ik dan wel speciaal individueel les en logopedie maar toch).
Plus dat er een prestatiedruk onder zit: Alle docenten en studenten van het conservatorium staan naar je te kijken als iemand die het wel of niet gaat redden in de praktijk... en ja dan moet je je heel erg gaan bewijzen, anders geven de docenten je geen unieke kansen en de studenten vragen je niet om mee te helpen met hun eindproject (= verkleinen van netwerk binnen de muziek).