Citaat:
|
Origineel gepost door AriesNL
Je eigen persoonlijkheid heb je al voor dat je geboren wordt. maar je kan weldegelijk dingen aan jezelf veranderen.
Het geval van muziek is een heel leuke. Zoals je misschien wel weet is alles in beweging, alles heeft een eigen trilling (vibratie) en geluid is "uiteraard" ook een trilling, en sommige trillingen passen beter bij elkaar dan andere.
Vandaar dat de ene persoon zich bij de ene muzieksoort beter "thuisvoelt" dan bij de andere.
Anders gezegd: Je kan je met een bepaalde soort muziek beter identificeren.
Andersom zal iemand die muziek maakt ook op de zelfde manier een stikje van zichzelf in de muziek leggen die hij of zij maakt.
|
Dit is een kwestie van gewenning (wat in principe dus hetzelfde gevolg heeft als acquired taste, dus misschien is dit wel de beste vertaling)
De meeste muziek is heel simpel in elkaar gezet, met veelal dezelfde progressies (opeenvolgingen van klanken), alleen in een andere context gezet. De meeste muziekstijlen gebruiken dezelfde progressies en diezelfde stijlen blijven ook heel vaak in dezelfde toonsoort, die het hele nummer hetzelfde blijft. Heel simpel gezegd, als iets uit de toonsoort gaat, is het dissonant. Dit heeft voor de leek tot gevolg dat iets vals klinkt.
Wat dit tot gevolg heeft, is dat de meeste klassieke en jazzmuziek uit de toonsoort gaat om een stuk spannender te maken. Immers, voor mensen die eraan gewend zijn zijn dissonante noten mooi als ze erna 'oplossen' naar consonante noten. Die laatste zijn dus noten in de toonsoort, en daarmee klinken ze niet vals maar zuiver.
In ieder geval, wat ik hiermee wil zeggen is dat klassieke en jazzmuziek dus ook weer zo'n acquired taste zijn, omdat ze zo vaak 'vals' lijken te gaan.
Dit alles geldt natuurlijk alleen als iemand zich openstelt voor allerlei muziekstijlen en niet veel mensen doen dat.