De laatste tijd kijk ik regelmatig op de site van mijn oude school. Een tijdje terug zag ik dan dat mijn leraar Nederlands met pensioen is gegaan. Dan ga je denken van: " goh, stel dat ik terug zou gaan dan zou ik toch geen les meer van die aardige leraar hebben ".
En nu vanavond, zie ik de mensen die hun diploma uitreiking hebben. Zo'n beetje de laatste mensen die ik weleens had gesproken op school.
Of je vrienden die je in de klas hebt leren kennen. Altijd tijdens de pauze ouwehoerderij, op een gegeven moment waren er dan drie stelletjes ontstaan en werd de groep nog groter...
Inmiddels is het dan weer uit tussen twee stelletjes. Mijn vriend en ik hebben dan wel wat met elkaar nog steeds, hij heeft ook bij mij (eventjes) in de klas gezeten.
Toch wel fijn dat ik alle gebeurtenissen met hem nog kan delen, omdat hij hetzelfde heeft meegemaakt
*zucht* nee ik ben er nog lang niet overheen.
*haalt een traantje weg*
En die docenten die je toen zo vervelend vond. Achteraf besef je dat ze toch wel aardig waren en als ik nu met ze zou praten, het ook heel anders zou gaan.
Vorig jaar miste ik het zo erg, dat ik even ben langsgegaan om te vragen of ze nog beelden hadden van de diploma uitreiking. Toen zag ik ook een papiertje opgehangen met de vraag of iemand wou meedoen met de Culturele avond. Gelijk even langs mijn oude muziekdocente gegaan om me aan te melden en dat vond ze hartstikke leuk
ik kan wel uren doorgaan, maar dat zal ik jullie niet aandoen...maar toch