[thali]

Sommigen herinneren zich vast de mythe over de pasgeborene die te vondeling wordt gelegd omdat het orakel voorspelde dat hij zijn vader zou doden en vervolgens zijn moeder zou huwen. Als diezelfde kerel na jaren zijn geboortestad wil bezoeken, doodt hij onderweg een reiziger en zijn gevolg en huwt per toeval de koningin van Thebe (als ik me niet vergis). Als de pest de stad teistert, komt hij tot de vaststelling dat de reiziger die hij doodde, de vorige koning en tevens zijn vader was en hij dus getrouwd is met zijn moeder.

In de 19e eeuw gaf de psycholoog Sigmund Freud de naam oedipuscomplex aan de door seksualiteit bepaalde instinctieve erotische binding van het kind aan zijn ouders, waarbij met name de zoon zich aangetrokken voelt tot de moeder (en de vader als concurrent ziet).

Kort gezegd ontwikkelt een jongentje de sekse-identiteit van een man, door verliefd te worden op zijn moeder. Hij ziet dat zijn vader de aandacht krijgt van haar en daarom begint hij zijn vader te haten. Deze haat wordt omgezet in identificatie, als hij inziet dat hij zoals zijn vader moet worden om indruk te maken op zijn moeder.

De vrouwelijk variant van het oedipuscomplex wordt het elektracomplex genoemd.


Als ik kijk naar de band die ik met mijn vader heb, moet ik wel zeggen dat er een vorm van waarheid in zit. Niet zozeer op seksueel gebied, maar ik kan met hem over veel meer dingen praten dan dat ik met mijn moeder kon.

Mijn mama zei altijd dat een vader-dochter relatie anders is dan een moeder-dochterrelatie en dat is ook wel het geval bij ons, terwijl mijn broertje een veel betere/andere band had met mama.

Ben ik de enige bij wie dit het geval is of is het bij jou net omgekeerd? Of heb je er nog nooit echt bij stilgestaan?