1) ik wil helemaal niet dat hij zijn vrienden minder vaak ziet
2) ik wil helemaal niet dat hij zijn vrienden voor mij opoffert
3) er is nooit sprake dat hij zijn vrienden laat stikken omdat ik niet mee uitwil, omdat hij me simpelweg nooit mee vraagt
het beeld dat je van me schetst is dus helemaal verkeerd. Ik laat juist over me heenlopen. Bijvoorbeeld, als er op donderdag geen vrienden van hem de stad in gaan, dan mag ik bij hem langskomen, ofwel heeft hij tijd voor mij. Ik denk echt dat ik langzamerhand mijn naam in deurmat kan veranderen.
Hij zegt wel dat hij het leuk vind bij me te zijn, en me lief vind, en gelukkig met me is, maar als hij altijd zijn vrienden boven mij stelt, nieteens een gelijkwaardige relatie, ben IK dan degene die HEM belemmerd?
sorry hoor, maar dat vind ik nogal chauvinistisch van je.
|