Let op. Dit is nogal ingewikkeld..
Als je geen zin hebt in veel lezen , laat het dan maar zo ...
Ik heb nu zo'n 14 maand een relatie met mijn vriend (18, ik 15)
Maar hij was ziek gevallen en zo heb ik hem meer dan een maand niet gezien.
Dat zet onder andere aan tot denken.
Ik twijfel zeer hard of ik nog bij hem zou blijven..
Waarom wel : Hij is lief, grappig,../ Hij houdt van me zoals ik ben / ik hou echt veel van hem /
Ik wil hem niet kwetsen aangezien hij verloren zou zijn als ik het uitmaakte / we hebben al zoveel samen
gedaan om dat zomaar te laten gaan / al die herinneringen / ...
Waarom niet : Zijn ouders hoeven mij niet, zeker zijn ma niet, die vindt me slecht op elk vlak / Hij woont
nogal ver/ hij zit nu op unif/ Vroeger en nu was ik altijd degene die het initiatief nam om te zeggen ik hou van
je en om eens een berichtje te sturen/ plus de voorbije dagen die niet echt.. goed waren.../ ik zie hem maar 2x per maand gemiddeld/...
Liefde zou zoveel mooier kunnen zijn en dat heb ik hem gezegd, dat hij meer zou moeten tonen
hoe graag hij mij ziet...
En dan is er nog 1 ding.
Maar dat reken ik niet bij de "waarom niet".
Dit is ook weer een hele historie, dus als je het nu al beu bent, stop dan met lezen
Een 15tal maand geleden leerde ik een jongen kennen(die ik hier even Bert ga noemen, om verwarring te vermijden), die een jaar ouders is dan ik.
We hadden veel plezier, werden De beste vrienden,...
En toen leerde ik mijn vriend kennen. Toen ik eindelijk gevoelens had voor mijn vriend,
zei Bert dat hij ook gevoelens had voor mij.
Ik heb na lang nadenkenen piekeren gewoon voor mijn huidige vriend gekozen.
Het was niet meer wat het was met Bert, en hij gaf zélf toe dat het jaloezie was...
Onze vriendschap liep uit op een ruzie en ik hoorde hem nooit meer.
3 maand geleden nam ik opnieuw contact op met Bert
(dit had ik inmiddels meerdere malen geprobeerd, maar allen mislukt)
En eindelijk was hij erover, zei hij. Hij had inmiddels ook al iemand.
We werden weer de beste vrienden en gingen samen veel weg.
Berts lief maakt het uit, Bert in de put, Bert geholpen, Bert vindt iemand anders.
Maar daar gaat het absoluut niet goed mee.
Inmiddels heeft Bert me verteld en laten uitblijken enzo dat hij mij wél nog graag ziet
en dat hij hier nooit over gekomen is..
En het is niet dat dit me koud laat..
Ik weet het echt niet meer..
Als ik zie wat Bert doet in een relatie, wéét ik met nog meer zekerheid dat liefde zo mooi kan zijn..
Maar ik ben bang ..
Dat niemand me ooit nog zo zal accepteren (ben niet echt.. slank enzo..) als mn vriend..
En ik ben bang dat ik me nooit meer volledig zal durven blootgeven aan een ander..
+ het feit dat mijn ma vind dat
1) Het mss beter is dat ik het uitmaak met mn vriend...
2) Bert niet echt iets voor mij is, dat ik daarmee niet moet gaan
Wat moet ik doen
