Het leven is goed in het Brabantse land,
het land waar mijn wieg heeft gestaan.
Daar heb ik voor altijd mijn hart aan verpand,
dat land doet mijn hart sneller slaan.
De bossen, de vennen, de purperen hei,
een dorpje dat past in je hand,
de Peel en de Kempen en de Meierei:
m'n heerlijke Brabantse land.
Dat kleine café waar mijn stamtafel staat,
een pleintje met bomen omrand,
de boerenkapel speelt een deuntje op straat:
m'n heerlijke Brabantse land.
Dat land van mijn jeugd waar je iedereen kent,
geen verschil is in rang of in stand,
dat land waar je rijk bent al heb je geen cent:
m'n heerlijke Brabantse land.
Dit land waar ons moeder ons groot heeft gebracht,
m'n vriend'lijk, gemoed'lijke land,
dat land waar je rijk bent al heb je geen cent:
m'n heerlijke, eerlijke, machtige, prachtige, gastvrije Brabantse land.
|