Hmm kijk het geweldige aan familie is, dat je het verschrikkelijk bont kan maken, maar toch mag je altijd terugkomen. Je zit nu eenmaal aan elkaar vast. Ik denk dat je vader liever heeft dat je er gewoon met hem over praat, dan dat je telkens met tegenzin heen gaat zonder dat hij dat weet. Hij zal je waarschijnlijk zelfs dankbaar zijn dat je er mee komt. En dan kunnen jullie samen bepalen of je minder vaak daarheen gaat (wat me eigenlijk niet de perfecte oplossing lijkt), of dat je stiefmoeder en hij zich wat aanpassen en met jou een manier proberen te vinden om beter met elkaar om te gaan. Bv wat minder op je letten (bv aardiger reageren, minder op je letten, niet commanderen maar vragen of je wat wilt doen, als je iets verkeerd doen niet beschuldigen maar zeggen van dat kun je beter zo en zo doen. En van jouw kant ook wat behulpzamer zijn en je pubergedrag wat binnen de perken houden om het zo maar even te zeggen
).