Je komt zomaar aan met vragen,
en dan zeg ik je dat ik je niet ken.
Ik wil niet dat je mij beoordeeld,
Voordat je weet wie ik ben.
Je kan wel met domme vragen aankomen,
Maar je gelooft mijn antwoord niet.
Dus ik laat je maar lekker dromen,
Maar mijn leven ligt in het verschiet.
Waarom stel je mij dan vragen,
als je het antwoord zelf weet?
Waarom ben je zo dom om te denken,
Dat jouw mening mij breekt?
Ik snap niet waarom mensen denken,
Dat ik lager ben dan hun.
Ik ben slechts een mens met problemen,
En aan het einde van mijn kunnen.
IS HET NU DUIDELIJK..
|